Salomon Olembé
Z Wikipedii
René Salomon Olembé-Olembé, pseudonim "Dragster" (ur. 8 grudnia 1980 w Jaunde), wzrost: 171, waga: 66, piłkarz, występuje na pozycji ofensywnego obrońcy.
Spis treści |
[edytuj] FC Nantes Atlantique
Swoją karierę piłkarską rozpoczynał w Diamancie Jaunde, drugoligowym klubie kameruńskim. Wypatrzyli go stamtąd działacze FC Nantes i od sezonu 1995/1996 Olembé stał się zawodnikiem popularnych "Kanarków", a jego drużyna w tym sezonie uczestniczyła w rozgrywkach Ligi Mistrzów i dotarła aż do półfinału, po drodze eliminując Spartak Moskwa. Odpadła w półfinale z Juventusem Turyn. W Nantes, Salomon spotkał tam między innymi swojego rodaka Patricka Suffo, oraz Polaka Romana Koseckiego. Debiut w Ligue 1 zaliczył 8 sierpnia 1997 roku, w meczu wyjazdowym przeciwko Olympique Marsylia, przegranym 1:0. W pierwszym sezonie Nantes zajęło dopiero siódme miejsce, jednak już w następnym jego uplasowało się na pozycji trzeciej, tuż za AS Monaco i Paris Saint-Germain. Podobnego sukcesu nie udało się powtórzyć w sezonie 1997/1998. Olembé wraz ze swoją ekipą zawiedli, kończąc sezon na odległym, 11 miejscu. W 1999 roku Nantes wygrało Puchar Francji, co umożliwiło im grę w Pucharze UEFA, a w lidze powtórzyli rezultat z sezonu 1995/96, czyli 7 miejsce. Na arenie międzynarodowej Nantes doszło do trzeciej rundy, w której lepszy okazał się Arsenal Londyn (3:0, 3:3). 1999/2000 to kolejny przeciętny sezon "Kanarków". Dopiero 12 pozycja w lidze i zaledwie jeden punkt przewagi nad strefą spadkową. Nic dziwnego, że bukmacherzy typowali ich jako kandydatów do spadku. Jednak trener Raynald Denoueix doprowadził Nantes do mistrzostwa i Pucharu Francji, co było zaskoczeniem dla wszystkich, a Olembé przyczynił się do tego rozgrywając 30 meczów i 4 razy trafiając do siatki rywala. Znakomicie zaczęli grę w Lidze Mistrzów, zdobywając 11 punktów i pierwsze miejsce w grupie D. Jednakże już w drugiej fazie grupowej odpadli z dwoma punktami i czwartym miejscem (remis z Bayernem Monachium i Manchesterem United, obydwa mecze 1:1). Gra Lidze Mistrzów przełożyła się na zmęczenie w lidze, co odzwierciedliło dopiero 10 miejsce na końcu rozgrywek. Salomon rozegrał 13 meczów i był to jego pożegnalny sezon w tym klubie. Oferta złożona w przerwie zimowej sezonu 2001/2002 przez Olympique Marsylia to jedna z takich, które są nie do odrzucenia.
[edytuj] Olympique Marsylia
Drugą połowę sezonu Olembé zakończył z ośmioma występami w lidze, a Marsylia wylądowała na pozycji dziewiątej, z jednym punktem przewagi nad poprzednim klubem Kameruńczyka. Sezon 2002/2003 był już bardziej udany. Olembé rozegrał 27 meczów i strzelił jedną bramkę, 23 listopada, w 12 minucie, a gol ten dał Marsylczykom 3 punkty w ciężkim meczu z RC Lens. Rzadko rozgrywał mecze w pełnym wymiarze czasowym. Aż w 17 na 27 spotkaniach piłkarz wchodził na murawę lub był zmieniany. Marsylia zajęła 3 miejsce w lidze, premiujące startem w eliminacjach do Ligi Mistrzów, przez które przeszła bez większych problemów. Gorzej było w fazie grupowej, bowiem piłkarze ze Stade Vélodrome nie dali rady wygrać z Realem Madryt i FC Porto, a cztery punkty w grupie zawdzięczają wygranej i remisowi z Partizanem Belgrad (3:0 i 1:1). Trzecie miejsce w grupie dało możliwość gry w Pucharze UEFA, a Marsylia dotarła aż do finału tych rozgrywek, przegrywając jedynie z Valencią CF, a eliminując po drodze Dnipro Dniepropietrowsk, Liverpool, Inter Mediolan oraz Newcastle United. W sezonie 2003/2004 Salomon rozegrał tylko jeden mecz - 2 sierpnia z En Avant Guingamp, a w przerwie zimowej na zasadzie półrocznego wypożyczenia przeniósł się na Wyspy Brytyjskie, by reprezentować barwy Leeds United.
[edytuj] Leeds United
W barwach popularnych "Pawi" Olembé rozegrał 12 meczów. W Premiership debiutował w piątej kolejce, 15 września w meczu z Leicester City. Debiut nie mógł być zaliczony do udanych. Leeds przegrało, a Kameruńczyk wszedł na boisko w 54 minucie za Didiera Domiego. Do 13 kolejki Salomon brał udział we wszystkich spotkaniach. 22 listopada Leeds podejmowało u siebie Bolton Wanderers. "Pawie" poległy 0:2 a Olembé nie zagrał przez najbliższe siedem kolejek. Później zaliczył dwa niepełne mecze, z Newcastle United i Tottenhamem (obydwa mecze przegrane 0:1), po których znowu trener Peter Reid zrezygnował z usług Salomona. Ostatnim meczem Kameruńczyka w Leeds United i Premiership było spotkanie z Chelsea F.C., przegrane 0:1. "Pawie" z dorobkiem 33 punktów zajęły 19 pozycję w lidze i musiały się pożegnać z Premiership, a Olembé wrócił do Marsylii, skąd był tylko wypożyczony.
[edytuj] Olympique Marsylia
W sezonie 2004/2005, po powrocie z Anglii w Marsylii była bardzo duża konkurencja w obronie. Habib Beye, Abdoulaye Méïté, Bixente Lizarazu, Philippe Christanval, Frederic Dehu, czy młody Taye Taiwo. Mimo to Olembé zdołał wywalczyć miejsce w podstawowym składzie, a trener Joël Anigo raczej mu ufał, co potwierdzają 24 rozegrane mecze. Pierwszym spotkaniem, w którym Kameruńczyk zagrał po powrocie z wypożyczenia był wygrany 1:0 mecz z Girondins Bordeaux. Marsylii po dobrym sezonie zabrakło przysłowiowej kropki nad "i", gdyż niefortunnie przegrali czwarte miejsce, różnicą strzelonych bramek (trzy gole zabrakły do 4 miejsca). Kolejny sezon i zmiana trenera. Joëla Anigo zastąpił Jean Fernandez, który nie widział miejsca w składzie dla Olembé. 45 minut gry w przegranym 0:2 meczu z RC Lens było pożegnalnym meczem w barwach OM w sezonie 2004/05, bowiem resztę rundy przesiedział na ławce rezerwowych rozważając oferty złożone przez inne kluby. Lista była długa. L'Equipe informowało, że Kameruńczyk podpisze kontrakt z Glasgow Rangers za 2 miliony euro, jednak z transferu nic nie wyszło. 18 sierpnia 2005 piłkarz doszedł do porozumienia w sprawie wysokości indywidualnego kontraktu z Realem Majorka, co więcej, poleciał nawet do Hiszpanii, w celu podpisania dokumentów i przejścia badań medycznych. Jednak ostatecznie obydwa kluby nie dogadały się co do sumy odstępnego i piłkarz musiał nadal czekać na propozycje. W końcu klub przyjął ofertę Ar-Rajjan. Do Kataru ściągnął go Luis Fernandez. W tym klubie piłkarz spotkał swojego kolegę z Marsylii - Fabrice'a Fiorese, oraz reprezentanta Polski - Jacka Bąka. Pół roku gry w Azji i 3 gole w 14 meczach wystarczyły a Salomon wrócił do Marsylii z wypożyczenia, gdzie występował do końca sezonu 2006/2007.
[edytuj] Wigan Athletic
Po skończeniu kontraktu z Olympique Olembé szukał klubu, a ostatecznie we wrześniu podpisał kontrakt z Wigan Athletic, w którym ma zastąpić Leightona Bainesa.
[edytuj] Reprezentacja Kamerunu
Ma za sobą udział w Mistrzostwach Świata 1998 we Francji. Rozegrał wszystkie trzy mecze, z Austrią wszedł w 65 minucie za Augustin'a Simo, a "Nieposkromione Lwy" niefortunnie przegrały, prowadząc 1:0 po golu Pierre'a Njanki i tracąc gola w 90 minucie (Toni Polster). Następnie uczestniczył w przegranym 0:3 meczem z Włochami i zaliczył 68 minut w spotkaniu z Chile, po czym został zmieniony przez Didiera Angibeauda. Kamerun zgromadził dwa punkty i nie wyszedł z grupy. W roku 2000 zdobył Puchar Narodów Afryki, a Kamerun wygrał 4:3 w rzutach karnych z Nigerią. W 2001 roku uczestniczył w Pucharze Konfederacji, na którym piłkarze z Afryki zajęli trzecie miejsce w grupie, tuż za Japonią i Brazylią. W 2002 roku zdobył po raz drugi Puchar Narodów Afryki, a "Nieposkromione Lwy" wygrały z Senegalem 3:2 w karnych. Wziął udział w Mistrzostwach Świata 2002 i uczestniczył w trzech meczach, z Irlandią (90 minut), z Arabią Saudyjską (wszedł w 46 minucie za Daniela Ngom Kome), oraz z Niemcami (żółta kartka w 58 minucie, a w 64 minucie został, tym razem, zmieniony przez Ngom Kome. Kamerun nie zdołał wyjść z grupy, zajmując trzecie miejsce z czterema punktami na koncie. Grał również w kwalifikacjach do Mistrzostw Świata 2006, w których Kamerun mierzył się z Sudanem, Beninem, Libią, Wybrzeżem Kości Słoniowej, oraz Egiptem, jednak zmarnowany karny przez Pierre Wome zadecydował o awansie Słoni kosztem Lwów na Mundial rozgrywany w Niemczech. Brał udział w Pucharze Narodów Afryki 2006, podczas którego Kamerun odpadł po emocjonującym ćwierćfinale, przegranym w karnych 12:13 z Wybrzeżem Kości Słoniowej.
[edytuj] Sukcesy
- Mistrzostwo Francji z Nantes w 2001 roku.
- Puchar Francji z Nantes w 1999 i 2000 roku.
- Puchar Narodów Afryki w 2000 i 2002 roku.
| Sezon | Klub | Kraj | Flaga | Rozgrywki | Mecze | Bramki |
|---|---|---|---|---|---|---|
| 1995 | Diamant Yaounde | Kamerun |  |
1 Division (CMR) | ? | ? |
| 1995/96 | FC Nantes | Francja |  |
Ligue 1 | ? | ? |
| 1996/97 | FC Nantes | Francja | |
Ligue 1 | ? | ? |
| 1997/98 | FC Nantes | Francja | |
Ligue 1 | 9 | 0 |
| 1998/99 | FC Nantes | Francja | |
Ligue 1 | 29 | 1 |
| 1999/2000 | FC Nantes | Francja | |
Ligue 1 | 22 | 2 |
| 2000/01 | FC Nantes | Francja | |
Ligue 1 | 30 | 4 |
| 2001/02 | FC Nantes | Francja | |
Ligue 1 | 13 | 0 |
| 2001/02 | Olympique Marsylia | Francja | |
Ligue 1 | 8 | 0 |
| 2002/03 | Olympique Marsylia | Francja | |
Ligue 1 | 27 | 1 |
| 2003/04 | Olympique Marsylia | Francja | |
Ligue 1 | 1 | 0 |
| 2003/04 | Leeds United | Anglia |  |
Premiership | 12 | 0 |
| 2004/05 | Olympique Marsylia | Francja | |
Ligue 1 | 24 | 0 |
| 2005/06 | Olympique Marsylia | Francja | |
Ligue 1 | 1 | 0 |
| 2005/06 | Ar-Rajjan | Katar |  |
Q-League | 14 | 3 |
| 2006/07 | Olympique Marsylia | Francja | |
Ligue 1 | 14 | 0 |
| 2007/08 | Wigan Athletic | Anglia | |
Premiership |
1 Kirkland • 2 Taylor • 3 Edman • 4 Granqvist • 5 Palacios • 6 Sibierski • 8 Kilbane • 9 Heskey • 10 Koumas • 11 Brown • 12 Pollitt • 13 Nash • 14 King • 15 Aghahowa • 16 Valencia • 17 Boyce • 18 Scharner • 19 Bramble • 20 Olembé • 21 Cywka • 22 Cotterill • 23 Bent • 24 Skoko • 25 Melchiot • 26 Bouaouzan • 27 Kupisz • 31 Figueroa • 32 Hagen • trener: Bruce
1 Songo'o • 2 Elanga • 3 Wome • 4 Song • 5 Kalla • 6 Njanka • 7 Omam-Biyik • 8 Angibeaud • 9 Tchami • 10 M'Boma • 11 Eto'o • 12 Lauren • 13 Abanda • 14 Simo • 15 Ndo • 16 William • 17 Pensée • 18 Ipoua • 19 Mahouvé • 20 Olembé • 21 Job • 22 Boukar • trener: Le Roy
1 Boukar • 2 Tchato • 3 Wome • 4 Song • 5 Kalla • 6 Njanka • 7 Ndo • 8 Geremi • 9 Eto'o • 10 M'Boma • 11 N'Diefi • 12 Lauren • 13 Mettomo • 14 Epalle • 15 Alnoudji • 16 Songo'o • 17 Foé • 18 Suffo • 19 Djemba‑Djemba • 20 Olembé • 21 Job • 22 Kameni • 23 Ngom Kome • trener: Schäfer
