Wikipedysta:Wames/brudnopis2
Z Wikipedii
Spis treści |
[edytuj] Lądowa Obrona Wybrzeża
[edytuj] Obrona Gdyni
[edytuj] Obrona Kępy Oksywskiej
[edytuj] Komitet Organizacyjny Wojskowy
utworzony 13 maja 1814 – miał się zająć ustaleniem prawno-politycznych i organizacyjnych ram odtwarzanej armii w nowych warunkach politycznych. Przewodniczący gen. Jan Henryk Dąbrowski 27 września pierwsze posiedzenie komitetu – obecny ks. Konstanty koniec grudnia opracowana ostateczna struktura organizacyjna armii Królestwa Polskiego
koniec 1815 gen. Józef Wielhorski ministrem wojny
Komitet rozwiązany pod koniec grudnia 1815 Dąbrowski J.H. - 29 listopada 1815 mianowany generałem jazdy
Komisja Rządowa Wojny – najwyższy organ administracji wojskowej armii Królestwa Polskiego. Na czele Komisji minister wojny
–40s?-
15 maja Aleksander I zlecił KOW reorganizację wojska polskiego
skład komitetu:
- przewodniczący - w. ks. Konstanty
- tymczasowy zastępca - faktyczny przewodniczący - gen. dyw. Dąbrowski
- członkowie:
- gen. dyw. Józef Zajączek
- gen. dyw. Stanisław Woyczyński (alias? Stanisław Wojczyński)
- gen. dyw. Karol Sierakowski
- gen. dyw. Józef Wielhorski
- gen. dyw. Karol Kniaziewicz
- gen. dyw. Karol Sierakowski
- gen. dyw. ks. Antoni Sułkowski
- gen. bryg. Franciszek Paszkowski
-36s-
[edytuj] Kategoria:Polskie organizacje podziemne II wojny światowej
[edytuj] Organizacja Orła Białego
?Pierwsza? organizacja polskiego podziemia
Pełna nazwa: Tajna Organizacja Wojskowa "Związek Orła Białego" (OOB)
Powstała 20 września 1939 w Krakowi (inne podawane daty 22 lub 23 września), zjednoczenie z ZWZ czerwiec 1940 (niepełna - niektóre ośrodki pozostałe niezależne, inne zachowały nazwę i pozostały przy starej nazwie i względnej niezależności w ramach ZWZ-AK.
Organizacja wywodząca się ze środowiska piłsudczyków (podziemna następczyni Związku Strzeleckiego), tworzyli ją dawni członkowie I Brygady, POW-u, ZS i dywersji pozafrontowej (współpraca z ZHP). Struktury pokrywały się z międzywojennymi strukturami ZS (szczebel okręgowy, inne szczeble nie ściśle). Organizowana na zasadzie trójek. Największe wpływy Małopolska, Śląsk.
Organizacja uznawała władzę polskiego rządu w Rumuni potem we Francji, zadania wyznaczyła sobie na odcinku walki wojskowo-cywilnej, nie rościła sobie pretensji do politycznego reprezentowania narodu polskiego.
Prasa - Nakazy Dnia
[edytuj] POZ ZNAK
Polska Organizacja Zbrojna ZNAK
z ency.interii:
"założona IV 1940 zbrojna konspiracja Chłopskiej Organizacji Wolności "Racławice"; Znak dopełnił nazwy po przyłączeniu części Związku Czynu Zbrojnego Wojskowej Organizacji Wolności "Znak"; ok. 20 tys. czł. w Warszawie, Łodzi, na Mazowszu, Lubelszczyznie, w Białostockiem, Małopolsce, na Śląsku; organy prasowe "Wojsko i Niepodległość", "Znak", "Żołnierz Polski"; d-cy kpt. K. Różycki, płk H. Suszczyński; VII 1942 scalona z AK."
z ency.pwn
"konspiracyjna organizacja zbrojna Chłopskiej Organizacji Wolności „Racławice”, utworzona IV 1940; początkowo p.n. Pol. Organizacja Zbrojna (nazwę zmieniła po przyłączeniu się części Związku Czynu Zbrojnego, Wojsk. Organizacji Wolności „Znak”, Pol. Organizacji Bojowej); komendanci: kpt. K. Różycki, następnie płk H. Suszczyński; działała w Warszawie i Łodzi, na Mazowszu, Lubelszczyźnie, Białostocczyźnie, Śląsku, w Małopolsce; liczyła ok. 20 tys. członków; organy prasowe: „Wojsko i Niepodległość”, „Żołnierz Polski”, „Znak”; VIII 1942 wcielona do AK."
[edytuj] ZNAK
chrześcijańsko-narodowe ugrupowanie polityczne utworzone w XII 1939 od 1942 jako Związek Odrodzenia Narodowego?
Nadbuduwka polityczna Tajnej Armii Polskiej
[edytuj] Tajna Armia Polska
[edytuj] Konfederacja zbrojna
[edytuj] Antyfaszystowska Organizacja Bojowa
en:Antyfaszystowska Organizacja Bojowa
[edytuj] Jędrusie
[edytuj] Żydowski Związek Walki
[edytuj] Organizacje polskie inne
[edytuj] Zarzewie
[edytuj] Polskie Drużyny Strzeleckie w Kielcach
[edytuj] Armia Potomaku
Armia Potomaku był główną Armią Unii w Wschodnim Teatrze amerykańskiej wojny domowej, została utworzona w 1861 rozwiązana został zakończeniu wojny w 1865.
Dowódcy
- Generał brygady (Brigadier General) Irvin McDowell (od 27 maja do 25 lipca 1861)
- Generał dywizji (Major General) George B. McClellan (od 26 lipca 1861 do 9 listopada 1862)
- Generał dywizji (Major General) Ambrose E. Burnside (od 9 listopada 1862 do 26 stycznia 1863)
- Generał dywizji (Major General) Joseph Hooker (od 26 stycznia do 28 czerwca 1863)
- Generał dywizji (Major General) George G. Meade (od 28 czerwca 1863 do 27 czerwca 1865)
