Rafał Taubenschlag
Z Wikipedii
Rafał Taubenschlag (ur. 8 maja 1881 r. w Przemyślu, zm. 25 czerwca 1958 r. w Warszawie) – polski historyk prawa, nauczyciel akademicki, specjalista w dziedzinie prawa rzymskiego i papirologii.
Ukończył gimnazjum w Przemyślu, a następnie studia na Wydziale Prawa Uniwersytetu Jagiellońskiego, gdzie w 1904 r. uzyskał stopień doktora, a w 1913 r. doktora habilitowanego. W 1919 r. został profesorem nadzwyczajnym UJ, a 2 lata później profesorem zwyczajnym. W 1927 r. został członkiem-korespondentem Polskiej Akademii Umiejętności, a w 1929 r. dziekanem Wydziału Prawa UJ. W czasie II wojny światowej przebywał w USA, gdzie był współtwórcą Polskiego Instytutu Naukowego w Ameryce. W 1947 r. wrócił do Polski, gdzie objął kierownictwo Katedry Prawa Antycznego Uniwersytetu Warszawskiego oraz utworzonego, wspólnie z prof. Jerzym Manteuffelem, Katedry Papirologii na Wydziale Historycznym UW.
