Skalne Wrota (przełęcz)

Z Wikipedii

Skalne Wrota, dawniej Żelazne Wrota, Żelazna Brama (słow. Skalné vráta, Skalná brána) – przełęcz położona na wysokości 1620 m n.p.m. w grani głównej Tatr Bielskich na Słowacji.

Przełęcz ta oddziela od siebie Pomurnikową Ścianę we wschodniej grani Bujaczego Wierchu oraz Dziurawą Ścianę w Kozim Grzbiecie, kilometrowym odcinku grani kończącym się na Fajksowej Przełęczy. Skalne Wrota mają charakterystyczny, prostokątny kształt. Ich szerokość wynosi około 10 m, głębokość zaś 20 m. Przełęcz powstała prawdopodobnie w wyniku zapadnięcia się jaskini. Jej nazwa wiąże się ze skalistą rzeźbą otoczenia. Często dawniej używaną nazwę Żelazne Wrota wycofał Stanisław Eljasz-Radzikowski. Skalne Wrota oddzielają od siebie dwie niewielkie doliny: Suchą Dolinę Bielską na północy oraz Dolinę do Siedmiu Źródeł (odgałęzienie Doliny Czarnej Rakuskiej) na południu. Do Doliny Do Siedmiu Źródeł z przełęczy opada Lawinowy Żleb.

W 1894 istniał tutaj schron dla turystów, przez Skalne Wrota przebiega ścieżka, którą do 1978 r. prowadził szlak Magistrali Tatrzańskiej. Fragment znajdujący się w Tatrach Bielskich został jednak zamknięty, a na terenie grzbietu utworzono rezerwat ścisły. W rejonie Skalnych Wrót znajduje się główna w Tatrach Bielskich ostoja rzadkiego gatunku ptaka pomurnika.

U stóp grani przebiega zielony szlak z Tatrzańskiej Kotliny do Doliny Białych Stawów. Niedaleko przełęczy znajduje się schronisko pod Szarotką (chata Plesnivec), z którego kiedyś prowadził na przełęcz niebieski szlak łącznikowy. Dziś teren wokół Skalnych Wrót jest zamknięty dla ruchu turystycznego.

[edytuj] Bibliografia