Tour de France 1975
Z Wikipedii
| 62. Tour de France 1975 - Wyniki | |
| Długość | 22 etapy, 3999 km |
| Triumfator | Bernard Thévenet 116:22:23 h |
| 2. miejsce | Eddy Merckx +2:47 min |
| 3. miejsce | Lucien van Impe +5:01 min |
| 4. miejsce | Vicente Lopez-Carril +19:29 min |
| 5. miejsce | Walter Riccomi +12:39 min |
| Najlepszy sprinter | Rik van Linden 342 p. |
| 2. miejsce | Eddy Merckx 240 p. |
| 3. miejsce | Francesco Moser 199 p. |
| Lider klasyfikacji górskiej | Lucien van Impe 285 p. |
| 2. miejsce | Eddy Merckx 206 p. |
| 3. miejsce | Joop Zoetemelk 171 p. |
62. Tour de France odbył się w dniach 26 czerwca do 20 lipca 1975 i prowadził przez 22 etapy o łącznej ługości 3999 km. Pieciokrotny zwycięzca Touru, Eddy Merckx był postrzegany na starcie jako faworyt, nie udało mu się jednak odnieść kolejnego sukcesu.
Prolog wygrał Włoch, Francesco Moser i utrzymał żółtą koszulkę aż do 5. etapu. Na pierwszej czasówce na 6. etapie, wygrał Merckx i odebrał Włochowi prowadzenie w wyścigu. Belg triumfował również podczas drugiej jazdy indywidualnej na czas, utrzymując tym samym prowadzenie, jednak po wjechaniu w Pireneje stracił kilka sekund do Theveneta, Zoetemelka, Van Impe i Gimondi.
Po etapie na Puy de Dôme, wygranym przez Belga Van Impe, Merckx miał wciąż około minuty przewagi nad drugim w klasyfikacji generalnej Bernardem Thevenetem. Na tym odcinku jednak, podczas ostatniego podjazdu jeden z kibiców uderzył słynnego "Kanibala" w brzuch. Na kolejnym etapie do Pra-Loup Merckx zaatakował jako pierwszy i na ostatniej przełęczy tego dnia, Col d'Allos, udało mu się zwiększyć przewagę. Przed końcowym podjazdem do Pra-Loup został jednak doścignięty. Kiedy Gimondi zaatakował, Merckx nie dał rady dotrzymać mu tempa, udało się to jednak Thevenetowi, który później jeszcze odskoczył Włochowi. Merckx, który w tym momencie miał chwilę słabości, na ostatnich 6 kilometrach stracił ponad 3 minuty do zwycięzcy dnia - Bernarda Theveneta, który przejął tym samym koszulkę lidera. Po ataku Francuza na Col d'Izoard i kolejnym zwycięstwie następnego dnia, nic nie było mu już w stanie odebrać zwycięstwa i Merckx musiał zadowolić się drugim miejscem, przed Van Impe.
W roku 1975 zmieniono klasyfikacje Touru. Zrezygnowano z klasyfikacji kombinowanej, wprowadzono za to koszulkę dla lidera klasyfikacji górskiej. Po raz trzeci zwycięzcą w tej klasyfikacji został Lucien van Impe, który wystartował na nowoczesnej ramie z karbonu i włókna szklanego. Francesco Moser na swoim jedynym starcie w "Wielkiej Pętli" został sklasyfikowany na 7. i zdobył nowo wprowadzoną białą koszulkę dla najlepszego młodego zawodnika. Trzykrotny zwycięzca etapowy, Rik van Linden wygrał w klasyfikacji punktowej i zdobył tym samym zieloną koszulkę.
Również od roku 1975 ostatni etap Tour de France zawsze kończy się na Avenue des Champs-Élysées. Walter Godefroot był pierwszym kolarzem, któremu udało się wygrać ten prestiżowy sprint.
[edytuj] Etapy
[edytuj] Linki zewnętrzne
1903 • 1904 • 1905 • 1906 • 1907 • 1908 • 1909 • 1910 • 1911 • 1912 • 1913 • 1914 • 1915 • 1916 • 1917 • 1918 • 1919 • 1920 • 1921 • 1922 • 1923 • 1924 • 1925 • 1926 • 1927 • 1928 • 1929 • 1930 • 1931 • 1932 • 1933 • 1934 • 1935 • 1936 • 1937 • 1938 • 1939 • 1940 • 1941 • 1942 • 1943 • 1944 • 1945 • 1946 • 1947 • 1948 • 1949 • 1950 • 1951 • 1952 • 1953 • 1954 • 1955 • 1956 • 1957 • 1958 • 1959 • 1960 • 1961 • 1962 • 1963 • 1964 • 1965 • 1966 • 1967 • 1968 • 1969 • 1970 • 1971 • 1972 • 1973 • 1974 • 1975 • 1976 • 1977 • 1978 • 1979 • 1980 • 1981 • 1982 • 1983 • 1984 • 1985 • 1986 • 1987 • 1988 • 1989 • 1990 • 1991 • 1992 • 1993 • 1994 • 1995 • 1996 • 1997 • 1998 • 1999 • 2000 • 2001 • 2002 • 2003 • 2004 • 2005 • 2006 • 2007 • 2008
