Stygmat (religia)

Z Wikipedii

Stygmat - określenie stosowane w niektórych religiach do określenia ran będących symbolem szczególnego związku z Bogiem. Zjawisko znane np. z wierzeń chrześcijańskich (rany odpowiadające ranom Chrystusa na czole, dłoniach, stopach i boku) i islamskich (rany odpowiadające ranom Mahometa odniesionym przez niego podczas bitew). Człowiek u którego takie rany występują nazywany jest stygmatykiem.

Stygmatykami byli między innymi święty Franciszek z Asyżu oraz Ojciec Pio. Rany takie mogą cały czas krwawić, nie goją się, ale także nie ropieją mimo braku sterylności, a po śmierci stygmatyka często znikają. Stygmaty były przyczyną wielu kontrowersji, głównie dotyczących ich autentyczności oraz możliwości kontrolowania przez naznaczonego.

Zgodnie z przekazem biblijnym uczniowie Chrystusa zostali naznaczeni stygmatem Ducha Świętego, objawiającym się jako umiejętność komunikacji w dowolnym języku, przedstawianym również jako język ognia ponad głową naznaczonego.

Niektórzy święci i błogosławieni, którzy mieli widoczne lub ukryte stygmaty:

• św. Franciszek z Asyżu
• św. Ludgarda
• św. Małgorzata z Kortony
• św. Gertruda Wielka
• św. Klara z Montefalco
• bł. Aniela z Foligno
• św. Katarzyna ze Sieny
• św. Lidwina
• św. Franciszka Rzymianka
• św. Colette Boylet
• św. Rita da Cascia
• bł. Osanna of Mantua
• św. Małgorzata Węgierska
• bł. Mechtylda von Hackeborn
• bł. Klara z Rimmi
• bł. Dorota z Mątowów
• św. Katarzyna z Genui
• św. Teresa z Avila
• św. Katarzyna del Ricci
• św. Magdalena Pazzi
• św. Jan Boży
• św. Jan od Krzyża
• św. Alfons Rodriquez
• św. Małgorzata Maria Alacoque
• św. Veronica Giuliani
• bł. Anna Katarzyna Emmerich
• św. Gemma Galgani
• Maria Marta Chambon
• Maria Józefa Menendez
• św. Faustyna Kowalska
• Adrienne von Speyr
• Alexandrina Maria da Costa
• Teresa Neumann
• św. Pio z Pietrelciny
• Marta Robin
• bł. Agnès Galand
• bł. Caterina z Racconigi
• Katarzyna Szymon
• uważa sie też, że stygmatykiem był św. Paweł Apostoł ^{[1] [2]})

Spis treści 1 Krytyka 2 Autentyczność stygmatów 3 Linki zewnętrzne 4 Przypisy

[edytuj] Krytyka

• Wbrew powszechnej opinii i klasycznym przedstawieniom Ukrzyżowania, starożytni Rzymianie wbijali gwoździe w nadgarstki, a nie w dłonie.^[3]
• Nie wiadomo z której strony Jezus został przebity włócznią. Niektórzy stygmatycy krwawią z prawej strony, inni z lewej.

[edytuj] Autentyczność stygmatów

Teolodzy chrześcijańscy wyliczają 5 kryteriów niezbędnych do uznania krwawych stygmatów za autentyczne:

• charakteryzujące się zmianą tkanki w miejscach, w których był zraniony Chrystus (a przynajmniej jak to jest przedstawiane w tradycji chrześcijańskiej),
• pojawiają się nagle i spontanicznie,
• nie ropieją, nie gniją, często emanują słodki zapach przypominający woń kwiatów,
• stygmaty krwawią krwią tętniczą, nie goją się często przez tygodnie a nawet lata,
• pozostają niezmienne nawet po zastosowaniu zabiegów medycznych.

Na świecie znana jest sprawa Giorgio Bongiovaniniego który nie będąc szczególnie religijnym doznał wizji, a następnie otrzymał stygmaty wraz z charakterystyczną raną na czole w kształcie krzyża. Dla badaczy był on wyjątkowym obiektem badań; nie będąc osobą zależną od kościelnej hierarchii pozwalał się filmować, fotografować i poddawać różnym testom medycznym.

W Polsce głośnym przypadkiem nieuznanych stygmatów są rany Katarzyny Szymon, śląskiej mistyczki i wizjonerki, której objawienia nie pokrywają się z Pismem Świętym.

[edytuj] Linki zewnętrzne

• Uznani stygmatycy (en)

Przypisy