VIII Korpus Wielkiej Armii

Z Wikipedii

VIII Korpus Wielkiej Armii - jeden z korpusów Wielkiej Armii I Cesarstwa Francuskiego, nazywany czasem w literaturze "Korpusem wirtemberskim".

Spis treści 1 Korpus wirtemberski 1.1 Skład w listopadzie 1805 1.2 Początek wojny z Rosją 1812 2 Odtworzenie korpusu w 1813 3 Bibliografia 4 Zobacz też

[edytuj] Korpus wirtemberski

Po kapitulacji Austriaków pod Ulm siły francuskie posuwały się w kierunku Wiednia. Wielka Armia miała problemy z zaopatrzeniem, tym bardziej że Rosjanie zostawiali za sobą spaloną ziemię. Napoleon I Bonaparte postanowił więc z części wojsk stworzyć korpus operujący na lewym brzegu Dunaju, powierzając dowództwo marszałkowi Édouardowi Mortier. Tak powstał VIII Korpus Wielkiej Armii.

Marszałek Mortier stanął na czele związku składającego się z czterech jednostek pochodzących z różnych korpusów:

• Dywizja Gazana (dotąd jako 2 Dywizja V Korpus Wielkiej Armii Jeana Lannesa), będąca do wykorzystania natychmiast, liczyła ok. 6 000 ludzi i stanowiła awangardę nowego korpusu.
• Dywizja Duponta (dotąd jako 1 Dywizja VI Korpus Wielkiej Armii Michela Neya), oddalona o ok. jeden dzień marszu, już uczestnicząca w walkach pod Ulm, liczyła ok. 4 000 ludzi pod bronią.
• Dywizja Jean-Baptiste Dumonceau (dotąd jako 3 Dywizja II Korpus Wielkiej Armii Marmonta), złożona w oddziałów batawskich i licząca ok. 5 000 żołnierzy, posuwała się w ariergardzie.
• Dodatkowo dywizja dragonów gen. Dominique'a Kleina miała dołączyć do Mortiera na lewym brzegu Dunaju. Nie otrzymała jednak na czas odpowiednich rozkazów i zmieniła trasę marszu tak, że do VIII korpusu dotarł tylko 4 regiment dragonów.

[edytuj] Skład w listopadzie 1805

• dowódca: marszałek Édouard Mortier
• szef sztabu: gen. bryg. Nicolas Godinot

• Dywizja - Gazan (2 Dywizja V Korpusu WA): generałowie brygady: Campana, Graindorge
  • 4 p.p. lekkiej - 3 bataliony, płk Jean Baptiste Maximilien Joseph Antoine Bazancourt
  • 100 p.p. liniowej - 3 bataliony, płk Jean-Marie Ritay (1761-1819)
  • 103 p.p. liniowej - 3 bataliony, płk Éloi Charlemagne Taupin (1767-1814)

Razem: ok. 6000 ludzi, 3 działa

• Dywizja - Dupont (1 Dywizja VI Korpusu WA): generałowie brygady: Rouyer, Jean Gabriel Marchand
  • 9 p.p. lekkiej - 2 bataliony
  • 32 p.p. liniowej - 2 bataliony
  • 96 p.p. liniowej - 2 bataliony (nie brał udziału w bitwie pod Dürrenstein)
  • 1 p. huzarów - 3 szwadrony

Razem: ok. 4000 ludzi, 8 dział

• Dywizja - Jean-Baptiste Dumonceau (3 Dywizja II Korpusu WA)

oddziały batawskie, ok. 5000 ludzi (nie wzięła udziału w bitwie pod Dürrenstein, przybyła na pole walki pod wieczór 11 listopada).

• Dywizja dragonów - Dominique Klein: tylko 4 regiment dragonów wziął bitwie pod Dürrenstein.

[edytuj] Początek wojny z Rosją 1812

• dowódca gen. Jean Andoche Junot
• 19 000 ludzi
• 34 armaty

[edytuj] Odtworzenie korpusu w 1813

Mimo totalnej klęski Napoleona w wyprawie moskiewskiej książę Poniatowski przystapił do odtwarzania armii. Stosując metody kościuszkowskie: intensywny pobór dymowy i wcielając bataliony gwardii narodowej do pułków liniowych uzyskał doskonałe efekty. Stary żołnierz tworzył doskonałe kadry, a rekrut prędko stawał się doświadczonym żołnierzem.

Powołany przez Napoleona dekretem z marca 1813. W w czerwcu przejęty na żołd francuski.

Dowódcą korpusu mianowano księcia Józefa Ponatowskiego a szefem sztabu gen. Aleksandra Różnieckiego.

Artylerią korpusu dowodził płk Jakub Redel, wojskami inżynieryjnymi płk Jean-Baptiste Mallet de Grandville. Wraz ze służbami korpus liczył ok. 10 000 ludzi i 36 dział.

Uczestniczył w walkach do 19 października, kiedy na skutek przeważających strat ludzkich i śmierci dowódcy przestał istnieć.

[edytuj] Bibliografia

• Bronisław Gembarzewski, Wojsko polskie. Księstwo Warszawskie. 1807-1814 (1905);
• Marian Kukiel, Dzieje oręża polskiego w epoce napoleońskiej 1795-1815, Poznań 1912;
• Gabriel Zych, Armia Ksiestwa Warszawskiego 1807-1812.

[edytuj] Zobacz też

• Armia Księstwa Warszawskiego
• Wielka Armia