Włoska Partia Komunistyczna
Z Wikipedii
Włochy |
Ten artykuł jest częścią serii:
|
Włoska Partia Komunistyczna (wł. Partito Comunista Italiano, PCI) – nieistniejąca włoska partia polityczna, utworzona w wyniku rozłamu w 1921 wewnątrz włoskiej partii socjalistycznej, należała do Międzynarodówki Komunistycznej (Kominternu)i dążyła do wywołania we Włoszech rewolucji komunistycznej. W okresie po powojennym należała do głównych ugrupowań politycznych w kraju. W 1991 uległa przekształceniu w socjalistyczną i proeuropejską Partię Lewicy Demokratycznej (Partito democratico della Sinistra, PDS). W tym samym roku grupa radykałów zamierzających zachować komunistyczną tożsamość partii opuściła PDS, powołując Odrodzenie Komunistyczne (Partito della Rifondazione Comunista).
[edytuj] Sekretarze generalni i przewodniczący Włoskiej Partii Komunistycznej
- 1921-1924 – Amadeo Bordiga
- 1924-1926 – Antonio Gramsci
- 1927-1964 – Palmiro Togliatti
- 1964-1972 – Luigi Longo
- 1972-1984 – Enrico Berlinguer
- 1984-1988 – Alessandro Natta
- 1988-1991 – Achille Occhetto
[edytuj] Zobacz też
Bloki ugrupowań politycznych w 2008
Koalicja centroprawicy: Lud Wolności (Forza Italia, Sojusz Narodowy, DCA, NPSI, LD, LR, PRI, AS, PP, PL, IdM) • LN • MpA
Koalicja centrolewicy: Partia Demokratyczna • IDV • RI • SVP • PATT
Lewica-Tęcza: PRC • SD • PdCI • Verdi
Unia na rzecz Centrum: UDC • RB
Inne: Partia Socjalistyczna • Popolari-UDEUR • PSDI