Władysław Rajnold Korotyński

Z Wikipedii

Władysław Rajnold Korotyński (ur. w 1866 w Wilnie zm. 16 czerwca 1924 w Warszawie), syn Wincentego, brat Ludwika Stanisława i Bruna Wincentego - literat i dziennikarz. Pracował w Gazecie Warszawskiej od 1884 do 1892, następnie w Tygodniku Ilustrowanym, Kurierze Codziennym i innych czasopismach, a od lipca 1899 był redaktorem "Kurjera Warszawskiego". Osobno wydał: "Stylistyka języka polskiego" (Warszawa, 1899); "Syrokomla o sobie" (tamże, 1895) i życiorysy znakomitych Polaków XII-XVI w. pt. "Panteon polski wiedzy i sztuki" (tamże, 1898). Oczyścił z przeróbek T. Sierocińskiego i przedmową poprzedził nowe wydanie "Pamiątki po dobrym ojcu" Michała Wiśniewskiego (Warszawa, 1897). W "Słowniku geograficznym" opisał gmachy warszawskie i sporządził wykaz źródeł do dziejów Warszawy (1893), a w encyklopedii Orgelbranda napisał historię sztuki drukarskiej. Ogłosił następujące przyczynki do życia i dzieł Adama Mickiewicza: "Trzy pieśni" ("Tygodnik Powszechny", 1885); "Ziarnka" ("Tygodnik Powszechny", 1885, i "Tygodnik Ilustrowany", 1895); "Wschód i Północ" ("Gazeta Warszawska", 1890); "Listy A. E. Odyńca do Joachima Lelewela" ("Tygodnik Ilustrowany", 1891); "Powieść z czasu mojego" ("Kraj", 1895) i "Wspomnienie" (tamże, 1896). Podawał nadto do druku pomniejsze materiały historyczno-literackie, jak "Karpiński-nauczyciel" ("Tygodnik Ilustrowany", 1892); "Kaczkowski o sobie" ("Wędrowiec", 1896), napisał szereg obrazków staropolskich - "Z raptularza" ("Kurjer Warszawski" 1897-1899. Używał pseudonimów: Władysław Rajnold i Tadzisław Borzywojowicz.

Żoną Władysława Korotyńskiego była powieściopisarka Wanda Korotyńska, z pierwszego małżeństwa Grot-Bęczkowska.