Władysław Garbaty

Z Wikipedii

Władysław (Włodko) Garbaty (Garbacz, dobrzyński, łęczycki) (urodzony pomiędzy 1303 a 1305 rokiem - zmarł w 1351 lub 1352 roku), książę dobrzyński w latach 1312-1327/8 i od 1343 roku (początkowo do 1316 pod opieką matki, zaś do 1328 roku razem z bratem), książę łęczycki w latach 1227/8-1349.

Władysław był drugim pod względem starszeństwa synem księcia dobrzyńskiego Siemowita i Anastazji halickiej (jeśli uznać autentyczność Leszka). Wcześnie osierocony przez ojca do 1316 roku znajdował się pod opieką matki i stryja Władysława Łokietka. W 1316 zawarł porozumienie z biskupem płockim Florianem o płaceniu dziesięciny dzięki czemu z rodziny została zdjęta nałożona w 1310 roku kara ekskomuniki. Po usamodzielnieniu panował w księstwie dobrzyńskim razem z młodszym bratem Bolesławem i był wiernym wykonawcą polityki Władysława Łokietka, którego uznał zwierzchnictwo. Odtąd bracia starali się prowadzić politykę przyjazną względem kościoła i w 1323 roku ufundowali szpital bożogrobców w Rypinie. Na przełomie 1327 i 1328 roku wobec zagrożenia księstwa ze strony Krzyżaków król polski zaproponował zamianę rodowych posiadłości na księstwo ze stolicą w Łęczycy. Od 1328 roku po śmierci brata Bolesława Władysław przejął pełnię władzy. W 1343 roku w wyniku pokoju kaliskiego Władysław powrócił do księstwa dobrzyńskiego (tak pewnie stanowiła umowa z przełomu 1327/8). W Łęczycy utrzymał się do 1349 roku.

Książę dobrzyński był żonaty z nieznaną bliżej Anną, z której nie dochował się potomstwa. Zmarł w 1351 lub 1352 roku. Nie wiadomo gdzie został pochowany. Po jego śmierci księstwo dobrzyńskie zostało połączone z królestwem polskim.