Sikora uboga

Z Wikipedii

Sikora uboga
Systematyka
Domena	eukarioty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Gromada	ptaki
Podgromada	Neornithes
Nadrząd	neognatyczne
Rząd	wróblowe
Podrząd	śpiewające
Rodzina	sikory
Gatunek	sikora uboga
Nazwa systematyczna
Parus palustris
Status ochronny
Kategoria zagrożenia (CzKGZ) EX EW CR EN VU NT LC Kategoria: niższego ryzyka
Galeria zdjęć w Wikimedia Commons

Sikora uboga (szarytka) (Parus palustris L., 1758) - mały ptak z rodziny sikor, zamieszkujący centralną Europę od Anglii, Francji na zachodzie przez kontynent do Polski i dalej Europy Wschodniej, oraz od Włoch po południowe wybrzeża Półwyspu Skandynawskiego. Gatunek osiadły. W Polsce średnio liczny ptak lęgowy.

Cechy gatunku 

Obie płci ubarwione jednakowo. Upierzenie na wierzchu brązowoszare, od spodu beżowobiałe. Na głowie błyszcząca czarna czapeczka, na podbródku maleńki czarny śliniaczek o ostrych krawędziach (u bardzo podobnej czarnogłówki czapeczka sięga aż do krawędzi płaszcza, a śliniak jest szerszy i ma rozmyte brzegi). Białe policzki. Dziób krótki, czarny. Młode podobne do dorosłych, ale z matową czapeczką; już we wrześniu jednak wyglądają jak dorosłe.

Wymiary średnie 

dł. ciała ok. 13 cm
rozpiętość skrzydeł ok. 20 cm
waga ok. 10-11 g

Biotop 

Lasy liściaste i mieszane, zwłaszcza dębowe i brzozowe. Dawniej liczna w miejskich parkach - obecnie gnieżdżą się tam tylko pojedyncze pary.

Gniazdo 

Chętnie zajmuje naturalne dziuple, nawet tuż nad ziemią, a także budki lęgowe.

Jaja 

6-10 w lęgu, podobne do jaj modraszki.

Wysiadywanie 

Pożywienie 

Owady i ich jajeczka, zimą nasiona. Może korzystać z pokarmu wykładanego w karmnikach.

Ochrona 

Objęta ochroną gatunkową.

Zobacz też:

• przegląd zagadnień z zakresu biologii
• fauna Polski
• ptaki Polski