Biała koszulka w czerwone grochy
Z Wikipedii
Biała koszulka w czerwone grochy (franc: maillot à pois rouges) jest koszulką przyznawaną liderowi w klasyfikacji górskiej podczas wyścigu Tour de France. Potocznie o kolarzu, który jedzie w tej koszulce mówi się król gór.
Spis treści |
[edytuj] Historia
Klasyfikacja górska po raz pierwszy była prowadzona w roku 1933. Jej zwycięzcą został Vicente Trueba, który na większość szczytów wjeżdżał jako pierwszy. Jednak ze względu na to, iż bardzo źle zjeżdżał nie osiągnął nic oprócz zdobywania szczytów jako pierwszy. Dyrektor Tour de France, Desgrange, zdecydował, że kolarz dojeżdżający jako pierwszy na szczyt powinien otrzymywać bonus. Od 1934 różnica czasu pomiędzy przyjazdem pierwszego a drugiego kolarza na szczycie, była przyznawana jako bonus czasowy dla pierwszego kolarza. Później bonus czasowy został zlikwidowany, ale klasyfikacja górska pozostała. [1]
Pomimo długiego istnienia klasyfikacji górskiej dopiero w roku 1975 po raz pierwszy przyznano koszulkę dla jej zwycięzcy. Kolorystyka koszulki, jak w przypadku innych koszulek, wynika z barw sponsora. Sponsorem koszulki został producent słodyczy Chocolat Poulain, który nadał jej barwy związane z nowym produktem. Aktualnie sponsorem koszulki jest sieć supermarketów Champion, która pierwszy raz sponsorowała koszulkę w 1993 roku. Kolorystyka koszulki z Tour de France została również zaadaptowana przez inne wieloetapowe wyścigi kolarskie (np. Tour of Britain).
[edytuj] Sposób przyznawania punktów
Z każdym szczytem znajdującym się na trasie Touru związana jest pula punktów dla kolarzy, którzy jako pierwsi dojadą na szczyt. Szczyty są podzielone na cztery podstawowe kategorie: 1 (najtrudniejsza), 2, 3 4 (najłatwiejsza). Podział ten ustalany jest na podstawie trudności szczytów, tj. długości i stromości podjazdów. Ponadto została ustalona dodatkowa kategoriaHors catégorie (z franc. poza kategorią), która dotyczy szczytów trudniejszych niż te z pierwszej kategorii.
Punkty przyznawane są zgodnie z poniższą listą:
- premia górska Hors catégorie: 20, 18, 16, 14, 12, 10, 8, 7, 6 i 5 punktów odpowiednio dla pierwszych 10. kolarzy na szczycie,
- premia górska pierwszej kategorii: 15, 13, 11, 9, 8, 7, 6 i 5 punktów odpowiednio dla pierwszych 8. kolarzy na szczycie,
- premia górska drugiej kategorii: 10, 9, 8, 7, 6 i 5 punktów odpowiednio dla pierwszych 6. kolarzy na szczycie,
- premia górska trzeciej kategorii: 4, 3, 2 i 1 punktów odpowiednio dla pierwszych 4. kolarzy na szczycie,
- premia górska czwartej kategorii: 3, 2 i 1 punktów odpowiednio dla pierwszych 3. kolarzy na szczycie,.
Ponadto od roku 2004 wprowadzono zmianę, iż punkty przyznawane na premiach górskich drugiej, pierwszej i poza kategorią są podwajane na ostatnim szczycie na etapie.
W celu rozstrzygania kolejności w klasyfikacji w przypadku, gdy jeden lub więcej kolarzy posiada tą samą ilość punktów przyjęto następujące zasady. Pierwszy jest kolarz, który więcej razy dojechał jako pierwszy na premię górską poza kategorią. Jeżeli liczba ta jest równa, to sprawdzane są klasyfikacje odpowiednio, dla 1, 2, 3 i 4 kategorii, aż do określenia zwycięzcy. Jeżeli kolarze mają identyczną liczbę zwycięstw we wszystkich kategoriach, to o pierwszeństwie decyduje wyższe miejsce w klasyfikacji generalnej.
[edytuj] Król gór
[edytuj] Klasyfikacja wszech czasów
| Miejsce | Kolarz | Kraj | Liczba zwycięstw | Lata |
|---|---|---|---|---|
| 1 | Richard Virenque |  Francja |
7 | |
| 2 | Federico Bahamontes |  Hiszpania |
6 | 1954, 1958, 1959, 1962, 1963, 1964 |
| Lucien Van Impe | .svg/20px-Flag_of_Belgium_(civil).svg.png){kind=small} Belgia |
6 | 1971, 1972, 1975, 1977, 1981, 1983 | |
| 4 | Julio Jimenez | Hiszpania |
3 | 1965, 1966, 1967 |
| 5 | Felicien Vervaecke | Belgia |
2 | 1935, 1937 |
| Gino Bartali |  Włochy |
2 | 1938, 1948 | |
| Fausto Coppi | Włochy |
2 | 1949, 1952 | |
| Charly Gaul |  Luksemburg |
2 | 1955, 1956 | |
| Imerio Massignan | Włochy |
2 | 1960, 1961 | |
| Eddy Merckx | Belgia |
2 | 1969, 1970 | |
| Luis Herrera |  Kolumbia |
2 | 1985, 1987 | |
| Claudio Chiappucci | Włochy |
2 | 1991, 1992 | |
| Laurent Jalabert | Francja |
2 | 2001, 2002 | |
| Michael Rasmussen |  Dania |
2 | 2005, 2006 |
[edytuj] Lista wszystkich zwycięzców
[edytuj] Zwycięstwa z podziałem na kraje
| Miejsce | Kraj | Najczęściej wygrywający kolarz | Ostatni zwycięzca | Liczba zwycięstw |
|---|---|---|---|---|
| 1 | Francja |
Richard Virenque (7) | Richard Virenque 2004 | 18 |
| 2 | Hiszpania |
Federico Bahamontes (6) | Domingo Perureña 1974 | 15 |
| 3 | Włochy |
Gino Bartali, Fausto Coppi, Imerio Massignan i Claudio Chiappucci (2) | Claudio Chiappucci 1992 | 12 |
| 4 | Belgia |
Lucien Van Impe (6) | Lucien Van Impe 1983 | 11 |
| 5 | Kolumbia |
Luis Herrera (2) | Mauricio Soler 2007 | 4 |
| 6 | Dania |
Michael Rasmussen (2) | Michael Rasmussen 2006 | 2 |
| Luksemburg |
Charly Gaul (2) | Charly Gaul 1956 | 2 | |
 Holandia |
Steven Rooks i Gert-Jan Theunisse | Gert-Jan Theunisse 1989 | 2 | |
| 9 |  Szwajcaria |
Tony Rominger | Tony Rominger 1993 | 1 |
 Wielka Brytania |
Robert Millar | Robert Millar 1984 | 1 |
[edytuj] Przypisy
1903 • 1904 • 1905 • 1906 • 1907 • 1908 • 1909 • 1910 • 1911 • 1912 • 1913 • 1914 • 1915 • 1916 • 1917 • 1918 • 1919 • 1920 • 1921 • 1922 • 1923 • 1924 • 1925 • 1926 • 1927 • 1928 • 1929 • 1930 • 1931 • 1932 • 1933 • 1934 • 1935 • 1936 • 1937 • 1938 • 1939 • 1940 • 1941 • 1942 • 1943 • 1944 • 1945 • 1946 • 1947 • 1948 • 1949 • 1950 • 1951 • 1952 • 1953 • 1954 • 1955 • 1956 • 1957 • 1958 • 1959 • 1960 • 1961 • 1962 • 1963 • 1964 • 1965 • 1966 • 1967 • 1968 • 1969 • 1970 • 1971 • 1972 • 1973 • 1974 • 1975 • 1976 • 1977 • 1978 • 1979 • 1980 • 1981 • 1982 • 1983 • 1984 • 1985 • 1986 • 1987 • 1988 • 1989 • 1990 • 1991 • 1992 • 1993 • 1994 • 1995 • 1996 • 1997 • 1998 • 1999 • 2000 • 2001 • 2002 • 2003 • 2004 • 2005 • 2006 • 2007 • 2008
