Faustyna Kowalska
Z Wikipedii
Helena Kowalska (ur. 25 sierpnia 1905 w Głogowcu, zm. 5 października 1938 w Krakowie), znana jako święta siostra Maria Faustyna Kowalska – zakonnica ze Zgromadzenia Sióstr Matki Bożej Miłosierdzia w Kościele rzymskokatolickim, mistyczka, znana przede wszystkim jako apostołka kultu Miłosierdzia Bożego i autorka Dzienniczka.
Spis treści |
[edytuj] Biografia
Helena Kowalska urodziła się 25 sierpnia 1905 jako trzecie z dziesięciorga dzieci Marianny i Stanisława Kowalskich, rolników ze wsi Głogowiec. W dwa dni później została ochrzczona w parafii Św. Kazimierza w Świnicach Warckich. W 1912 Helena po raz pierwszy poczuła powołanie do życia zakonnego. W 1914 przyjęła I Komunię Świętą. We wrześniu 1917 rozpoczęła naukę w szkole podstawowej.
Nie skończyła nawet trzech klas szkoły powszechnej. W 1921 rozpoczęła pracę u zamożnych rodzin w Aleksandrowie Łódzkim, Łodzi i Ostrówku. Po roku pracy Helena ujawniła swoim rodzicom zamiar wstąpienia do klasztoru. Spotkała się kilkakrotnie ze stanowczą odmową. Helena starała się być posłuszna woli rodziców, jednak w lipcu 1924 opuściła dom rodzinny i udała się do Warszawy, by tam wstąpić do wybranego klasztoru. Na miejscu długo szukała zgromadzenia, które mogłoby ją przyjąć. W końcu matka Michaela Moraczewska - przełożona warszawskiego domu Zgromadzenia Matki Bożej Miłosierdzia - wyraziła zgodę, polecając jednak, aby Helena pracowała jeszcze przez rok i zarobiła pieniądze na skromną wyprawkę. 1 sierpnia 1925 Helena rozpoczęła postulat w Zgromadzeniu Matki Bożej Miłosierdzia. Jeszcze w tym samym miesiącu chciała opuścić to Zgromadzenie, gdyż wydawało jej się, że ma tam zbyt mało czasu na modlitwę. Pozostała jednak i przez trzynaście lat pełniła obowiązki: kucharki, ogrodniczki i furtianki. 23 stycznia 1926 wyjechała do domu nowicjackiego w Krakowie. Następnie 30 kwietnia 1926 uczestniczyła obłuczynach. Przyjęła habit i imię zakonne Maria Faustyna.
Bogactwo życia wewnętrznego i niezwykłość jej doświadczeń duchowych stanowiła poważny problem dla jej spowiedników. Na polecenie jednego z nich, ks. Michała Sopoćki św. Faustyna zaczęła prowadzić szczegółowy zapis swoich przeżyć, znany potem jako Dzienniczek. Opisywała w nim stany mistyczne, jakich doznawała, a przede wszystkim liczne wizje i objawienia. Dotyczyły one między innymi namalowania obrazu Jezu ufam Tobie (do którego Pan Jezus miał dać szczegółowe wskazówki), modlitw Koronki do Miłosierdzia Bożego i nowenny do Miłosierdzia Bożego, ustanowienia święta Miłosierdzia Bożego (w pierwszą niedzielę po Wielkanocy) i obietnic z nimi związanych oraz powołania do życia nowego zgromadzenia kontemplacyjnego mającego wypraszać miłosierdzie dla świata. Wg "Dzienniczka" Faustyna miała mieć dary bilokacji, stygmatów ukrytych, czytania w duszach ludzkich, proroctwa, mistycznych zrękowin i zaślubin[1]
W czasie pobytu w Wilnie, 2 stycznia 1934 Faustyna odwiedziła po raz pierwszy malarza Eugeniusza Kazimirowskiego, który namalował obraz Miłosierdzia Bożego (Jezusa Miłosiernego) według jej wskazówek.
8 stycznia 1936 Faustyna złożyła wizytę metropolicie wileńskiemu w sprawie założenia nowego zgromadzenia, które miało poświęcić się wyłącznie modlitwie za zamkniętymi murami, głównie w intencji grzeszników, wypraszania Miłosierdzia Bożego dla świata. Ostatecznie zgromadzenie to pod nazwą Zgromadzenie Sióstr Jezusa Miłosiernego założył ks. Michał Sopoćko
17 marca 1936 Faustyna została przeniesiona z Wilna do Domu Zgromadzenia w Walendowie.
Siostra Faustyna często chorowała. Zwykłe przeziębienie w lipcu 1934 trwało miesiąc. Lekarz (we wrześniu 1936 wysyłał Faustynę na badania lekarskie w Prądniku, w grudniu do szpitala) zdrowie poprawiało się na krótko, Faustyna często musiała leżeć w łóżku. Chorowała przez lata na gruźlicę, początkowo nierozpoznaną.
5 października 1938 o godzinie 22:45 umarła, do ostatniej chwili zachowując świadomość.
Pochowano ją w Łagiewnikach (obecnie dzielnica Krakowa) 7 października 1938 - w uroczystość Matki Bożej Różańcowej (był to również pierwszy piątek miesiąca). Przy klasztorze w Łagiewnikach, gdzie znajduje się grób świętej (zob. też relikwie) znajduje się obecnie Sanktuarium Bożego Miłosierdzia.
[edytuj] Kult
- Po dwudziestu siedmiu latach od śmierci siostry Faustyny, 21 października 1965 biskup Julian Groblicki rozpoczął w krakowskiej Kurii Metropolitarnej formalny Proces Informacyjny odnośnie życia i cnót siostry Faustyny.
- 18 kwietnia 1993 została beatyfikowana przez papieża Jana Pawła II.
- 30 kwietnia 2000 kanonizował ją również Jan Paweł II. Uroczystości odbyły się w Krakowie i w Rzymie. Wtedy też zostało ustanowione Święto Miłosierdzia Bożego.
- 10 grudnia 2005 z inicjatywy arcybiskupa Władysława Ziółka została patronką Łodzi
- W 1994 na podstawie dziennika i zapisków powstał film fabularny Faustyna w reżyserii Jerzego Łukaszewicza, z Dorotą Segdą w roli tytułowej.
Jej liturgiczne wspomnienie przypada 5 października.
[edytuj] Dzienniczek
Pisany latami jako proste świadectwo doświadczeń wewnętrznych Dzienniczek Faustyny należy do arcydzieł europejskiej literatury mistycznej. Przedstawia barwnie zewnętrzne fakty z życia (dorastanie do powołania, trudy życia klasztornego, cierpienia fizyczne), zwłaszcza jednak złożony rozwój duchowy Faustyny. Dzienniczek odsłania jej wizje Chrystusa, stany oschłości wewnętrznej, widzenie piekła, refleksje o Miłosierdziu Bożym jako nadziei dla świata. Fascynująco brzmią obszerne partie tekstu ujęte jako dialog z Chrystusem - zapis doznań mistycznych. Intymne obcowanie z Bogiem (aż po małżeństwo duchowe) staje się z czasem dla Faustyny jedyną treścią jej egzystencji. Dzienniczek pisany jest świetnym, plastycznym stylem i urzeka bogactwem polszczyzny u niewykształconej autorki. Należy do największych dzieł literatury polskiej dwudziestolecia międzywojennego, w której pokrewny mu jest, wcześniejszy, Dziennik Anieli Salawy. Tłumaczony był na wiele języków. Stanowi niewątpliwą inspirację dla znanej encykliki papieża Jana Pawła II Dives in Misericordia (1980) o Bogu "Bogatym w Miłosierdziu"
[edytuj] Zobacz też
- Sanktuarium Miłosierdzia Bożego w Płocku
- Święci i błogosławieni Kościoła katolickiego
- zakony i zgromadzenia zakonne
[edytuj] Linki zewnętrzne
- Strona o Siostrze Faustynie (pl • en • es • de • fr • cs • it)
- Strona Zgromadzenia Sióstr Matki Bożej Miłosierdzia
- Oficjalna strona Sanktuarium Bożego Miłosierdzia w Krakowie - Łagiewnikach
- Oficjalna strona Sanktuarium Bożego Miłosierdzia w Płocku
- Życiorys na stronie Watykanu
- Dzienniczek Duchowy św. Siostry Marii Faustyny do pobrania w wielu językach (również język polski)
[edytuj] Bibliografia - wybór
- Faustyna Kowalska: Dzienniczek. Kraków 1983 i wydania następne - edycja krytyczna
- Ludmiła Grygiel: Miłosierdzie Boże dla świata całego. Błogosławiona siostra Faustyna. Kraków 1993
- Władysaw Kluz: Jezu, ufam Tobie. Siostra Maria Faustyna Kowalska. Kraków 1982
- Posłanie Miłosierdzia Bożego. Red.: Siostry Jezusa Miłosiernego. Gorzów Wielkopolski 1983
- Kazimierz Romaniuk: Biblijny traktat o miłosierdziu. Ząbki 2004, rozdział: Miłosierdzie w "Dzienniczku" św. Faustyny Kowalskiej
- Kazimierz Szafraniec: Iskra. Życiorys siostry Marii Faustyny Kowalskiej. Poznań 1983
- Stanisław Szymański: W służbie Bożego Miłosierdzia. Kraków 1983
- Maria Winowska: Prawo do Miłosierdzia. Posłannicwo siostry Faustyny. Paryż 1974
- Andrzej Witko: Nabożeństwo do Miłosierdzia Bożego według św. Faustyny Kowalskiej. Kraków 2004
