Rifampicyna
Z Wikipedii
Ten artykuł wymaga dodania infoboksu. Zobacz też listę szablonów infoboksów |
Rifampicyna (RMP) jest półsyntetycznym antybiotykiem o działaniu bakteriobójczym na komórki proliferujące, przykładem antybiotyku ansamycynowego. Mechanizm działania rifampicyny to blokowanie bakteryjnej polimerazy RNA poprzez trwałe wiązanie sie z jej podjednostką β. Zablokowanie tego enzymu uniemożliwia bakterii syntetyzowanie RNA i w konsekwencji wstrzymuje syntezę białek i replikację DNA oraz podział komórki.
Lek może być podawany doustnie lub dożylnie. Cząsteczka jest silnie lipofilna dzięki czemu jest dobrze wchłaniana i wolno eliminowana z organizmu. Czas połowicznej eliminacji wynosi około 16 godzin. Dobrze przenika do tkanek: penetruje do wnętrza zastawek serca i leukocytów. W stanie zapalnym przekracza barierę krew-mózg. Wykazuje synergizm z aminoglikozydami.
[edytuj] Spektrum działania
Rifampicyna jest aktywna wobec:
- paciorkowców (np. wobec paciorkowca ropotwórczego,paciorkowca zapalenia płuc i paciorkowca kałowego)
- meningokoków
- dwoinki rzeżączki
- gronkowca złocistego
- prątka gruźlicy
- prątka trądu
[edytuj] Działania uboczne
Często spotykane niepożądane efekty stosowania rifampicyny obejmują: gorączkę, zaburzenia żołądkowo-jelitowe i wysypkę.
Rifampicyna może upośledzić czynność wątroby, prowadząc do żółtaczki.
Płyny ustrojowe - łzy,mocz i nasienie - mogą zabarwić się na pomarańczowo.
Rifampicyna zwiększa aktywność cytochromu P450, co prowadzi do szybszego metabolizmu niektórych leków i, co za tym idzie, skrócenia i osłabienia ich działania, np. zmniejsza skuteczność tabletek antykoncepcyjnych.