Tadeusz Lehr-Spławiński
Z Wikipedii
Tadeusz Lehr-Spławiński (ur. 20 września 1891 w Krakowie, zm. 17 lutego 1965 tamże) - polski językoznawca, slawista, profesor UJ.
Urodził się w Krakowie. Był synem inżyniera Edwarda Lehra i Marii ze Spławińskich. Uczęszczał do krakowskiego Gimnazjum im. Króla Jana III Sobieskiego, w latach 1909-1915 odbywał studia z językoznawstwa, historii literatury polskiej i filologii klasycznej na UJ. Kontynuował studia w Wiedniu. W latach 1915-1918 uczył języka polskiego w Zakopanem. W 1918 r. został docentem UJ. Prowadził Katedrę Filologii Słowiańskiej UJ (1945-1962). 6 listopada 1939 r. został aresztowany przez hitlerowców w ramach akcji "Sonderaktion Krakau". Zwolniony w lutym 1940 r., brał udział w tajnym nauczaniu.
Zajmował się gramatyką historyczną języków słowiańskich, historią słowiańszczyzny i etnografią. Napisał ponad 400 prac, m.in. O mowie Polaków w Galicji Wschodniej, O pochodzeniu i praojczyźnie Słowian. Członek PAU, PAN, Instytutu Słowiańskiego w Pradze, Towarzystwa Naukowego we Lwowie. Doktor honoris causa uniwersytetów w Pradze i Sofii.
