Sonety wedyckie
Z Wikipedii
Sonety wedyckie - cykl siedmiu sonetów Antoniego Langego napisany i wydany w 1887 w Paryżu. Tytuł nawiązuje do staroindyjskiego ruchu religijnego określanego mianem wedyzmu.
Każdy kolejny sonet przedstawia określony stan egzystencji człowieka pnącego się ku doskonałości drogą reinkarnacji. Cykl rozpoczyna wizja człowieka nieświadomego, ograniczonego do swojego biologizmu - kończy zaś opis świadomości, w której jednostka oddaje się duchowej radości oraz miłości, roztapiając się w Nirwanie. Pod tym względem na Sonety wedyckie można patrzeć w kategoriach spójnego poematu; są one bowiem swoistym poetyckim zapisem całej drogi, jaką przemierza istnienie chcące osiągnąć idealny stan.
- Rupa (stan kamienny),
- Jiv-Atma (stan roślinny),
- Linga-Sharira (stan gwiaździsty),
- Kama-Rupa (Anima bruta),
- Manas (duch ludzki),
- Buddhi (Anima spiritualis),
- Atma (duch boży)
Poezja: • Sonety wedyckie • Pogrzeb Shelleya • Ballady pijackie • Księga proroków • Logos • Poezje • Widzenie świętej Katarzyny • Wenus żebracza • Pogrobowcom • Świat • Fragmenta. Poezje wybrane • Pocałunki • Deuteronomion, czyli powtórzenie • Akteon • Księgi bogów • Rozmyślania • Pierwszy dzień stworzenia • XXVII sonetów • Ilia Muromiec • Trzeci dzień • Groteski. Wiersze ironiczne • Rozmyślania. Z nowej serii • Gdziekolwiek jesteś
Proza: • Godzina • Elfryda: nowele i fantazje • Zbrodnia • Dwie bajki • Czterdzieści cztery • Stypa • W czwartym wymiarze • Miranda • Nowy Tarzan • Róża polna • Michałki
Dramat: • Atylla • Wenedzi • Malczewski
Krytyka literacka: • O poezji współczesnej • Studia z literatury francuskiej • Lord Byron • Panteon literatury wszechświatowej • Pochodnie w mroku
Filozofia • O sprzeczności sprawy żydowskiej • Analfabetyzm i walka z ciemnotą w Królestwie Polskim • Studia i wrażenia • Rzuty
