Pudel miniaturowy
Z Wikipedii
| Pudel miniaturowy | |
 Pudel o umaszczeniu białym |
|
| Inne nazwy | Barbet |
| Kraj patronacki | Francja |
| Wymiary | |
| Wysokość | 28-35 cm |
| Waga | bez zaleceń |
| Klasyfikacja | |
| FCI | Grupa IX, Sekcja 2 |
| Wzorce rasy | |
| • • • • • |
|
 Galeria zdjęć w Wikimedia Commons |
|
Pudel miniaturowy – jedna z ras psów, należąca do grupy psów do towarzystwa, zaklasyfikowana do sekcji pudli.
Spis treści |
[edytuj] Rys historyczny
Przypuszcza się, że przodkami pudli były psy wywodzące się z psów pasterskich i myśliwskich.
Najstarsze wizerunki pudli pochodzą z XV wieku, z terenów dzisiejszych Niemiec i Hiszpanii. Pudle zostały rozpowszechnione na dworze Ludwika XV, gdzie były oznaką splendoru. Ówczesne zamieszanie wojenne, a także kontakty handlowe i dyplomatyczne, przyczyniły się do rozpowszechnienia i popularyzacji pudli w Europie zachodniej. Pudle od początku występowały jako uformowana rasa w trzech odmianach wielkości.
Po pierwszej wojnie światowej populacja pudli w Polsce była nieliczna.[potrzebne źródło] We wrześniu 1948 roku zorganizowano I Ogólnopolską Wystawę Psów Rasowych we Wrocławiu, w której uczestniczyły dwa duże pudle, czarny i biały. W 1954 roku powstała w Warszawie sekcja pudla i chow-chowa, a 20 listopada 1960 roku został zorganizowany pierwszy przegląd tej rasy, w którym udział wzięło 40 pudli, w tym 20 dużych, 16 średnich i 4 miniaturowe.
[edytuj] Wygląd
[edytuj] Budowa
Sylwetka pudla miniaturowego jest kwadratowa lub lekko prostokątna, o harmonijnej, proporcjonalnej budowie.
- Głowa jest długa o prostych liniach o kufie wąskiej, a nos o prostym profilu. Policzki przylegają, kości jarzmowe słabo zaznaczone, bruzda czołowa szeroka, wyraźnie zaznaczony grzebień potyliczny. Niepożądana jest głowa ciężka i masywna, jak też za bardzo spiczasta, krótka kufa, czy brak bruzdy czołowej i guzu potylicznego.
- Uzębienie jest mocne i kompletne, zgryz nożycowy. Dopuszczalne są nieliczne braki w zębach przedtrzonowych. Wadami dyskwalifikującymi jest brak siekacza, lub więcej niż 2 przedtrzonowców, a także zgryz inny niż nożycowy.
- Oczy są osadzone ukośnie, o kształcie migdałowym. Pożądane są jak najciemniejsze.
- Uszy posiadają długi płat uszny, zwisają wzdłuż głowy, płaskie, pokryte długim włosem. Pożądane są sięgające do kącików warg, przylegające, niepożądane uszy osadzone z tyłu głowy.
- Szyja jest mocna, łukowato wygięta za karkiem, przynajmniej średniej długości.
- Tułów jest zwarty, prosty o krótkim grzbiecie i pojemnej klatce piersiowej, dobrze zaznaczone przedpiersie.
- Ogon jest wysoko osadzony, w akcji noszony ukośnie. W większości krajów zachodnich obowiązuje całkowity zakaz wystawiania psów z obciętym ogonem. Sędziowie z tych krajów oceniają psy zgodnie z konwencją Europejską.
- Kończyny
- Kończyny przednie są proste, równoległe, dobrze umięśnione.
- Kończyny tylne oglądane z tyłu są równoległe, dobrze kątowany staw skokowy
- Udo jest dobrze umięśnione
- Łapy są bez wilczych pazurów, o stopach niewielkich i mocnych w kształcie krótkiego owalu
- Ruch jest lekki i harmonijny
[edytuj] Szata i umaszczenie
W nomenklaturze FCI dopuszczone są tylko kolory jednolite: biały, czarny, srebrny, morelowy ("apricot"różne odcienie), brązowy. W USA dopuszczalne są wszystkie kolory i ich kombinacje. Kolor niezdecydowany lub znaczenia są dyskwalifikujące w trakcie wystawiania. Szata jest w charakterystyczny sposób skręcona lub sznurowata. Obfita, wełnista, elastyczna, sierść tworzy po rozczesaniu jednolite runo na całym ciele. Ze względu na sposoby układania i strzyżenia pudli wyróżnia się fryzury takie jak:
- lew amerykański - sylwetka psa wpisana w kwadrat., długa szyja podkreślona odpowiednim wymodelowaniem partii grzbietowej. Kufa w kształcie wydłużonego prostokąta. Na przednich i tylnich kończynach oraz w partii lędźwiowej i na ogonie ufryzurowane pompony. Do gołe skóry ostrzyżone są brzuch, kończyny przednie z wyjątkiem nadgarstków, kończyny tylne z wyjątkiem śródstopia, łapy, nasada ogona, zad, kufa, policzki, podgardle. Partie ciała pokryte długim włosem to głowa, uszy, kark i część grzbietu.
- lew kontynentalny – fryzura klasyczna jest to najstarsza, użytkowa fryzura pudla. Wygląd fryzury taki jak przy strzyżeniu na lwa amerykańskiego, tylko bez pomponów w części lędźwiowej i na ogonie
- puupy clip - sylwetka psa wpisana w kwadrat. Długa szyja podkreślona odpowiednim strzyżeniem partii grzbietowej. Kufa w kształcie wydłużonego prostokąta. Na przednich i tylnich kończynach zostawiamy długi włos. Partie ciała ostrzyżone prawie do gołej skóry to brzuch, łapy, nasada ogona, kufa, policzki, podgardle. Partie ciała pokryte długim włosem: głowa, uszy, kark i część grzbietu; partie ciała pokryte odpowiednio modelowanym włosem: szyja, tylna część grzbietu, łapy; włos strzyżony w formie pomponów: ogon.
- federał - sylwetka psa jest wpisana w kwadrat. Sierść długa na łapach, głowie i ogonie, krótsza na korpusie. Partie ciała ostrzyżone prawie do gołej skóry: brzuch, stopy, nasada ogona, kufa, policzki, podgardle; partie ciała pokryte długim włosem: łapy, głowa, uszy; partie ciała pokryte odpowiednio modelowanym włosem o długości 1-4 cm: szyja, korpus; włos strzyżony w formie pomponów: ogon.
[edytuj] Skóra i pigmentacja
Skóra jest elastyczna, miękka, przylegająca i bez fałd. U pudli czarnych, brązowych, szarych kolor skóry jest taki jak barwa umaszczenia, u białych pudli natomiast skóra jest srebrzysta. Pigment ciemny występuje na powiekach, wargach, nosie, dziąsłach oraz podniebieniu. U pudli brązowych i morelowych może być jaśniejszy. Różowe przebarwienia, u pudli białych, czarnych i srebrnych kolor inny niż czarny jest wadą.
[edytuj] Zachowanie i charakter
Pudel miniaturowy to aktywny, żywy, wręcz ciekawski pies, potrzebujący ciągłego kontaktu z człowiekiem.
[edytuj] Użytkowość
Dawniej wykorzystywano pudle do szukania trufli, czy aportowania zwierzyny z wody. Obecnie jest to pies rodzinny i reprezentacyjny.
[edytuj] Zdrowie i pielęgnacja
Pielęgnacja sierści jest czasochłonna i musi być wykonywana regularnie.
[edytuj] Popularność
Obecnie jest rasą znaną, ale mało popularną. Najliczniej reprezentowane na wystawach są odmiany małe (pudle miniaturowe, oraz coraz liczniejsze pudle toy).
[edytuj] Ciekawostki
Pierwszym polskim pudlem był Bielik królewicza Zygmunta, późniejszego Zygmunta Starego.
