Wawrzyn szlachetny
Z Wikipedii
| Wawrzyn szlachetny | |
 |
|
| Systematyka wg Reveala | |
| Domena | jądrowce |
| Królestwo | rośliny |
| Podkrólestwo | naczyniowe |
| Nadgromada | nasienne |
| Gromada | okrytonasienne |
| Klasa | Magnoliopsida |
| Rząd | wawrzynowce |
| Rodzina | wawrzynowate |
| Rodzaj | wawrzyn |
| Gatunek | wawrzyn szlachetny |
| Nazwa systematyczna | |
| Laurus nobilis L. | |
 Galeria zdjęć i grafik |
|
Wawrzyn szlachetny (laur) (Laurus nobilis L.) - gatunek krzewu należący do rodziny wawrzynowatych. Występuje w stanie dzikim na obszarze śródziemnomorskim aż do południowych Alp, jednak jest uprawiany także w krajach południowej Europy, Afryce i obu Amerykach.
Spis treści |
[edytuj] Charakterystyka
- Pokrój
- Wiecznie zielony krzew lub drzewo. Może osiągać wysokość ponad 10 m i wiek powyżej 100 lat
- Liście
- Lancetowate, na brzegu faliste, do 3 cm szerokości i 10 cm długości. Przy rozcieraniu wydają charakterystyczny zapach
- Kwiaty
- Żółte, zebrane po 4-6 w pachwinach liści. Męskie z 8-12 pręcikami, żeńskie z jedną zalążnią i 2-4 niepłodnymi pręcikami. Kwitnie w marcu i kwietniu
- Owoce
- ciemne Jagody
- Biotop, wymagania
- Miejsca słoneczne, niezbyt wietrzne. Gleba żyzna, przepuszczalna.
[edytuj] Zastosowanie
- Roślina uprawna: często jako roślina ozdobna, na żywopłot
- Sposób uprawy: w Polsce należy traktować wawrzyn jak roślinę doniczkową. Znosi krótkotrwałe spadki temperatury poniżej 0°C (nawet do -10°C), jednak dłuższe okresy mrozu są dla niego zabójcze. Najlepiej zimuje w widnym pomieszczeniu, w temperaturze 2-4°C, na przykład na werandzie lub w zimnej szklarni. Przy wyższej temperaturze (10-15°C) pomieszczenie, w którym stoi powinno być często wietrzone. Trzeba jednak uważać, żeby roślina nie stała bezpośrednio w zasięgu zimnego powietrza.
- Historia uprawy: uprawiany już w starożytnej Grecji i Rzymie. W starożytnej Grecji wierzono, iż wawrzyn to boskie drzewko, własność Apollina (stąd wieńce laurowe dla zwycięzców zawodów olimpijskich).
- Roślina lecznicza:
- Surowiec zielarski: liście i owoce (Folia et Fructus Lauri). Zawiera do 3% olejków z cyneolem, terpenami, geraniolem, 30% tłustych olejów, gorycze, skrobia, cukier. W większych ilościach liść laurowy jest toksyczny. Olejki eteryczne zawierają znaczną ilość goryczy i garbników - stąd charakterystyczny ostry i gorzki smak.
- Działanie: przy zaburzeniach ukrwienia, kaszlu, schorzeniach skóry, przy chorobach reumatycznych - do zastosowania zewnętrznego (nacieranie nalewką). Kąpiel z dodatkiem olejku wawrzynowego jest pobudzająca.
- Zbiór i suszenie: liście zbiera się latem, owoce jesienią
- Sztuka kulinarna: suszone liście, znane jako liście bobkowe lub liście laurowe, są używane jako przyprawa, np. jest dodatkiem do bigosu, gulaszu, mięsa, a także składnikiem hinduskiej mieszanki przyprawowej "garam masala".
- Inne: liście odstraszają szkodniki (wkładane są do szaf, gdzie przechowuje się żywność). Znajduje też zastosowanie w perfumerii.
[edytuj] Ciekawostki
Był poświęcony Apollinowi. Liście miały zabezpieczać budynek przed piorunami a ludzi przed chorobami i czarami. Z czasem laur w postaci girland stał się często wykorzystywanym motywem architektonicznym.
[edytuj] Zobacz też
Wieniec laurowy, Laura, Wawrzyniec, Laurencjusz, Park Narodowy Garajonay
