Rybitwa czarna

Chlidonias niger niger - od południowej części Półwyspu Skandynawskiego po południowy skraj Półwyspu Iberyjskiego i zachodnią Azję. Zimuje w Afryce. W Polsce lokalnie gnieździ się na całym niżu. Przeloty w kwietniu-maju i sierpniu-październiku.
Chlidonias niger surinamensis -od południowego biegu Mackenzie i środkowej Manitoby po Kalifornię na południu, a na wschodzie po Wielkie Jeziora Północnoamerykańskie, północno-zachodnią Pensylwanię i północno-zachodnią część stanu Nowy Jork. Zimuje w Ameryce Środkowej i północnej części Ameryki Południowej. Niekiedy uznawana za osobny gatunek Chlidonias surinamensis.

Cechy gatunku: Brak wyraźnego dymorfizmu płciowego, samica jest jedynie nieco jaśniejsza od samca. W upierzeniu godowym grzbiet, kuper, wierzch ogona i pokrywy skrzydłowe szaroczarne. Pokrywy podskrzydłowe, podogonie i spodnia strona ogona białe, reszta ciała czarna. Dziób czarny, nogi ciemnoczerwone. W szacie spoczynkowej wierzch ciała poza głową szary. Ciemię, potylica i półobroża na karku ciemne, reszta ciała biała. Osobniki młodociane podobne do dorosłych w szacie spoczynkowej, jednak ich grzbiet i pokrywy skrzydłowe pokrywają ciemne plamki. C. n. surinamensis jest ciemniejsza.
Wymiary średnie: dł. ciała ok. 23-28 cm
rozpiętość skrzydeł ok. 55-65 cm
waga ok. 50-90 g
Biotop: Bagna, starorzecza i inne zarośnięte zbiorniki wodne.
Gniazdo: Na kępie roślinności. Tworzy kolonie od kilku do kilkuset par.
Jaja: W ciągu roku wyprowadza jeden lęg, składając w maju-czerwcu 2-3 jaja.
Wysiadywanie: Jaja wysiadywane są przez okres 14-23 dni przez obydwoje rodziców. Pisklęta opuszczają gniazdo jedynie, jeśli grozi im niebezpieczeństwo. Zdolność do lotu osiagają po 4 tygodniach.
Pożywienie: Głównie lądowe i wodne bezkręgowce, ale również małe ryby i płazy.
Ochrona: Gatunek chroniony.

Zobacz też: przegląd zagadnień z zakresu biologii, fauna Polski, ptaki Polski.