Sándor Márai
Z Wikipedii
Sándor Márai właściwie Sándor Károly Henrik Grosschmied de Mára (ur. 11 kwietnia 1900 w Kassie – obecnie Koszyce na Słowacji, wówczas Austro-Węgry; zm. 22 lutego 1989 w San Diego) – pisarz węgierski. Pochodził ze starej rodziny saskich osadników.
Márai publikował w piśmie Czerwony Sztandar w Węgierskiej Republice Rad. Po jej upadku wyemigrował. W pierwszych latach swej twórczości podróżował sporo po Europie, odwiedził np. Frankfurt, Berlin, Paryż pisząc w tym czasie po niemiecku, ostatecznie jednakże zmienił zdanie i zaczął pisać w języku węgierskim. W 1928 osiadł w Budapeszcie, w 1930 rozpoczął pisać w stylu realistycznym. Pierwszy autor piszący tłumaczenia oraz opracowania dotyczące Kafki. Był krytycznie nastawiony zarówno do faszystowskiej, jak i sowiecko-komunistycznej dyktatury. Jego teść zginął jako Żyd w 1944. Pisarz pomagał w ukrywaniu żydowskich dzieci. Po wojnie wyemigrował najpierw do Włoch, potem do USA - Nowego Jorku, a w końcu San Diego, Kalifornia, gdzie popełnił w 1989 samobójstwo.
[edytuj] Wybrane utwory
- Wyznania patrycjusza
- Pierwsza miłość
- Zazdrośnicy
- Żar
- Obcy
- Księga ziół
- Występ gościnny w Bolzano
- Krew świętego Januarego
Od 1943 aż do śmierci (1989) pisał również dzienniki, które stanowią ważną część jego spuścizny intelektualnej.