Thasos
Z Wikipedii
| Thasos | |
 Widok na Limenas |
|
| Kontynent | Europa |
| Państwo |  Grecja |
| Akwen | Morze Egejskie |
| Powierzchnia | 390 km² |
| Populacja (2005) • liczba ludności • gęstość |
16 000 41 os./km² |
| Galeria zdjęć w Wikimedia Commons | |
| Wyspy świata | |
Thasos (gr. Θάσος) - wyspa na północy Morza Egejskiego, w odległości 8 km od Tracji. Z powierzchnią 390 km² jest dziewiątą co do wielkości wyspą Grecji. Najwyższy jej szczyt to góra Ipsarion o wysokości 1204 m. n.p.m. Wokół głównej wyspy położne są trzy wysepki: Thasopoulo na północy, Kynira na wschodzie i Panaghia na południu. Całkowita liczba mieszkańców wynosi około 16000 (rok 2005). Główne miasto nazywa się tak jak wyspa, które bywa również nazywane Limenas, wcześniej głównym ośrodkiem był Theologos leżący w centrum wyspy.
Spis treści |
[edytuj] Historia
Wyspa została skolonizowana przez Fenicjan skuszonych występowaniem złota. Założyli oni świątynię Heraklesa, która istniała jeszcze za czasów Herodota. Wedle legendy, Thasus, syn feniksa był wodzem Fenicjan i nadał nazwę wyspie.
W 720 p.n.e. lub w 708 p.n.e. Thasos została grecką kolonią Paros. Grecy powiększyli swe władztwo na kontynencie, gdzie zawładnęli kopalniami złota, cenniejszymi niż te które znajdowały się na wyspie. Z tych źródeł mieszkańcy Thasos czerpali swe bogactwo. Herodot, który odwiedził wyspę, powiedział, że najlepszymi kopalniami na wyspie są te otwarte przez Fenicjan naprzeciw Samotraki.
Wyspa ta wsławiła się podczas powstania jońskiego przeciwko Persji. Po zdobyciu Miletu Histiaeus, joński przywódca rozpoczął oblężenie Thasos. Atak okazał się nieskuteczny. Ostrzeżeni mieszkańcy wyspy swe dochody wykorzystali na wybudowanie floty statków wojennych i wzmocnienie fortyfikacji. Działania te wzbudziły podejrzenie Persów. Dariusz I zmusił mieszkańców do poddania statków i zniszczenie obwarowań. Po pokonaniu Kserksesa Thasos dołączyło do Związku Delijskiego. Jednak z powodu sprzeczek o kopalnie i miejsca handlu na lądzie, Thasos zbuntowała się.
Ateńczycy pobili mieszkańców wyspy na morzu i po dwuletnim oblężeniu zdobyli stolicę (prawdopodobnie w 463 p.n.e.). Mieszkańcy Thasos zostali zmuszeni do oddania swych okrętów, zniszczenia fortyfikacji, zapłaty rekompensaty i do płacenia rocznego trybutu. Co więcej, wyspa musiała zrezygnować ze swych posiadłości na kontynencie. Kolejno panowanie nad wyspą przechodziło z rąk Ateńczyków do Spartan. W 340 p.n.e. wyspę zajął Filip II Macedoński.
W konflikcie pomiędzy Filipem III a Rzymem, Thasos przypadła Filipowi. Po bitwie pod Kynoskefalaj w 197 p.n.e. otrzymała niepodległość z rąk rzymskich. Za czasów Pliniusza Starszego posiadała status wolnego miasta.
Po okresie bizantyjskiej okupacji Thasos została zdobyta w 1462 roku przez Turków. Podczas wojen bałkańskich wyspa została wyzwolona przez admirała Pavlosa Kountouriotisa. Od 1914 roku prawnie należy do Grecji.
Obecnie Thasos jest częścią prefektury Kawali i jest położonym najbardziej na południe i wschód jej punktem. Pomiędzy Thasos a Kawalą kursują promy.
[edytuj] Gospodarka
Na Thasos produkuje się głównie miód i oliwę oraz wino, hoduje się owce i kozy, uprawia się rybołówstwo. Sprowadza się stamtąd drewno. Wyspa jest odwiedzana przez turystów. Rozwinięty przemysł ołowiany, cynkowy oraz marmurowy. Największe złoża marmuru występują na wyspie w Panagii. Złoża na południu wyspy zostały wyczerpane w starożytności.
[edytuj] Społeczności
- Aliki
- Astris
- Kallirachi
- Kalyves
- Kastro
- Kanira
- Krini
- Limenaria
- Maries
- Panagia
- Potamia
- Potos
- Prinos
- Rachoni
- Skala Kallirachis
- Skala Maries
- Skala Rachinou
- Skala Sotiros
- Sotiris
- Theologos
