Stanisław Biernat

Z Wikipedii

Stanisław Biernat
Data i miejsce urodzenia	2 sierpnia 1949 Tarnów
Sędzia Trybunału Konstytucyjnego (elekt)
Przynależność polityczna	z rekomendacji PO

Stanisław Biernat (ur. 2 sierpnia 1949 w Tarnowie) – polski prawnik, nauczyciel akademicki, sędzia Trybunału Konstytucyjnego.

Ukończył w 1971 studia na Wydziale Prawa Uniwersytetu Jagiellońskiego. Obronił następnie doktorat i habilitację. W 1995 otrzymał tytuł profesora nauk prawnych.

Od 1971 związany zawodowo z Uniwersytetem Jagiellońskim, od 1995 kieruje współtworzoną przez siebie Katedrą Prawa Europejskiego. Od 2000 zajmuje stanowisko profesorskie na UJ. Specjalizuje się w zakresie prawa administracyjnego, gospodarczego publicznego i europejskiego. Opublikował około stu prac naukowych, w tym kilka pozycji książkowych.

Od 2004 zasiada w Komitecie Nauk Prawnych Polskiej Akademii Nauk, od 2007 jako jego wiceprzewodniczący. W latach 1991-2004 prowadził zajęcia w Krajowej Szkole Administracji Publicznej. Dwukrotnie (w okresach 1989-1992 i 1998-2001) był członkiem Rady Legislacyjnej. W 2001 został sędzią Naczelnego Sądu Administracyjnego, pełni też funkcję naczelnika Wydziału Prawa Europejskiego w Biurze Orzecznictwa NSA.

W trakcie V kadencji Sejmu dwukrotnie był zgłaszany przez posłów Platformy Obywatelskiej na urząd sędziego Trybunału Konstytucyjnego, jednak jego kandydatura przepadała w głosowaniach. Ponownie wysunięto ją w Sejmie VI kadencji. W głosowaniu 13 czerwca 2008 Stanisław Biernat został wybrany do TK w miejsce kończącego swoją kadencję Jerzego Stępnia.

W 2002 odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski.

[edytuj] Wybrane publikacje

Działania wspólne w administracji państwowej, 1979
Prawo papierów wartościowych (współautor), 1992
Prywatyzacja zadań publicznych. Problematyka prawna, 1994
Przystąpienie Polski do Unii Europejskiej. Traktat akcesyjny i jego skutki (współautor), 2003
Ustawa o działalności gospodarczej. Komentarz (współautor), 1997
Wolność gospodarcza w Europie (współautor), 2000