Walter Veltroni

Z Wikipedii

Valter "Walter" Veltroni (ur. 3 lipca 1955, Rzym), włoski polityk, lider Partii Demokratycznej od 14 października 2007, burmistrz Rzymu od 2001.

Spis treści 1 Biografia 1.1 Włoska Partia Komunistyczna 1.2 Socjaldemokracja, wicepremier 1.3 Burmistrz Rzymu 1.4 Partia Demokratyczna 2 Publikacje 3 Ciekawostki 4 Linki zewnętrzne

[edytuj] Biografia

Walter Veltroni urodził się w Rzymie w 1955. Jego ojciec, Vittorio Veltroni był w latach 50. znanym menedżerem w telewizji RAI i zmarł rok po narodzinach syna.

[edytuj] Włoska Partia Komunistyczna

W wieku 15 lat Veltroni wstąpił do Federacji Komunistycznej Młodzieży Włoskiej (Federazione Giovanile Comunista Italiana). W 1976 jako członek Włoskiej Partii Komunistycznej został wybrany radnym Rzymu. W radzie miejskiej zasiadał do 1981. W 1987 został po raz pierwszy wybrany do Izby Deputowanych w parlamencie włoskim. Jako członek Sekretariatu Narodowego Włoskiej Partii Komunistycznej od 1988, Veltroni odegrał aktywną rolę w przekształceniu jej w partię socjaldemokratyczną w 1991 (w Partię Lewicy Demokratycznej - Partito democratico della Sinistra).

[edytuj] Socjaldemokracja, wicepremier

Veltroni, zawodowy dziennikarz, od 1992 do 1996 był redaktorem naczelnym gazety Partii Lewicy Demokratycznej, "L'Unità". W 1996 razem z Romano Prodim z sukcesem wziął udział w kampanii wyborczej i wyborach parlamentarnych. Od 17 maja 1996 do 21 października 1998 zajmował w rządzie Prodiego stanowisko wicepremiera i ministra kultury.

W 1998 po utracie stanowiska w rządzie, stanął na czele Demokratów Lewicy (DS, Democratici di Sinistra), partii powstałej z przekształcenia Partii Lewicy Demokratycznej. Przewodniczącym partii był do 2001.

W 2001 został bohaterem głośnego skandalu związanego z naruszeniem wolności słowa. Po nocnym programie Satyricon, w którym poddano dyskusji akt oskarżenia o powiązaniach liderów prawicy z włoską mafią, Veltroni wysłał do telewizji posłańca grożącego likwidacją programu.

[edytuj] Burmistrz Rzymu

W 2001 Veltroni wygrał wybory na burmistrza Rzymu. Pokonał Antonia Tajaniego, kandydata partii Forza Italia. W 2003 otrzymał doktorat honoris causa Uniwersytetu Johna Cabota w Rzymie. 1 stycznia 2006 Veltroni został uhonorowany przez prezydenta Carlo Azeglio Ciampi odznaczeniem Cavaliere di Gran Croce (Rycerz Wielkiego Krzyża’’), najważniejszym we Włoszech.

29 maja 2006 Veltroni ponownie został wybrany burmistrzem Rzymu. W głosowaniu otrzymał 61,4% głosów, pokonując Gianniego Alemanno z Sojuszu Narodowego.

[edytuj] Partia Demokratyczna

W maju 2007 powołano we Włoszech komitet organizacyjny Partii Demokratycznej, partii która na celu miała zjednoczenie ruchu centrolewicowego, skupionego dotychczas w koalicji Drzewo Oliwne. Veltroni od początku był postrzegany jako jeden z najodpowiedniejszych kandydatów na jej przewodniczącego. 19 czerwca 2007 Pierro Fassino, lider Demokratów Lewicy, publicznie wezwał Veltroniego do ubiegania się przywództwo i zaoferował mu poparcie swojej partii.

Veltroni oficjalnie ogłosił swój udział w wyborach lidera nowej partii 27 czerwca 2007 na wiecu w Turynie. Przewodniczącym Partii Demokratycznej został oficjalnie mianowany na jej kongresie założycielskim 14 października 2007. Zajął to stanowisko dzięki wygraniu otwartego głosowania, odbywającego sie w całych Włoszech tego samego dnia. W głosowaniu mogli wziąć udział wszyscy obywatele powyżej 16 roku życia i po wniesieniu opłaty w wysokości 1 euro. Veltroni zdobył 75,1 % spośród około 2,5 mln wszystkich oddanych głosów.

[edytuj] Publikacje

Walter Veltroni , z zawodu dziennikarz, jest autorem wielu artykułów i książek na różnorodne tematy, od muzyki, spraw socjalnych, polityki, biografii aż do fikcji literackiej. Lista wybranych prac:

• 1977 - Il PCI e la questione giovanile (Włoska Partia Komunistyczna i pytanie młodzieży)
• 1978 - A dieci anni dal ’68. Intervista con Achille Occhetto (10 lat po '68: Wywiad z Achille Occhetto)
• 1981 - Il sogno degli anni sessanta (Marzenie sześćdziesięciolatków)
• 1982 - Il calcio è una scienza da amare (Piłka jest ukochaną nauką)
• 1990 - Io e Berlusconi (e la Rai) (Berlusconi i ja (i RAI))
• 1992 - I programmi che hanno cambiato l’Italia (Pragramy, które zmieniły Włochy)
• 1992 - Il sogno spezzato. Le idee di Robert Kennedy (Niespełniony sen. Idee Roberta Kennedy)
• 1992 - La sfida interrotta. Le idee di Enrico Berlinguer (Przerwane wyzwanie. Idee Enrico Berlinguera)
• 1994 - Certi piccoli amori (Pewna mała miłość)
• 1995 - La bella politica) (Piękna polityka)
• 1997 - Certi piccoli amori 2 (Pewna mała miłość II)
• 1997 - Governare da sinistra (Od lewicy do rządzenia)
• 2000 - I care
• 2000 - Forse Dio è malato. Diario di un viaggio africano (Być może Bóg jest chory: Pamiętnik afrykańskiej podróży)
• 2003 - Il disco del mondo. Vita breve di Luca Flores, musicista (Dysk świata: krótkie życie muzyka Luca Flores)
• 2004 - Senza Patricio (Bez Patricio)
• 2006 - La scoperta dell'alba (Odkrywanie świtu)
• 2007 - Che cos'è la politica? (książka+DVD)
• 2007 - La nuova stagione. Contro tutti i conservatorismi

[edytuj] Ciekawostki

• Veltroni w 2005 udzielił swojego głosu postaci Majora Turkey Lurkey z filmu animowanego "Kurczak mały" produkcji Walt Disney Pictures.
• Pomimo bycia rodowitym rzymianinem, Veltroni jest znanym kibicem Juventusu Turyn.

[edytuj] Linki zewnętrzne

• "Rome mayor set to lead new party", BBC News, 15 października 2007.
• "La dolce vita revisited: Rome's new emperor", The Independent, 28 czerwca 2007.
• "Veltroni, la politica in souplesse del buonista machiavellico", La Repubblica, 3 lutego 2005.
• "Mayor Walter Veltroni: The City of Rome", World Mayors.
• "The Action Man", TIME Europe Magazine, 8 maja 2005.