Stanisław Pajka

Z Wikipedii

Stanisław Pajka (ur. 4 marca 1934 w Dylewie Starym w powiecie ostrołęckim), pedagog, działacz społeczny, badacz i popularyzator regionu kurpiowskiego.

Absolwent Państwowego Liceum Pedagogicznego w Ostrołęce. Studia na Wydziale Filozoficzno-Społecznym (później: Pedagogiki i Psychologii) Uniwersytetu Warszawskiego ukończył w 1958 z dyplomem magistra pedagogiki wraz z dodatkowym przedmiotem - historią. Pracował początkowo jako nauczyciel w Lidzbarku Warmińskim, następnie w Łomży, a od 1962 w Ostrołęce - w Powiatowym Oddziale ZNP. W 1975 uzyskał na UW tytuł doktora nauk humanistycznych. Później pracował w Instytucie Kształcenia Nauczycieli Oddział w Rembertowie i Wojewódzkiej Poradni Wychowawczo-Zawodowej. Przez wiele lat (aż do przejścia na emeryturę) był kierownikiem Stacji Naukowej Mazowieckiego Ośrodka Badań Naukowych im. S. Herbsta z siedzibą w Ostrołęce.

Współtworzył Ostrołęckie Towarzystwo Naukowe i Związek Kurpiów (jest członkiem Prezydium Zarządu Głównego). Autor kilkunastu książek (m. in. Uczeń na prowincji, Warszawa 1984; Koleinami życia Henryka Syski, Ostrołęka 1985; Z dziejów Liceum Pedagogicznego w Ostrołęce, Ostrołęka 1986; Nauczyciele województwa ostrołeckiego w latach wojny i okupacji 1939-1945, Ostrołęka 1989; Losy tułacze mieszkańców województwa ostrołęckiego 1939-1956, Ostrołęka 1993 (razem z B. Gołębiowskim); Współcześni badacze i popularyzatorzy Kurpiowszczyzny, Ostrołęka 1993; Zofia Niedziałkowska 1904-1991. Pedagog, historyk, regionalista; Związek Kurpiów 1996-2000. Z kroniki wydarzeń; Losy Kurpiów. Sukcesy i porażki; Wpisani w Kurpiowszczyznę i w życie moje, Ostrołęka 2003), a także ponad 400 artykułów, szkiców i rozpraw zamieszczonych w pismach regionalnych i ogólnopolskich oraz w pracach zbiorowych.

Za swoją działalność otrzymał szereg wyróżnień, m. in. Nagrodę Ministra Edukacji Narodowej I stopnia, Nagrodę i medal im. Zygmunta Glogera, Ogólnopolską Nagrodę I stopnia im. Aleksandra Patkowskiego, Nagrodę Marszałka Województwa Mazowieckiego (2000).