Unia (organizacja)

Z Wikipedii

Federacja Organizacji Narodowo-Katolickich "Unia" – katolicka konspiracyjna organizacja polityczno-wojskowa w czasie II wojny światowej. Powołana w 1940 przez Jerzego Brauna jako federacja różnych odłamów ruchu chrześcijansko-demokratycznego i przedwojennych polskich organizacji katolickich.

Głosiła program odbudowy niepodległego państwa polskiego, opartego na zasadach katolickiej nauki społecznej. Wydawała pisma konspiracyjne Kultura Jutra i Naprzód.

Posiadała własną sieć konspiracji i wywiadu wojskowego. Stworzyła też własną Organizację Wojskową, której komendantem został płk Stanisław Grodzki ps. Edward, a jego zastępcą Cyprian Odorkiewicz ps. Krybar. W 1942 struktury zbrojne Unii podporządkowały się Armii Krajowej. Ich członkowie wzięli później udział w powstaniu warszawskim w Zgrupowaniu Krybar. W 1943 zachowując autonomię organizacyjną Unia połączyła się ze Stronnictwem Pracy. Istniała do 1945.

Do grona jej aktywnych członków i współpracowników należeli m. in.: Pola Gojawiczyńska, Stefan Jaracz, Zofia Kossak-Szczucka, Kazimierz Kumaniecki, Juliusz Osterwa, Kazimierz Studentowicz, Jerzy Turowicz, Karol Wojtyła, Kazimierz Wyka.