Rudnik nad Sanem

Z Wikipedii

Współrzędne: 50°26'38" N 22°14'27" E

Rudnik nad Sanem

Herb Rudnika nad Sanem

Gmina
- rodzaj

Rudnik nad Sanem
miejsko-wiejska

Burmistrz

Waldemar Grochowski

Powierzchnia

36,26 km²

Położenie

50° 26'38'' N
22° 14'27'' E

Liczba mieszkańców (2004)
- liczba ludności
- gęstość

6699
184,7 os./km²

Strefa numeracyjna
(do 2005)

Kod pocztowy

37-420

Położenie na mapie Polski

Rudnik nad Sanem

TERC10
(TERYT)

3182412064

Miasta partnerskie

Gelnica (Republika Słowacka)

Urząd miejski³

Rynek 40
37-420 Rudnik nad Sanem
tel. 15 876-10-02; faks 15 876-11-19

Strona internetowa miasta

Rudnik nad Sanem (do końca 1997 Rudnik) – miasto w woj. podkarpackim, w powiecie niżańskim, siedziba gminy miejsko-wiejskiej Rudnik nad Sanem, położone nad Sanem u ujścia rzeki Rudna.

W latach 1975-1998 miasto administracyjnie należało do województwa tarnobrzeskiego.

Rudnik nad Sanem jest jednym z dwóch najważniejszych ośrodków wikliniarstwa w Polsce. Miasto jest lokalnym ośrodkiem usługowym. Funkcjonuje w nim różnorodny przemysł: wyroby wiklinowe i drewniane, chemiczny, konstrukcje stalowe.

Przez miasto przebiega droga krajowa nr 77.

[edytuj] Historia

Prawa miejskie od 1552 roku. Pod koniec XVI wieku w mieście znajdowały się karczma, dwa młyny, spichlerze usytuowane nad Sanem. W I poł. XVII wieku w mieście powstały cechy: szewski, piekarski i flisacki. Kres rozwoju miasta przyniosły wojny w II poł. XVII wieku. W początkach XIX wieku w Rudniku istniały: tartak, garbarnia, karczmy, gorzelnia i dwa spichlerze. Pod koniec XIX wieku ludność miasta zajmowała się rolnictwem, koszykarstwem, rzemiosłem i drobnym handlem. W 1871 r. w Rudniku została założona poczta, a 1876 r. Ochotnicza Straż Pożarna. W 1890 r. wybudowano tartak parowy. W 1900 r. wybudowano linię kolejową, która wywarła duży wpływ na rozwój miasta. W czasie II wojny światowej, gdy lwowskie oddziały Zgrupowania Zachodniego pod dowództwem kpt. Witolda Szredzkiego "Sulimy", po wykonaniu zadań, bojowych planu "Burza", ruszyły na pomoc powstańczej Warszawie, część tych oddziałów została otoczona, rozbrojona, a oficerowie zostali aresztowani przez oddziały sowieckie. Jednym z tych oddziałów była 6 kompania 26 pp AK, dowodzona przez kpt. Stefana Zakrzewskiego (prawdziwe nazwisko: Zenon Kubski) ps. "Lech", która została zatrzymana w Rudniku nad Sanem 18 sierpnia 1944 r. Wraz z kpt. "Lechem" byli aresztowani: jego zastępca, por. Walerian Proszowski – "Józef". Dowódca I plutonu ppor. Józef Wyrobek (prawdziwe nazwisko Tadeusz Guzik) – "Uzda". chor. Adam Ekiert – "Pogarda", dowódca oddziału leśnego 1 kompanii samborskiej.