WTS Wrocław
Z Wikipedii
WKS SSA Atlas Wrocław | |
Poprzednie nazwy: Związkowiec, Spójnia, Ślęza, Sparta, WTS Atlas | |
Infomacje ogólne | |
Założony | 1950, jako WTS w 1992 |
Barwy | żółto-czerwone |
Przydomek | Sparta |
Adres | ul. Mickiewicza 91 |
Infomacje o stadionie | |
Stadion | Stadion Olimpijski |
Pojemność | 35 000 |
Długość toru | 387,4 m |
Rekord toru | 63,1 s - 1 czerwca 2008 Jason Crump |
Oficjalna strona internetowa klubu |
WTS Wrocław (Wrocławskie Towarzystwo Sportowe) - wrocławski klub żużlowy, założony w 1992 r. jako kontynuator tradycji poprzednich wrocławskich klubów - Związkowca, Spójni, Ślęzy i Sparty. W roku 1952 do stolicy Dolnego Śląska na trzy sezony przeniesiona została Centralna Sekcja Żużlowa CWKS, przez co w lidze startował, oprócz Spójni, drugi zespół wrocławski - CWKS Wrocław.[1] W sezonie 1992 w II lidze występowały rezerwy pierwszego zespołu pod nazwą WKM Sparta-Aspro II.[2]
Spis treści |
[edytuj] Stadion
Stadion Olimpijski zbudowano jeszcze przed II wojną światową. Odbudowany po wojnie służy m.in. żużlowcom. Jest jednym z największych w Polsce stadionów żużlowych, dzięki czemu gości największe imprezy międzynarodowe z zawodami cyklu Grand Prix włącznie.
[edytuj] Rekordy toru
[edytuj] Aktualny skład
- Trener: Marek Cieślak
- Kierownik drużyny: Dariusz Śledź
- Seniorzy:
- Jason Crump - 2,292
- Krzysztof Słaboń - 1,581
- Tomasz Jędrzejak - 1,571
- Daniel Jeleniewski - 2,181 (I liga)
- Mikael Max- 2,117 (I liga)
- Rory Schlein - 1,811 (I liga)
- Mariusz Węgrzyk - 1,667 (I liga)
- Juniorzy:
- Filip Šitera - 1,400
- Maciej Janowski - 0,429
- Mateusz Jaworski - 0,000
- Leon Madsen - ns
- Marcin Podlaszewski - ns
ns zawodnik nie startował w lidze w sezonie 2007
nk zawodnik nieklasyfikowany z uwagi na start w zbyt małej liczbie biegów
[edytuj] Historia startów w lidze
- Drużynowy Mistrz Polski w latach 1993-1995 oraz 2006.
- Klub zdobywał srebne medale DMP w latach: 1954, 1956-1958, 1999, 2001, 2004 oraz brązowe w latach: 1952-1953, 1955, 1963, 1967-1968, 2002, 2007.
- W 2001 roku drużyna w składzie: Jacek Krzyżaniak, Sebastian Ułamek i Robert Sawina wywalczyła Mistrzostwo Polski Par Klubowych.
- W barwach wrocławskiej drużyny trzech zawodników wywalczyło tytuł Indywidualnych Mistrzów Polski: Edward Kupczyński, Mieczysław Połukard oraz Konstanty Pociejkowicz. Artur Bogińczuk w 2002 roku wywalczył tytuł Młodzieżowego Indywidualnego Mistrza Polski.
- Debiut ligowy wrocławskiej drużyny wypadł w dniu 24 czerwca 1951, kiedy to w potyczce Ligi Centralnych Sekcji Żużlowych Spójnia uległa Budowlanym Warszawa przed własną publicznością na Stadionie Olimpijskim w stosunku 10:44.[4]
- W sezonach '81-'86 Sparta Wrocław stanowiła "czerwoną latarnię" II ligi, zajmując regularnie ostatnie miejsce i odnosząc w sumie 5 zwycięstw przy 2 remisach i aż 67 porażkach. Dodać do tego należy że w sezonie '80, kiedy to zajęła ostatnie miejsce w I lidze i na 11 długich lat spadła do II ligi, odniosła 3 zwycięstwa i 15 porażek. Do wrocławskiej drużyny należy również niechlubny antyrekord 31 ligowych porażek z rzędu: od 14 lipca 1984 (zwycięstwo u siebie z Włókniarzem Częstochowa) do 1 maja 1987 (zwycięstwo u siebie z GKM-em Grudziądz).
[edytuj] Statystyka
- Od '51 drużyna wrocławska odjechała w lidze 913 meczów (452 zwycięstwa : 21 remisów : 439 porażek + 1 obustronny walkower), zdobywając 917 punktów. W ekstraklasie dorobek ten prezentuje się zaś następująco: 673 m (338:15:319 +obustronny walkower), 687 pkt.[5]
- Stan ligowych rywalizacji (na dzień 22 czerwca 2008)
- Wrocław - Bydgoszcz: 95 meczów / ogółem 48:2:45 / we Wrocławiu 37:2:10
- Wrocław - Częstochowa: 95 / 46:2:47 / 30:2:15
- Wrocław - Leszno: 71 / 32:2:37 / 21:2:13
- Wrocław - Gorzów Wielkopolski: 59 / 26:5:28 / 20:3:6
- Wrocław - Rybnik: 59 / 18:-:41 / 15:-:14
- Wrocław - Gdańsk: 56 / 29:3:24 / 24:1:3
- Wrocław - Świętochłowice:[6] 52 / 30:-:22 / 18:-:8
- Wrocław - Toruń: 51 / 21:-:30 / 18:-:8
- Wrocław - Rzeszów: 51 / 24:1:26 / 19:1:5
- Wrocław - Tarnów: 50 / 25:2:22 +obustronny walkower / 18:2:4 +obustronny walkower[7]
- Wrocław - Zielona Góra: 37 / 21:-:16 / 13:-:6
- Wrocław - Lublin: 34 / 16:-:18 / 12:-:5
- Wrocław - Grudziądz: 30 / 18:-:12 / 10:-:5
- Wrocław - Gniezno: 28 / 13:-:15 / 8:-:6
- Wrocław - Opole: 24 / 8:-:16 / 7:-:5
- Wrocław - Ostrów Wielkopolski: 22 / 7:2:13 / 5:1:5
- Wrocław - Piła:[8] 20 / 9:2:9 / 6:2:2
- Wrocław - CWKS Legia Warszawa/Wrocław/Gdańsk:[9] 17 / 11:-:6 / 8:-:2
- Wrocław - Krosno: 12 / 9:-:3 / 5:-:1
- Wrocław - Budowlani Warszawa: 9 / 7:-:2 / 5:-:1
- Wrocław - Ogniwo (Tramwajarz) Bytom/Łódź: 8 / 7:-:1 / 4:-:-
- Wrocław - Rawicz:[10] 2 / 2:-:- / 1:-:-
- Wrocław - Łódź:[11] 2 / 2:-:- / 1:-:-
- Wrocław - Kraków:[12] 2 / 2:-:- / 1:-:-
- Wrocław - Sparta Śrem: 2 / 2:-:- / 1:-:-
- Wrocław - Polonez Poznań: 2 / 2:-:- / 1:-:-
- Wrocław - Victoria Machowa: 2 / 2:-:- / 1:-:-
- Pojedynki z Bydgoszczą i Częstochową stanowią najstarsze klasyki polskiej ligi. Pojedynki z Lesznem nabrały w latach 90. charakteru derbowego.
Sezon | Liga | Miejsce | Uwagi |
---|---|---|---|
1950 | III | 2 | Przegrał Dolnośląską Ligę Okręgową ze Związkowcem Legnica (jako KS Związkowiec Wrocław).[13] |
1951 | I | 10 | Zajął ostatnie miejsce, ale nie było jeszcze spadków i awansów (od tego sezonu jako ZKS Spójnia Wrocław). |
1952 | I | 3 | |
1953 | I | 3 | |
1954 | I | 2 | |
1955 | I | 3 | (w tym sezonie jako WKM Sparta Wrocław) |
1956 | I | 2 | (w tym sezonie jako TKS Ślęza Wrocław) |
1957 | I | 2 | (od tego sezonu jako WKM Sparta Wrocław) |
1958 | I | 2 | |
1959 | I | 7 | spadek do II ligi |
1960 | II | 1 | w "Grupie Zachód" - awans do I ligi |
1961 | I | 6 | |
1962 | I | 6 | |
1963 | I | 3 | W sezonach '63-'68 rozgrywki I i II ligi odbywały się w cyklu dwuletnim, choć medale DMP rozdawano co roku. |
1964 | I | 6 | W cyklu dwuletnim 1963-1964 5 miejsce. |
1965 | I | 5 | (od tego sezonu jako WKS Sparta Wrocław) |
1966 | I | 5 | W cyklu dwuletnim 1965-1966 5 miejsce. |
1967 | I | 3 | |
1968 | I | 3 | W cyklu dwuletnim 1967-1968 2 miejsce. |
1969 | I | 5 | |
1970 | I | 6 | |
1971 | I | 6 | |
1972 | I | 8 | spadek do II ligi |
1973 | II | 1 | awans do I ligi |
1974 | I | 4 | |
1975 | I | 5 | |
1976 | I | 6 | |
1977 | I | 10 | spadek do II ligi |
1978 | II | 1 | awans do I ligi |
1979 | I | 9 | |
1980 | I | 10 | spadek do II ligi |
1981 | II | 7 | (od tego sezonu jako WKM Sparta Wrocław) |
1982 | II | 7 | |
1983 | II | 8 | |
1984 | II | 7 | |
1985 | II | 7 | |
1986 | II | 7 | |
1987 | II | 3 | |
1988 | II | 2 | przegrany w barażu o prawo startu w I lidze ze Stalą Rzeszów |
1989 | II | 5 | |
1990 | II | 2 | przegrany w barażu o prawo startu w I lidze z Falubazem Zielona Góra |
1991 | II | 4 | wygrany w barażu o prawo startu w I lidze z Unią Leszno (od tego sezonu jako WKM Sparta-Aspro Wrocław) |
1992 | I | 7 | |
1993 | I | 1 | (od tego sezonu jako WTS Sparta-Polsat Wrocław) |
1994 | I | 1 | |
1995 | I | 1 | |
1996 | I | 5 | (w tym sezonie jako WTS Atlas-Polsat Wrocław) |
1997 | I | 10 | spadek do II ligi (od tego sezonu jako WTS Atlas Wrocław) |
1998 | II | 1 | awans do I ligi |
1999 | I | 2 | |
Reforma systemu rozgrywek ligowych Podział na Ekstraligę, I ligę i II ligę |
|||
2000 | Ekstraliga | 5 | |
2001 | Ekstraliga | 2 | |
2002 | Ekstraliga | 3 | |
2003 | Ekstraliga | 4 | |
2004 | Ekstraliga | 2 | |
2005 wyniki |
Ekstraliga | 6 | |
2006 wyniki |
Ekstraliga | 1 | |
2007 wyniki |
Ekstraliga | 3 | (od tego sezonu jako WKS SSA Atlas Wrocław) |
[edytuj] Osiągnięcia drużyny
ROZGRYWKI | Złote medale | Srebrne medale | Brązowe medale | |||
---|---|---|---|---|---|---|
Suma | Lata | Suma | Lata | Suma | Lata | |
Drużynowe MP | 4 | 1993, 1994, 1995, 2006 | 7 | 1954, 1956, 1957, 1958, 1999, 2001, 2004 | 8 | 1952, 1953, 1955, 1963, 1967, 1968, 2002, 2007 |
Młodzieżowe Drużynowe MP | - | - | - | - | 2 | 1992, 1993 |
MP Par Klubowych | 1 | 2001 | 4 | 1975, 1976, 1995, 2007 | 2 | 1978, 1999 |
Młodzieżowe MP Par Klubowych | - | - | 1 | 2001 | 2 | 1998, 2006 |
Indywidualne MP | 3 | 1952, 1954, 1960 | 4 | 1956, 1958, 2001, 2004 | 11 | 1954, 1957, 1969, 1974, 1978, 1979, 1999, 2000, 2001, 2002, 2003 |
Młodzieżowe Indywidualne MP | 1 | 2002 | 2 | 1995, 2001 | - | - |
Łączny dorobek medalowy: 52 (wraz z osiągnięciami poprzedników) |
złotych: 9 | srebrnych: 18 | brązowych: 25 |
Ponadto:
ROZGRYWKI | I miejsca | II miejsca | III miejsca | |||
Suma | Lata | Suma | Lata | Suma | Lata | |
Złoty Kask | 4 | 1979, 1980, 1993, 1999 | 4 | 1994, 2001, 2003, 2004 | 2 | 2001, 2003 |
Srebrny Kask | 2 | 1968, 1994 | 3 | 1996, 1999, 2000 | 1 | 1972 |
Brązowy Kask | 1 | 1993 | 2 | 1991, 1992 | 1 | 1979 |
Drużynowy Puchar Polski | 1 | 1995 | 1 | 1993 | 4 | 1996, 1997, 1998, 1999 |
Klubowy Puchar Europy | - | - | 1 | 2007 | - | - |
[edytuj] Organizator turniejów
[edytuj] Mistrzostwa Świata
Indywidualne Mistrzostwa Świata
Klub 2-krotnie zorganizował jednodniowy finał Indywidualnych Mistrzostw Świata (1970, 1992). W 1970 Paweł Waloszek wywalczył srebro, a Antoni Woryna brąz.
Klub ponadto zorganizował 11 eliminacji Grand Prix: 5-krotnie Grand Prix Polski (1995-1997, 1999-2000) oraz 6-krotnie Grand Prix Europy (2002-2007, z tego w latach 2002-2003 na Stadionie Śląskim w Chorzowie). We Wrocławiu została zorganizowana pierwsza historyczna runda Grand Prix, w której tryumfował Tomasz Gollob. Polski żużlowiec sukces ten powtórzył w roku 1999.
Drużynowe Mistrzostwa Świata
Klub 7-krotnie organizował finał Drużynowych Mistrzostw Świata (1961, 1966, 1971, 1977, 1980, 2001, 2005). Polacy zdobyli w tych zawodach 3 złota, 2 srebra i 2 brązy.
Mistrzostwa Świata Par
Klub zorganizował finał Mistrzostw Świata Par w roku 1975. Polacy zdobyli wówczas srebro.
Indywidualne Mistrzostwa Świata Juniorów
Klub zorganizował finał Indywidualnych Mistrzostw Świata Juniorów w roku 2004. W zawodach tych tryumfował Robert Miśkowiak.
[edytuj] Mistrzostwa Polski
Indywidualne Mistrzostwa Polski
Zgodnie z tradycją, finał IMP odbywa się 15 sierpnia na torze Drużynowego Mistrza Polski z poprzedniego sezonu. WTS Wrocław organizował finał tych rozgrywek 6-krotnie, w latach: 1951, 1952, 1994, 1995, 1996 (w Warszawie) oraz 2007. Ponadto, gdy w latach 1953 i 1954 Indywidualny Mistrz Polski był wyłaniany w cyklu turniejów, jedna z rund rozgrywana była we Wrocławiu.
Mistrzostwa Polski Par Klubowych
Klub 3-krotnie organizował finał Mistrzostw Polski Par Klubowych (2000, 2002, 2005).
Młodzieżowe Drużynowe Mistrzostwa Polski
Klub zorganizował finał Młodzieżowych Drużynowych Mistrzostw Polski w roku 1993. Ponadto, gdy w roku 1980 MDMP był wyłaniany w cyklu turniejów, jedna z rund rozegrana została we Wrocławiu.
[edytuj] Inne turnieje
Złoty Kask
Gdy zawody Złotego Kasku były rozgrywane jako cykl turniejów, Wrocław 19-krotnie organizował jedną z rund (1961-1965, 1968-1972, 1975, 1980-1981, 1986-1991).
Klub ponadto 13-krotnie organizował jednodniowy finał ZK (1984, 1992-2001, 2003, 2008).
Srebrny Kask
W 1973 klub zorganizował jedną z rund cyklu turniejów o Srebrny Kask.
Memoriał im. Ryszarda Nieścieruka
W latach 1995-2002 i 2004-2005 klub na koniec sezonu organizował prestiżowe zawody poświęcone pamięci Ryszarda Nieścieruka, trenera który doprowadził wrocławską drużynę do największych sukcesów, czyli dwukrotnego Drużynowego Mistrzostwa Polski w latach 1993 i 1994. Zmarł tragicznie 14 lipca 1995 na zawał serca, jadąc do Czech po części do motocykli swoich zawodników - po czterech miesiącach wywalczyli oni swoje trzecie z rzędu mistrzostwo, aby móc je zadedykować zmarłemu trenerowi.
[edytuj] Dawni i obecni żużlowcy i trenerzy
[edytuj] Znani i wyróźniający się żużlowcy
[edytuj] Trenerzy
- Ryszard Nieścieruk (1991-1995)
- Witold Zwierzchowski (1995)
- Romuald Łoś (1996)
- Jan Ząbik (1997)
- Maciej Spychała (1998)
- Andrzej Koselski (1998)
- Tommy Knudsen (1999)
- Zenon Plech (1999)
- Czesław Czernicki (1999)
- Andrzej Koselski (2000)
- Marek Cieślak (2001- )
Przypisy
- ↑ W sezonie 1951 w Drużynowych Mistrzostwach Polski maszyn przystosowanych, Poznańskiej Lidze Okręgowej "Grupa B" występowały zespoły Spójni II Wrocław oraz Stali Wrocław. Druga z wymienionych drużyn składała się z części zawodników Związkowca Wrocław z poprzedniego sezonu (m.in. Adolf Słaboń).
- ↑ Rezerwy pierwszego zespołu występowały również w Drużynowych Mistrzostwach II ligi "Grupa Południe" w sezonie 1956 (pod nazwą Ślęza II Wrocław), w Drużynowych Mistrzostwach III ligi "Grupa Południe" w sezonie 1957 oraz w Drużynowych Mistrzostwach III ligi w sezonie 1958 (pod nazwą Sparta II Wrocław).
- ↑ Podczas półfinału Mistrzostw Świata Par.
- ↑ Drużyna mogła w meczu zdobyć maksymalnie 45 pkt.
- ↑ Na podstawie Historia speedway'a w Polsce oraz Żużlowe Vademecum. Liga Polska, Leszno 1996. Statystyka oraz stan ligowych rywalizacji obejmuje występy rezerw w II lidze w sezonie 1992; nie obejmuje natomiast występów rezerw w II lidze w sezonie 1956 oraz w III lidze w sezonach 1957-1958, ze względu na brak kompletu wyników. Bilans występów WKM Sparta-Aspro II Wrocław: 20 m (5:1:14), 11 pkt.
- ↑ Statystyka obejmuje również spotkania z Centralną Sekcją Żużlową Stal Ostrów (2 / 1:-:1 / -:-:1), którą po sezonie 1952 przeniesiono właśnie do Świętochłowic. W połowie sezonu 1957 klub przyjął nazwę Śląsk Świętochłowice.
- ↑ "Określenie "niedziela cudów" kojarzy się kibicom sportu przede wszystkim z piłką nożną. Polska liga żużlowa, ma niestety, również na tym polu pewne zasługi. Przed ostatnią kolejką sezonu 1968 sytuacja w czołówce i w końcu tabeli I ligi była doprawdy frapująca. Prowadził ROW Rybnik przed Stalą Gorzów - obie drużyny po dziewiętnaście punktów, natomiast o jeden mniej miała Sparta Wrocław. Tak się złożyło, że ta trójka potykała się zespołami zagrożonymi spadkiem. ROW podejmował Polonię Bydgoszcz (biorąc pod uwagę cykl dwuletni wyprzedzała o jeden punkt Włókniarza Częstochowę i Unię Tarnów), Stal Gorzów - Włókniarza, natomiast Sparta - tarnowskie "Jaskółki". W Rybniku niespodzianki nie było, gospodarze rozgromili zespół z Pomorza 49:29 (...) Inaczej było w Gorzowie. Tam Stal, która nie wierzyła chyba w możliwość porażki rybniczan, odpuściła potrzebującemu punktów Włókniarzowi, przegrywając niespodziewanie 38:39! (...) Innego rodzaju wątliwości nasuwało trzecie z interesujących spotkań, pomiędzy Spartą a Unią Tarnów. Wrocławianie ulegli Unii 36:42, lecz ten mecz odbył się w Tarnowie, a nie we Wrocławiu jak przewidywał harmonogram! (...) Pierwszą ligę opuścić miała Polonia Bydgoszcz, a Włókniarz Częstochowa walczyć o I ligę w barażach. Wszystkich tych nieprzyjemności uniknąć miała tarnowska Unia. Stało się jednak inaczej. Na skutek protestu działaczy z Częstochowy oraz Bydgoszczy, GKSŻ anulowała rezultat meczu Sparta - Unia Tarnów i przyznała obustronny walkower, co degradowało drużynę Zygmunta Pytko do II ligi. Tarnowianie protestowali, wskazywali że działacze Sparty zwrócili się z prośbą o przeniesienie meczu do Tarnowa, gdyż w obligatoryjnym terminie, wyznaczonym przez Główną Komisję Sportu Żużlowego, na Stadionie Olimpijskim zaplanowano mecz piłkarski. Tłumaczenia te na niewiele się zdały, widocznie lobby Polonii w GKSŻ było silniejsze niż tarnowskie." (źródło: Żużlowe Vademecum. Liga Polska. Część I: 1948-1975, Leszno 1996, s.131-133).
- ↑ Bilans spotkań z poprzedniczką, Polonią Piła rozwiązaną po sezonie 1967: 2 / 2:-:- / 1:-:-.
- ↑ Statystyka obejmuje również spotkania z Legią Gdańsk (2 / 1:-:1 / 1:-:-), powstałą z połączenia przed sezonem 1960 I-ligowej Legii Warszawa z III-ligowym LPŻ Neptun Gdańsk.
- ↑ Bilans spotkań z poprzednikiem, Kolejarzem Rawicz rozwiązanym po sezonie 1959: 11 / 7:-:4 / 5:-:-.
- ↑ Bilans spotkań z poprzedniczką, Gwardią Łódź rozwiązaną po sezonie 1980: 4 / 3:-:1 / 2:-:-.
- ↑ Bilans spotkań z poprzedniczką, Wandą Nowa Huta rozwiązaną w trakcie sezonie 1965: 4 / 4:-:- / 2:-:-.
- ↑ W Drużynowych Mistrzostwach Polski maszyn przystosowanych, Dolnośląskiej Lidze Okręgowej poza wymienionymi Związkowcem Legnica i Związkowcem Wrocław rywalizowały ponadto: Włókniarz Żagań, AZS Wrocław i Związkowiec Wałbrzych.
[edytuj] Linki zewnętrzne
seniorzy: Crump • H. Andersen • Jędrzejak • Świderski • Bjerre • Gapiński • Słaboń • Śledź
młodzieżowcy: Klindt • Sitera • Czerwiński • Holder • Jaworski
Trener: Cieślak
(1) Leszno • (2) Toruń • (3) Wrocław • (4) Rzeszów • (5) Częstochowa • (6) Tarnów • (7) Zielona Góra • (-) Gorzów Wielkopolski
cyfry oznaczają miejsce zespołu w sezonie 2007