Uziel Gal
Z Wikipedii
Uziel Gal (ur. 15 października 1923 w Weimarze, zm. 7 września 2002 w Filadelfii) – izraelski inżynier, konstruktor pistoletu maszynowego Uzi.
Uziel Gal urodził się jako Gotthardt Glass, syn Ericha i Miele Glassów. Jego ojciec był z przekonań politycznych syjonistą, a z zamiłowania kolekcjonerem broni. Dzieciństwo Gotthardt spędził w Monachium. Po przejęciu władzy w Niemczech przez Hitlera rodzina Galów wyemigrowała do Wielkiej Brytanii. Tam Gotthardt został umieszczony w prywatnej szkole z internatem. Jego matka zatrzymała się u rodziny. Ojciec Gotthardta wyjechał do Palestyny (był jednym z założycieli kibucu Yagar pod Hajfą). W 1936 roku Gotthardt z matką dołączyli do ojca. Na miejscu, jak większość powracających Żydów rodzina Glassów przyjęła nowe imiona i nazwiska. Gotthardt Glass stał się Uzielem Galem.
Uziel odziedziczył po ojcu zainteresowanie bronią. W 1938 roku powstała jego pierwsza konstrukcja: pięciostrzałowa kusza powtarzalna. W 1942 roku Uziel został przyjęty do Palmach (wojskowe skrzydło Hagany). Palmach utworzone przez Brytyjczyków na wypadek zajęcia Palestyny przez Niemców po minięciu niemieckiego zagrożenia przeszło do podziemia i zaczęło przygotowywać antybrytyjskie powstanie. Uziel Gal został rusznikarzem oddziału Palmach w Yagur.
W 1943 roku w trakcie przenoszenia magazyny broni z Yagur do Ain-Herod Gal został zatrzymany przez brytyjski patrol. Znaleziono przy nim blok rysunkowy ze szkicami części broni, a co gorsza gotowe części. W rezultacie został skazany za "działalność wywrotową na zapleczu frontu" na siedem lat więzienia (była to najniższa możliwa kara).
Gal został osadzony w więzieniu Akko razem z innymi skazanymi członkami Palmach, Hagany i Irgunu. W trakcie odbywania wyroku uzyskał zgodę na rozpoczęcie nauki. Zgodę wykorzystał do ukończenia korespondencyjnych kursów podstaw mechaniki i projektowania sprzętu mechanicznego. Dzięki doskonałym wynikom w nauce i dobremu sprawowaniu w 1946 roku, po odbyciu połowy kary został zwolniony warunkowo.
W czasie wojny w 1948 roku Uziel Gal dowodził plutonem Druzów. Po zakończeniu wojny był jednym z pierwszych słuchaczy nowopowstałej podchorążówki piechoty. W trakcie nauki w wolnych chwilach Uziel Gal zaprojektował i wykonał własnoręcznie pierwszy prototyp swojego pistoletu maszynowego. W latach 1950-1953 awansowany do stopnia podporucznika Uziel Gal kontynuował prace nad udoskonalaniem swojej broni i przygotowaniem produkcji seryjnej.
W 1955 roku Gal został za skonstruowane swojego pistoletu maszynowego wyróżniony przez szefa Sztabu Generalnego generała Mosze Dajana pochwałą w rozkazie dziennym.
W roku 1956 Uziel Gal awansował do stopnia majora. W tym samym roku jego pistolet maszynowy (używany już w sporych ilościach przez Siły Obronne Izraela) otrzymał oficjalną nazwę "Uzi" (zdrobnienie imienia Uziel). Sam Uziel Gal protestował przeciwko tej decyzji. Jego protesty uciął rozkaz szefa Sztabu Generalnego generała Igala Yadina. Z uwagi na protesty konstruktora ogłoszono w nim, że Uzi to skrót pochodzący od hebrajskich słów "Bóg moją siłą". W tym samym roku Uziel Gal ożenił się z Ahuvą Frankel.
W 1958 roku major Uziel Gal otrzymał z rąk premiera Davida Ben-Guriona "Nagrodę bezpieczeństwa Izraela".
W 1961 roku urodziła się córka Uziela Gala Tamar. Od urodzenia cierpiała ona na chorobę mózgu uniemożliwiającą samodzielną egzystencje.
W 1976 roku podpułkownik Uziel Gal odszedł na emeryturę. W tym samym roku wyjechał do Filadelfii (przebywała tam jego chronicznie chora córka). Po śmierci córki w 1984 roku Gal nadal mieszkał w Filadelfii.
W USA nie zaprzestał prac nad udoskonalaniem swojej broni. Jego ostatnią seryjnie produkowaną konstrukcją był skonstruowany na początku lat 80. pistolet maszynowy Ruger MP9.
W 1998 roku zmarła żona Uziela Gala Ahuva.
Uziel Gal zmarł 7 września 2002 roku. Jego ciało zostało przewiezione do Izraela gdzie pochowano go w kibucu Yagur.
