Ruch Obrony Praw Człowieka i Obywatela
Z Wikipedii
Ruch Obrony Praw Człowieka i Obywatela (ROPCiO) - centroprawicowa organizacja antykomunistyczna i niepodległościowa powołana 25 marca 1977.
Spis treści |
[edytuj] Działalność
Deklarację założycielską podpisali: gen. Mieczysław Boruta-Spiechowicz, Andrzej Czuma, Karol Głogowski, Kazimierz Janusz, Stefan Kaczorowski, Leszek Moczulski, Marek Myszkiewicz-Niesiołowski, ks. Bohdan Papiernik, Zbigniew Sekulski, Zbigniew Siemiński, Bogumił Studziński, Piotr Typiak, ks. Ludwik Wiśniewski, Adam Wojciechowski, Andrzej Woźnicki, Wojciech Ziembiński.
Rzecznikami Ruchu byli Andrzej Czuma i Leszek Moczulski.
Deklarowanym celem ROPCiO było wymuszenie na władzach PRL przestrzegania ratyfikowanych przez Radę Państwa PRL Międzynarodowych Paktów Praw Człowieka i Obywatela. Należał do tzw. "niepodległościowego" nurtu polskiej opozycji, odwołując się do politycznych tradycji Polski przedwojennej.
ROPCiO wydawał Opinię - pierwszy nielegalny periodyk w PRL z jawnie podanymi nazwiskami redakcji, prowadził punkty konsultacyjno-informacyjne w kilkunastu miastach Polski, udzielał pomocy osobom prześladowanym przez instytucje państwowe, organizował akcje informacyjne i polityczne. Z inicjatywy działaczy ROPCiO powstały pierwsze w PRL wolne związki zawodowe (R. Kściuczek, W. Sulecki, K. Świtoń). WZZ zostały dość szybko rozbite represjami władz, a w obronę i pomoc aresztowanym zaangażował się KSS KOR. ROPCiO inicjował wydawane pism środowiskowych (m.in. Uczeń Polski, Gospodarz, Wolne słowo).
We wrześniu 1978 roku część gdańskich, warszawskich i łódzkich działaczy ROPCiO opuściła organizację tworząc ZINO, które następnie rozpadło się na Konfederację Polski Niepodległej, Ruch Młodej Polski i Ruch Wolnych Demokratów.
11 listopada 1979 roku ROPCiO zorganizował w Warszawie obchody rocznicy odzyskania niepodległości przez II RP. Za kierowanie kilkutysięczną manifestacją trzej uczestnicy ROPCiO (Andrzej Czuma, Jan Janowski i Wojciech Ziembiński) oraz Bronisław Komorowski skazani zostali przez Sąd Rejonowy w Warszawie pod przewodnictwem sędziego Andrzeja Kryże na karę aresztu zasadniczego w wymiarze odpowiednio : trzech miesięcy i miesiąca.
[edytuj] Odznaczenia
23 marca 2007 roku Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej Lech Kaczyński, podczas uroczystości w Pałacu Prezydenckim wręczył ordery zasłużonym działaczom i współpracownikom Ruchu Obrony Praw Człowieka i Obywatela, w związku z 30. rocznicą powstania ROPCiO. Za wybitne zasługi w działalności na rzecz przemian demokratycznych w Polsce odznaczeni zostali:
- Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski
- Andrzej Czuma (odznaczony 11 listopada 2006)
- Kazimierz Janusz
- o. Bronisław Sroka
- Adam Wojciechowski
- Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski
- Łukasz Czuma
- Adam Macedoński
- Marian Malcherek
- Marek Myszkiewicz-Niesiołowski
- Andrzej Ostoja-Owsiany
- Stanisław Palczewski
- Jan Zapolnik
- Zdzisław Jamrożek (pośmiertnie)
- Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski
- ks. Witold Andrzejewski
- Elżbieta Czuma
- Ryszard Dziewa
- Przemysław Fenrych
- Romana Kahl-Stachniewicz
- Piotr Krawczyk
- Ryszard Lis
- Jolanta Mandes
- Tomasz Mickiewicz
- Tomasz Mróz
- Ewa Piesiewicz-Grzonkowska
- Kazimierz Szołoch
- Helena Trąbska
- Stanisław Witer
- Bolesław Stolarz (pośmiertnie)
- Ryszard Trąbski (pośmiertnie)
- Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski
- ks. Bohdan Papiernik
- Grzegorz Prątnicki
- Stanisław Schodziński
- Mieczysław Sekulski
- Maciej Szaszkiewicz
- Zbigniew Szaszkiewicz
- Eugenia Szaszkiewicz (pośmiertnie)
[edytuj] Bibliografia
- Grzegorz Waligóra, ROPCiO, Warszawa 2006, Instytut Pamięci Narodowej, ISBN 83-60464-10-3.
- Grzegorz Waligóra, Dokumenty uczestników ROPCIO 1977-1981, Kraków 2006, Księgarnia Akademicka, ISBN 83-7188-902-X.
