Władysław Syrokomla
Z Wikipedii
Ludwik Władysław Franciszek Kondratowicz | |
Syrokomla |
|
Data urodzenia | 29 września 1823 |
Miejsce urodzenia | Smilhowo |
Data śmierci | 15 września 1862 |
Miejsce śmierci | Wilno |
Rodzina | Kondratowicz |
Rodzice | Aleksander Kajetan Kondratowicz Wiktoria Złotkowska |
Małżeństwo | Paulina Mitraszewska |
Władysław Syrokomla to pseudonim literacki Ludwika Władysława Franciszka Kondratowicza herbu Syrokomla (ur. 29 września 1823 w Smilhowie na Białorusi, zm. 15 września 1862 w Wilnie), polski poeta i tłumacz epoki romantyzmu. Nazywany często lirnikiem wioskowym, autor ironicznych wierszy stylizowanych na XVIII wieczną sielankę oraz przyśpiewki ludowe.
[edytuj] Życie
Pochodził z niezamożnej rodziny szlacheckiej. Jego rodzicami byli Aleksander Kajetan i Wiktoria z domu Złotkowska. Kształcił się w szkołach w Nieświeżu i Nowogródku w latach 1833-1837, ale ze względów finansowych zrezygnował z nauki i zaczął pracę jako kancelista w dobrach Radziwiłłów.
16 kwietnia 1844 w Nieświeżu wziął ślub z Pauliną Mitraszewską, która później urodziła mu czworo dzieci.
W 1844 zadebiutował gawędą poetycką Pocztylion. W 1844-1853 dzierżawca wsi Załucze. Od 1853 dzierżawca Borejkowszyzny pod Wilnem. Zwolennik uwłaszczenia chłopów, współpracownik Kuriera Wileńskiego, uczestniczył w manifestacjach patriotycznych. Uwięziony w 1861 przez władze rosyjskie i przymusowo osadzony w Borejkowszczyźnie. Dokonał licznych przekładów Goethego, Heinego, Rylejewa, Lermontowa, Niekrasowa, Szewczenki, Berangera, a także przekładów z łaciny.
Często przypisuje mu się autorstwo tekstu piosenki Wlazł kotek na płotek, jednak jego tekst opiera się na oryginalnej, ludowej przyśpiewce.
Został pochowany na cmentarzu na Rossie w Wilnie.
W Warszawie na Bródnie (dzielnica Warszawa-Targówek) znajdują się aż dwie ulice poświęcone poecie: ulica Ludwika Kondratowicza oraz ulica Władysława Syrokomli.
[edytuj] Twórczość
- Przekłady poetów polsko-łacińskich epoki zygmuntowskiej
- Gawędy i rymy ulotne (1853)
- Urodzony Jan Dęboróg
- Poezje ostatniej godziny
- Wyzwolenie włościan
- Wielki Czwartek (1856)
- Janko Cmentarnik (1857)
- Kasper Kaliński (1858)
- Chatka w lesie (1855-1856)
- Hrabia na Wątorach (1856)
- Możnowładcy i sierota (1859)
- Wiejscy politycy (1858)
- Wojnarowski
- Podróż swojaka po swojszczyźnie
- Dzieje literatury w Polsce
[edytuj] Zobacz też
Cytaty w Wikicytatach