Sándor Weöres
Z Wikipedii
Sándor Weöres (węg.: Weöres Sándor) (ur. 22 czerwca 1913 w Szombathely; zm. 22 stycznia 1989 w Budapeszcie) -węgierski poeta, pisarz i tłumacz literatury.
Pierwsze wiersze publikował mając 19 lat w czasopismie Nyugat, za sprawą redaktora i poety Mihály'a Babits'a. Weöres studiował na uniwersytecie w Pecz początkowo prawo, potem geografię i historię doktoryzując się tamże z filozofii. 1937 przedsięwziął swe pierwsze zagraniczne podróże - Manila, Wietnam i Indie, a następnie po wojnie w 1948 – 1951 po Europie zachodniej. 1951 wrócił do Budapesztu i pozostał tam do końca życia. W latach 1948 – 1964 jego dzieła znajdowały się na indeksie, gdyż Weöres nie odpowiadał ideologicznie linii politycznej. Wiele utworów Weöresa oprawili muzycznie kompozytorzy: György Ligeti i Peter Eötvös.
Oprócz własnej twórczości zajmował się tłumaczeniem poetów ukraińskich (np. Taras Szewczenko), gruzińskich (np. Rustaveli) ale też chińskiego Daodejing.
[edytuj] Wybór dzieł
- Hideg van, 1934.
- A KŐ ÉS AZ EMBER, 1935.
- A TEREMTÉS DÍCSÉRETE, 1938.
- Meduza , 1944.
- A SZERELEM ÁBÉCÉJE, 1946.
- Elysium , 1946.
- Gyümölcskosár , 1946.
- A FOGAK TORNÁCA, 1947.
- Bóbita , 1955.
- A HALLGATÁS TORNYA, 1956.
- Tarka forgó, 1958.
- Tűzkút , 1964.
- Gyermekjátékok , 1965.
- Merülő Saturnus, 1968.
- Zimzizim , 1969.
- Psyche , 1972.
- Télország , 1972.
- Priapos , eingefügt 1950, die posthum in 2001 veröffentlicht werden.
