Władysław Bieńkowski
Z Wikipedii
| Władysław Bieńkowski 17 marca 1906 – 15 kwietnia 1991 |
|
| Minister Oświaty | |
| Okres urzędowania | od 13 listopada 1956 do 27 października 1959 |
| Przynależność polityczna | Polska Zjednoczona Partia Robotnicza |
| Poprzednik | Feliks Baranowski |
| Następca | Wacław Tułodziecki |
Władysław Bieńkowski pseudonim Kwiek, Nartowski (ur. 17 marca 1906 w Łodzi, zm. 15 kwietnia 1991 w Warszawie) – publicysta, socjolog, polityk, w latach 1956-1959 minister oświaty.
Spis treści |
[edytuj] Działalność
Od 1928 mieszkał w Warszawie. Ukończył UW. Od 1930 do 1936 był działaczem organizacji młodzieżowych: Organizacji Młodzieży Socjalistycznej "Życie" i Komunistycznego Związku Młodzieży Polskiej. W czasie II wojny światowej był redaktorem pism konspiracyjnych: "Głosu Warszawy" i Trybuny Wolności".
W latach 1945-1946 był związany z resortem oświaty. Od 13 listopada 1956 do 27 października 1959 był ministrem oświaty w rządach Józefa Cyrankiewicza. W latach 1949-1959 był dyrektorem Biblioteki Narodowej.
Od 1942 należał do PPR, gdzie od 1945 do 1948 był w KC PPR. Następnie – do 1970 należał do PZPR. Od 1943 do 1947 był posłem do Krajowej Rady Narodowej. W latach 1947-1952 i 1961-1969 był posłem na Sejm.
[edytuj] Poglądy
Władysław Bieńkowski podczas II wojny światowej był jednym z ideologów i organizatorów PPR i KRN. Był redaktorem prasy komunistycznej. Od 1946 do 1947 był kierownikiem propagandy KC PPR.
W latach 60. XX w. stał się krytykiem realnego socjalizmu. Zaczął publikować w wydawnictwach emigracyjnych za co w 1970 został usunięty z PZPR. Po 1976 stał się współpracownikiem Komitetu Obrony Robotników i Towarzystwa Kursów Naukowych.
[edytuj] Publikacje
- Nauka o Polsce współczesnej 1948
- Rewolucji ciąg dalszy 1957
- Motory i hamulce socjalizmu 1969
- Socjologia klęski. Dramat gomułkowskiego czternastolecia 1971
- Zrozumieć społeczeństwo 1988
[edytuj] Źródła
| W dniu zaprzysiężenia |
Józef Cyrankiewicz • Stefan Ignar • Piotr Jaroszewicz • Zenon Nowak • Rajmund Barański • Władysław Bieńkowski • Stanisław Darski • Jan Dąb-Kocioł • Tadeusz Dietrich • Jan Górecki p.o. • Stefan Jędrychowski • Karol Kuryluk • Marian Minor • Zygmunt Moskwa • Edward Ochab • Stefan Pietrusiewicz • Feliks Pisula • Jan Rabanowski • Antoni Radliński • Adam Rapacki • Marian Rybicki • Marian Spychalski • Stanisław Sroka p.o. • Eugeniusz Stawiński • Ryszard Strzelecki • Jerzy Sztachelski • Witold Trąmpczyński • Franciszek Waniołka • Władysław Wicha • Stanisław Zawadzki • Kiejstut Żemaitis • Stefan Żółkiewski |
 |
| Późniejsi członkowie rządu |
Jerzy Albrecht • Aleksander Burski • Tadeusz Galiński • Henryk Golański • Mieczysław Hoffman p.o. • Mieczysław Jagielski • Mieczysław Lesz • Jan Mitręga • Marian Olewiński • Józef Popielas • Kazimierz Rusinek p.o. • Dionizy Smoleński • Eugeniusz Szyr • Julian Tokarski • Wacław Tułodziecki • Adam Żebrowski |
