Rajmund III

Z Wikipedii

Rajmund III z Trypolisu (ur. 1140, zm. 1187) – Hrabia Trypolisu od 1152 do 1187. Jedna z najwybitniejszych postaci okresu krucjat.

Syn Rajmunda II i Hodierny (córki króla Jerozolimy, Baldwina II). W 1164 został pojmany przez Nur ad-Dina i uwolniony dopiero w 1174. W tym czasie Amalryk I rządził Hrabstwem Trypolisu jako regent. Rajmund III z kolei dwukrotnie został regentem Królestwa Jerozolimskiego w okresie 1174–1177 oraz 1185-1186.

Jako jedyny z arystokracji Królestwa Jerozolimskiego cieszył się szacunkiem Sułtana Saladyna. W 1187 pozwolił synowi Saladyna na przemarsz z 20-tysięczną armią przez swoje ziemie, pod warunkiem że Saraceni przejdą przez nie w nocy. Jego pozwolenie zlekceważył mistrz templariuszy - Gérard de Ridefort który rzucił się na 20 tysięcy Saracenów z 20 templariuszami i 10 szpitalnikami w bitwie u źródeł Cresson.

Gerard uciekł z jednym towarzyszem, a ten wypadek połączony z porwaniem siostry Saladyna przez Gwidona z Lusignan dał Saladynowi pretekst do wojny, która zakończyła się bitwą pod Hittin i upadkiem Królestwa Jerozolimskiego. Pod Hattin Rajmund tworzący straż przednią krzyżowców kilkakrotnie przebił się szarżą przez linię Saladyna zgodnie z rozkazem, jednak zobaczywszy że reszta armii nie chce ruszyć żeby nie odsłonić Prawdziwego Krzyża wygłosił słynną w setkach pieśni trubadurów wypowiedź do chrześcijańskiego rycerstwa: "Rycerze... wasz król rozkazuje wam zostać tutaj i umrzeć z pragnienia. Ja proszę was żebyście pojechali ze mną i polegli w walce.Co wybierzecie??". Następnie, według legendy, Rajmund nie oglądając się za siebie ruszył pędem w sam środek linii Saladyna, a wraz z nim spora część konnych rycerzy. Saladyn poznawszy pędzącego na jego armię Rajmunda, którego bardzo szanował, rozkazał wojskom rozstąpić się przed szarżą i nie stawiać oporu. W ten sposób wraz z Rajmundem życie uratowali jego dwaj synowie, późniejszy obrońca Jerozolimy - Balian z Ibelinu oraz 80 innych rycerzy. Rajmund zmarł na zapalenie opłucnej w Trypolisie pod koniec listopada 1187.

Był jednym z bohaterów powieści Król Trędowaty Zofii Kossak.

[edytuj] Małżeństwo

1 października 1174 Rajmund ożenił się z Eschiwą de Bures, wdową po Gautierze de Saint-Omer, księciu Galilei i panu Tyberiady, siostrze Elinarda i Wilhelma II de Bures. Rajmund i Eschiwa nie doczekali się potomstwa.

Po ślubie Rajmund został księciem Galilei. Kiedy zmarł tytuł ten odziedziczył pasierb Rajmunda - Hugo II de Saint-Omer. Tytuł hrabiego Trypolisu odziedziczył jego kuzyn - Boemund de Poitiers z Antiochii.