Dyskusja:Ustrój polityczny Francji
Z Wikipedii
 |
Hasło Ustrój polityczny Francji w dniach od 7 lipca do 11 lipca 2007 było umieszczone na stronie głównej jako artykuł na medal. |
Spis treści |
[edytuj] Dyskusja
Ten fragment:
- walki politycznej pomiędzy premierem i prezydentem wywodzących się z różnych obozów politycznych nosi we Francji miano kohabitacji.
zmieniłam. Jeśli się nie mylę, pojęcie kohabitacji powstało za czasów Mitteranda, który pierwszy pokazał, że wywodzący się z różnych ugrupowań politycznych prezydent i premier mogą współpracować dla dobra państwa, a nie toczyć "walkę polityczną". C4
Myślę jednak, że zamiast skrajnej prawicy powinny być partie faszystowskie. Proszę zauważyć, że zapytanie:
daje bardzo dużo odpowiedzi. Te partie rzeczywiście są uznawane za faszystowskie. Jeżeli mamy partie komunistyczne to dla równowagi powinny być też partie faszystowskie. Gdybyśby byli konsekwentni zamiast komunistów powinna być skrajna lewica. Oczywiście wiadomo, że zarówno określenie "skrajna prawica" jak "faszyzm" to tylko pewne polityczne klucze, co do których można by bardzo długo dyskutować. Ja użyłem określenia faszyzm bazując na wersji angielskiej tego hasła.
Superborsuk 20:16, 25 cze 2004 (CEST)
To, że ileś lewicowych źródeł podaje, że Front Narodowy jest faszystowski, to nie znaczy że jest. Poza tym skrajna prawica i faszyzm to zupełnie różne pojęcia. Faszyzm jest czasami wręcz lewicowy (socjalizm). Front Narodowy jest francuską prawicową partią nacjonalistyczną, ale nie faszystowską. Arthmael 19:58, 28 cze 2004 (CEST)
Końcówka tego artykułu w ogóle nie nadaję się na Wikipedię – pomawia niektóre partie od "faszystów", dzieli partie na "główne" i "niegłówne" i przedstawia różne mocne stronnicze opinie na temat powodów, dla których te czy inne partie cieszą się poparciem. W całości do przepisania. Taw 11:18, 27 cze 2004 (CEST)
Szanowny kolego Taw proszę bardziej konkretnie. Zarzut co do segregacji partii jest dosyć ścisły, ale co do samego opisu polityki bieżącej to raczej trudno wyczuć, co się Panu nie podoba. Proszę zaznaczyć konkretne kwestie, to będziemy mogli o nich podyskutować. Superborsuk 15:47, 27 cze 2004 (CEST)
W opisie jest mnóstwo ocen, które chyba nie są konieczne. Na przykład:
- Nowy premier [...] chciał położyć większy nacisk na sprawiedliwość społeczną.
- Tzn. na co ? Jeśli na zwiększenie świadczeń socjalnych itp. to trzeba pisać jasno.
- W takiej sytuacji prezydent nie miał wielkiego wpływu na wewnętrzną politykę, więc zajął się budowanie mocarstwowej roli Francji na arenie międzynarodowej. Jego główne cele sprowadzały się do zacieśnienia współpracy z Niemcami oraz podgrzewania konfliktów z USA.
- O tym która strona oceanu zajmuje się podgrzewaniem konfliktów to niektórzy mają inne zdanie.
- Partia Le Pena [...] Jej ideologia opiera się na straszeniu emigracją z krajów islamski oraz europy wschodniej. Samego przywódcę oskarża sie o rasizm i ksenofobię.
- A Leppera oskarża się w Polsce o popieranie Hitlera. Bardziej na miejscu byłyby konkretne cytaty (Le Pena i innych członków partii, nie jego przeciwników). Tak przy okazji imigracją.
- Popularność ekstremistów opiera się na coraz silniejszym konflikcie z mniejszością islamską.
- Jakich ekstremistów ? Konkretnie kogo i w jaki sposób są te zjawiska powiązane ?
- Francja to kraj laicki, więc instytucje państwa uznały to za łamanie zasad demokracji.
- Jeśli już to naruszanie świeckości państwa – nielaickich demokracji też mamy wiele.
Więcej faktów, mniej ocen, i wszystko będzie dobrze. Taw 01:38, 28 cze 2004 (CEST)
[edytuj] Kwestionowana treść
Od 1995 roku, podczas swoich pierwszych 2 lat na urzędzie Prezydent Jacques Chirac współpracował z premierem Alain Juppé. Obaj pochodzili z neogolistowskiej partii RPR. Juppé pełnił funkcję jej przewodniczącego i mógł cieszyć się bardzo dużą większością w sejmie (470 z pośród 577 miejsc). Mimo tak dobrej sytuacji dla prawicowych rządów nadszedł czas problemów. Zgodnie z traktatem z Maastricht Francja musiała dotrzymać 3 % deficytu budżetowego, co oznaczało konieczność niepopularnych cięć w wydatkach socjalnych. W efekcie w kwietniu 1998 roku ogłoszono wcześniejsze wybory.
Lewica pod wodzą Lionela Jospina, przewodniczącego Socjalistycznej Partii Francji zdobyła większość (319 z 577) miejsc w sejmie dzięki czemu 2 czerwca został on nowym premierem. W skład rządu weszli ministrowie z SPF oraz Komunistycznej Partii Francji i Zielonych (fr. Les Verts). Nowy premier był zwolennikiem większej integracji w ramach UE i chciał położyć większy nacisk na zwiększenie świadczeń społecznych.
W takiej sytuacji prezydent nie miał wielkiego wpływu na wewnętrzną politykę, więc zajął się budowanie mocarstwowej roli Francji na arenie międzynarodowej. Jego główne cele sprowadzały się do zacieśnienia współpracy z Niemcami oraz podgrzewania konfliktów z USA.
W maju 2002 roku nowe wybory parlamentarne doprowadziły do zmiany rządu. Prawica zdobyła większość, a 6 maja premierem został Jean-Pierre Raffarin. Niestety zmiana rządów nie rozwiała starych problemów. Francja na skutek światowej recesji popadła w znaczny deficyt budżetowy i w latach 2002 oraz 2003 przekroczyła limity związane ze traktatami europejskimi. Przerost systemów socjalnych doprowadził do zachwiania finansami państwa i Raffarin znowu musiał wprowadzić oszczędności. Na początku roku 2003 popierało go 58% Francuzów a pod koniec roku już tylko 29%. Jednym z ogromnych błędów rządu była zupełna bezradność wobec fali upałów. W lecie 2003 z gorąca we Francuskich szpitalach umierały tysiące starszych ludzi podczas, kiedy większość personelu była na wakacjach.
W marcu 2004 podczas wyborów lokalnych prawica poniosła porażkę kosztem lepszego wyniku Front Narodowy Le Pena. Premier podał się do dymisji, jednak Chirac nie przyjął jej.
Partia Le Pena wywołuje we Francji skrajne emocje. Jej ideologia opiera się na straszeniu emigracją z krajów islamski oraz europy wschodniej. Samego przywódcę oskarża sie o rasizm i ksenofobię.
Popularność ekstremistów opiera się na coraz silniejszym konflikcie z mniejszością islamską. Po czasach kolonialnych Francja odziedziczyła kilku milionową mniejszość arabską. Niestety mimo starań francuskiego społeczeństwa wyznawcy Allaha pozostali na marginesie społeczeństwa. Nie pojawiło się u nich poczucie, że są prawdziwymi obywatelami. Problemy pogłębiły się na skutek dużego bezrobocia. Wśród młodych muzułmanów rozwiną się ruch fundamentalistyczny wspierany przez saudyjskich Wahabitów, którego widocznym znakiem stały się chusty na głowach młodych dziewczyn. Francja to kraj laicki, więc instytucje państwa uznały to za łamanie zasad demokracji.
Kazusem stała sprawa dwóch nastolatek, które zostały usunięte ze szkoły średniej za zakrywanie włosów. W końcu sprawą zajął się parlament Francji, wprowadzając ustawę zakazującą noszenia w szkole ostentacyjnych symboli religijnych. Odnosiło się to do dużych krzyży, islamskich chust oraz żydowskich jarmułek. Jednocześnie nasilanie się konfliktu izraelsko – palestyńskiego spowodowało wśród młodych muzułmanów falę antysemityzmu. Mniejszość żydowska spotkała się z szeregiem aktów przemocy. Spłonęło kilka synagog.
[edytuj] Prawica-lewica
Tak patrzę na spis partii politycznych i nie widzę w nim sensu. Są one wymienionie alfabetycznie. Moim zdaniem należałoby zastosowac podział:
1. lewica - prawica lub
2. partie parlamentarne i pozaparlamentarne
Tak jest na stronie francuskiej: http://fr.wikipedia.org/wiki/Partis_et_mouvements_politiques_fran%C3%A7ais
- Wikipedia stara sięużywać alfabetycznych spisów, gdyż są one najmniej konfliktogenne i łatwo się w nich wyszukuje. Jakbyśmy chcieli sortować według lewicowości czy ważności nieuniknione byłyby spory kto jest lewicowszy odpowiednio ważniejszy. Taw 02:36, 2 sty 2005 (CET)
[edytuj] Skrócenie kadencji
W angielskiej Wikipedii rok 2000 podawany jest jako data referendum. en:President of the French Republic#Election Superborsuk Ω 00:21, 13 mar 2006 (CET)
[edytuj] znikome, niewielkie
większe poparcie ma partia z znikomym czy niewielkim poparciem?
[edytuj] Liczba senatorów
Le Sénat est composé de 331 sénateurs [1]
