Józef Wielhorski

Z Wikipedii

Józef Wielhorski
Kierdeja
Data urodzenia	1759
Data śmierci	1817
Rodzina	Wielhorscy

Józef Wielhorski herbu Kierdeja (ur. 1759 Horochow - zm. 1817 Rusinów) – generał dywizji armii Księstwa Warszawskiego, senator.

Oficer wojsk austriackich. Od 1789 w Wojsku Polskim i w stopniu rotmistrza uczestnik wojny polsko-rosyjskiej 1792, walczył w kampanii wołyńskiej. Po kapitulacji wyjechał do Wiednia.

Po wybuchu insurekcji kościuszkowskiej 1794 wrócił do służby w stopniu pułkownika. Wysłany do Paryża z zadaniem uzyskania tam pomocy dla Polski. Po upadku insurekcji pozostał we Francji i usiłował nakłonić Komitet Ocalenia Publicznego do sformowania polskiego korpusu przy rewolucyjnej armii francuskiej.

Później związał się z J. H. Dąbrowskim i włączył do prac nad tworzeniem Legionów Polskich we Włoszech. Generał z 1797 z nominacji francuskiej. W latach 1797-1802 w Legionach Polskich we Włoszech, dowódca I Legii. Odbył kampanie włoską i pod Mantuą dostał się do niewoli austriackiej. Na znak protestu przeciwko zawarciu pokoju z Austrią podał się do dymisji i powrócił do kraju.

W 1809 organizator sił zbrojnych w Krakowskiem i Kieleckiem w związku z najazdem Austriaków. Po jego odparciu w armii Księstwa Warszawskiego, od 8 sierpnia 1809 szef Wydziału Potrzeb Wojennych Rządu Centralnego Wojskowego Tymczasowego Obojga Galicji (na obszarze ziem odzyskanych z zaboru austriackiego). W 1810 dyrektor Administracji Żywności armii Księstwa Warszawskiego. Od 1811 zastępca ministra wojny (ks. Józefa Poniatowskiego) i generał dywizji. Chory, na czas kampanii moskiewskiej pozostał z nieznacznymi siłami w Warszawie.

W l. 1815 - 1816 formalnie minister wojny Królestwa Polskiego i senator. Syn Michała Wielhorskiego, kuchmistrza litewskiego, brat gen. Michała Wielhorskiego.

Odznaczony Krzyżem Kawalerskim Legii Honorowej.

[edytuj] Bibliografia

H. P Kosk Generalicja polska t. 2 wytd.: Oficyna Wydawnicza "Ajaks" Pruszków 2001

[edytuj] Zobacz też

• Armia Księstwa Warszawskiego