Siergiej Ogolcow

Z Wikipedii

Siergiej (Iwanowicz) Ogolcow (ur. 10 września 1900 - zm. 26 października 1977), wysoki funkcjonariusz radzieckich organów bezpieczeństwa: CzeKa/GPU/OGPU/NKWD/NKGB/MGB, m.in. pełniący obowiązki ministra bezpieczeństwa państwowego Związku Radzieckiego (MGB ZSRR) po aresztowaniu Wiktora Abakumowa, od sierpnia do grudnia 1951 roku.

Służbę w radzieckich organach bezpieczeństwa rozpoczął w maju 1918 roku. Przez całe lata dwudzieste piastował różne funkcje dowódcze w CzeKa i (od 1923 r.) w OGPU, m.in. od maja do kwietnia 1920 roku sprawował funkcję sekretarza CzeKa w Charkowie, a od 1923 do 1924 roku pracował jako inspektor wojsk OGPU. Następnie do 1934 roku, służył jako naczelnik (OO - Osobyje Otdieły) w różnych jednostkach Armii Czerwonej i wojsk OGPU.

Po połączeniu wszystkich zarządów (Ludowych Komisariatów Spraw Wewnętrznych - NKWD) działających dotychczas (do 1934 r.) w republikach związkowych w jeden centralny organ NKWD ZSRR i włączeniu w jego struktury dotychczasowego Połączonego Państwowego Zarządu Politycznego OGPU jako Główny Zarząd Bezpieczeństwa Państwowego (GUGB), w 1934 roku Ogolcow został przeniesiony (do GUGB-NKWD), gdzie następnie od grudnia 1935 do stycznia 1936 roku był naczelnikiem sztabu odeskiego oddziału wojsk pogranicznych NKWD.

Od 6 stycznia 1936 do 17 lutego 1938 roku pełnił tę samą funkcję w krymskim oddziale wojsk pogranicznych NKWD, a do marca 1939 roku archangielskiego. W latach 1939-1941 naczelnik zarządu NKWD w Leningradzie, a od marca do lipca 1941 całego obwodu leningradzkiego. Od 28 grudnia 1942 do 7 maja 1943 roku naczelnik zarządu NKWD w Kujbyszewie, a od 7 maja 1943 do 22 marca 1944 roku, całego obwodu. Następnie po zakończeniu II wojny światowej (1945) do grudnia 1946 roku sprawował funkcję zastępcy ludowego komisarza bezpieczeństwa państwowego (szef NKGB, od połowy 1946 ministra b.p.) Wsiewołoda Mierkułowa.

26 sierpnia 1951 roku zastąpił (jako pełniący obowiązki) na stanowisku ministra b.p. aresztowanego Wiktora Abakumowa, lecz już w grudniu tego samego roku zastąpił go Siemion Ignatiew, a on (S. Ogolcow) został jego pierwszym zastępcą i naczelnikiem II Zarządu Głównego MGB, odpowiedzialnego za kontrwywiad i bezpieczeństwo wewnętrzne.
Aresztowany w kwietniu 1953 roku, w sprawie Ławrientija Berii, zwolniony w sierpniu tego samego roku.

Zmarł w Moskwie 27 października 1977 roku.