Szpiglasowy Wierch
Z Wikipedii
Współrzędne: 49°11'50" N 20°02'23" E
Szpiglasowy Wierch | |
Widok z Mnicha |
|
Państwo | Polska / Słowacja, Europa |
Pasmo | Tatry, Karpaty |
Wysokość | 2172 m n.p.m. |
Wybitność | 62 m |
Data zdobycia | 1925 |
Pierwsze wejście | Zimą – Adam Karpiński i Wilhelm Smoluchowski |
Galeria zdjęć w Wikimedia Commons |
Szpiglasowy Wierch – szczyt o wysokości 2172 m n.p.m. położony w głównej grani Tatr pomiędzy szczytami: Kopą nad Wrotami (oddzielają je Wrota Chałubińskiego) a Wyżnim Liptowskim Kosturem. Szczyt stanowi kulminację odcinka nazywanego Liptowskimi Murami (jest to najwyższy szczyt na odcinku od Wrót Chałubińskiego do Czarnej Ławki). Szpiglasowy Wierch znajduje się na granicy polsko-słowackiej.
Szpiglasowy Wierch to szeroki masyw o dwóch wierzchołkach. Wyższy jest zwornikiem głównej grani Tatr i grani bocznej, w której znajdują się Miedziane (oddzielone Szpiglasową Przełęczą) i Opalony Wierch. Drugi wierzchołek, położony na południowy wschód ma nazwę Szpiglasowy Kopiniec i od głównego oddzielony jest przełęczą zwaną Szpiglasowe Wrótka. Zbocza szczytu opadają w kierunku Dolinki za Mnichem, Doliny Pięciu Stawów po stronie polskiej oraz Doliny Ciemnosmreczyńskiej (słow. Temnosmrečinská dolina), górnego piętra Doliny Koprowej (Kôprová dolina) po stronie Słowacji. Szczyt jest dostępny ze Szpiglasowej Przełęczy – łatwo od strony Morskiego Oka ("ceprostradą"), trudniej od strony Doliny Pięciu Stawów (ubezpieczenia za pomocą łańcuchów).
Obecna nazwa szczytu pochodzi od sąsiadującej z nim Szpiglasowej Przełęczy została wprowadzona przez Witolda H. Paryskiego w 1951 r. Dawniej był nazywany Grubym Wierchem, słow. Hrubý štít.
Drogi prowadzące na szczyt znane były góralom już w XIX wieku. Nie znamy nazwiska pierwszych turystów, którzy byli na wierzchołku. Znany jest opis widoku ze szczytu autorstwa Christiana Genersich'a, żyjącego na przełomie XVIII i XIX wieku profesora liceum w Kieżmarku. Odotowano dopiero wejście Zygmunta Klemensiewicza z 20 sierpnia 1905
Pierwsze, odnotowane zimowe wejścia na szczyt: Adam Karpiński i Wilhelm Smoluchowski 8 kwietnia 1925.
[edytuj] Szlaki turystyczne
- – ze Szpiglasowej Przełęczy, na którą prowadzi szlak od strony Morskiego Oka ("ceprostrada") i od strony Doliny Pięciu Stawów (niewielki fragment ubezpieczony za pomocą łańcuchów).
Liliowe • Skrajna Turnia • Skrajna Przełęcz • Pośrednia Turnia • Świnicka Przełęcz • Świnica • Walentkowa Przełęcz • Walentkowy Wierch • Gładka Przełęcz • Gładki Wierch • Kotelnica • Czarna Ławka • Niżni Liptowski Kostur • Wyżni Liptowski Kostur • Szpiglasowy Wierch • Wrota Chałubińskiego • Kopa nad Wrotami • Przełęcz nad Wrotami • Ciemnosmreczyńska Turnia • Zadni Mnich • Cubryna • Hińczowa Przełęcz • Mięguszowiecki Szczyt • Mięguszowiecka Przełęcz Wyżnia • Mięguszowiecki Szczyt Pośredni • Mięguszowiecka Przełęcz pod Chłopkiem • Mięguszowiecki Szczyt Czarny • Wołowy Grzbiet • Hińczowa Turnia • Wołowa Turnia • Żabia Turnia Mięguszowiecka • Żabi Koń • Żabia Przełęcz • Rysy • Waga • Ciężki Szczyt • Wysoka • Rumanowa Przełęcz • Ganek • Gankowa Przełęcz • Rumanowy Szczyt • Żłobisty Szczyt • Żelazne Wrota • Zmarzły Szczyt • Jurgowska Przełęcz • Kaczy Szczyt • Kacza Przełęcz • Batyżowiecki Szczyt • Zadni Gerlach • Litworowa Przełęcz • Litworowy Szczyt • Wielicki Szczyt • Polski Grzebień • Mała Wysoka • Rohatka • Dzika Turnia • Dzika Przełęcz • Świstowy Szczyt • Mały Jaworowy Szczyt • Jaworowy Szczyt • Jaworowa Przełęcz • Ostry Szczyt • Biała Ławka • Mały Lodowy Szczyt • Lodowa Przełęcz • Lodowa Kopa • Lodowy Szczyt • Śnieżny Szczyt • Śnieżna Przełęcz • Baranie Rogi • Przełęcz Stolarczyka • Czarny Szczyt • Czarna Przełęcz • Kołowy Szczyt • Kołowa Przełęcz • Jagnięcy Szczyt • Koperszadzka Grań • Przełęcz pod Kopą