Partia Demokratyczna (Włochy)
Z Wikipedii
Partia Demokratyczna | |
Lider | Walter Veltroni |
Data założenia | 14 października 2007 |
Ideologia polityczna | centrolewica, socjaldemokracja, chrześcijańska demokracja, socjalliberalizm |
Europejska Grupa Parlamentarna | Partia Europejskich Socjalistów, ALDE |
Obecni posłowie (%) | 218 |
Obecni senatorowie (%) | 121 |
Obecni eurodeputowani (%) | 19 |
strona oficjalna |
Partia Demokratyczna (wł. Partito Democratico, PD) – włoska partia polityczna o charakterze centrolewicowym, powstała 14 października 2007.
Została założona w wyniku zjednoczenia niektórych popierających rząd Romano Prodiego ugrupowań centrolewicowych i centrowych (w tym chadeckich i liberalnych). W skład nowej formacji weszły dwie największe partie koalicji wyborczej Unia (ściśle działające od 2004 w ramach federacji Drzewo Oliwne):
- Demokraci Lewicy (Democratici di Sinistra, DS) – socjaldemokratyczne ugrupowanie wywodzące się z PCI
- Demokracja to Wolność - Stokrotka (Democrazia è Libertà – La Margherita, DL) – partia powstała z połączenia trzech średnich ruchów liberalnych i chadeckich
Ponadto do nowej formacji przystąpiły:
- Środkowa Droga Włoch (Italia di Mezzo, IdM) – małe chrześcijańskie ugrupowanie powstałe na skutek rozłamu w UDC
- Sojusz Reformistów (Alleanza Riformista, AR) – małe socjalistyczne ugrupowanie powstałe na skutek rozłamu w SDI
- Demokratyczni Republikanie (Repubblicani Democratici, RD) – małe liberalne ugrupowanie powstałe na skutek rozłamu w PRI
- Europejski Ruch Republikański (Movimento Repubblicani Europei, MRE) – małe liberalne ugrupowanie powstałe na skutek rozłamu w PRI
- Projekt Sardynia (Progetto Sardegna, PS) - centrowe ugrupowanie regionalne
- Południowa Partia Demokratyczna (Partito Democratico Meridionale, PDM) – centrowe ugrupowanie regionalne
Założenie Partii Demokratycznej doprowadziło do rozłamu w Demokratach Lewicy. Część działaczy tej partii, obawiając się o utraty lewicowej tożsamości, zdecydowała się powołać nowe stronnictwa - mikroskopijny Ruch dla Lewicy (wchłonięty wkrótce przez PdCI) i znacznie większą Demokratyczną Lewicę. Z partii Stokrotka odeszła grupa skupiona wokół byłego premiera Lamberto Diniego, tworząc ugrupowanie Liberalni Demokraci, które przeszło do obozu Silvio Berlusconiego. Wbrew oczekiwaniom do PD nie wstąpiły inne ugrupowania Unii.
Założyciele nie uzgodnili do tej pory międzynarodówki i frakcji w Parlamencie Europejskim, do jakich zamierzają przystąpić. Na czele ugrupowania stanął burmistrz Rzymu Walter Veltroni, wybrany w wewnętrznych prawyborach.
W wyborach parlamentarnych w 2008 Partia Demokratyczna zdecydowała się wystawić własną listę, zblokowaną regionalnie m.in. z Włochami Wartości i Południowotyrolską Partią Ludową. Jednocześnie z list PD wystartowali działacze Włoskich Radykałów. Blok skupiony wokół PD zajął drugie miejsce w tych wyborach, przegrywając z centroprawicową koalicją Silvio Berlusconiego. Partia Demokratyczna uzyskała 217 mandatów w Izbie Deputowanych i 118 w Senacie.
[edytuj] Zobacz też
[edytuj] Linki zewnętrzne
Bloki ugrupowań politycznych w 2008
Koalicja centroprawicy: Lud Wolności (Forza Italia, Sojusz Narodowy, DCA, NPSI, LD, LR, PRI, AS, PP, PL, IdM) • LN • MpA
Koalicja centrolewicy: Partia Demokratyczna • IDV • RI • SVP • PATT
Lewica-Tęcza: PRC • SD • PdCI • Verdi
Unia na rzecz Centrum: UDC • RB
Inne: Partia Socjalistyczna • Popolari-UDEUR • PSDI