Sójka syberyjska

Z Wikipedii

Sójka syberyjska
Systematyka
Domena	eukarioty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Gromada	ptaki
Podgromada	Neornithes
Nadrząd	neognatyczne
Rząd	wróblowe
Podrząd	śpiewające
Rodzina	krukowate
Gatunek	sójka syberyjska
Nazwa systematyczna
Perisoreus infaustus
(Linnaeus, 1758)
Status ochronny
Kategoria zagrożenia (CzKGZ) EX EW CR EN VU NT LC Kategoria: niższego ryzyka
Galeria zdjęć w Wikimedia Commons

Sójka syberyjska (sójka złowroga) (Perisoreus infaustus (L., 1758); syn. Cractes infaustus) - średni ptak z rodziny krukowatych, zamieszkujący pas w północnej Eurazji od Władywostoku i Sachalina po północną część Półwyspu Skandynawskiego. Do Polski zalatuje wyjątkowo (stwierdzona 5 razy).

Cechy gatunku

Obie płci ubarwione jednakowo. Upierzenie beżowoszare, na skrzydłach i kuprze jaskrawordzawe plamy. Na głowie brązowa czapeczka, nogi i dziób ciemne. Ogon dłuższy niż u sójki, dziób krótszy i ostrzej zakończony.

Wymiary średnie 

dł. ciała ok. 30 cm
rozpiętość skrzydeł ok. 50 cm
waga ok. 180 g

Biotop

Tajga.

Gniazdo

Na drzewach i budynkach. Przypomina gniazdo sójki.

Jaja

Jeden lęg w roku na przełomie marca i kwietnia. Składa 3 do 5 jaj.

Wysiadywanie

Pisklęta opuszczają gniazdo po około 40 dniach.

Pożywienie

Owady, drobne ptaki i gryzonie, uzupełnione pokarmem roślinnym - głównie nasiona roślin iglastych i jagody.

Ochrona 

Jest objęta ochroną gatunkową ścisłą.

Zobacz też: przegląd zagadnień z zakresu biologii, fauna Polski, ptaki Polski