Widuchowa (województwo świętokrzyskie)

Ten artykuł dotyczy wsi w województwie świętokrzyskim, powiecie buskim. Zobacz też: Widuchowa ujednoznacznienie.


Widuchowa
Województwo	świętokrzyskie
Powiat	buski
Gmina	Busko-Zdrój
Sołtys	Teresa Wrona
Położenie	50° 28' 60'' N 20° 48' E
Wysokość	259 m n.p.m.
Liczba mieszkańców (2000) • liczba ludności	658
Strefa numeracyjna (do 2005)	41
Kod pocztowy	28-100
Tablice rejestracyjne	TBU
Położenie na mapie Polski Widuchowa

Widuchowa – wieś w Polsce położona w województwie świętokrzyskim, w powiecie buskim, w gminie Busko-Zdrój.

W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa kieleckiego.

[edytuj] Położenie

Wieś położona 6 km na wschód od Buska-Zdroju. Dojechać tam można skręcając za Buskiem na Skadlę z drogi krajowej nr 73 Kielce - Tarnów. Leży w obrębie Szanieckiego Parku Krajobrazowego. Występują tam zwierzęta i rośliny chronione: miłek wiosenny oraz ptaki drapieżne jastrzębie i myszołowy.

Zbudowany na planie kwadratu późnorenesansowy dwór, widać doskonale z głównej drogi biegnącej przez wieś. Stoi wśród starych drzew ocalałych z dawnego parku. Jest podobny trochę do miejskiej kamienicy za sprawą pięcioarkadowych podcieni wspartych na jońskich kolumnach od frontowej strony. Nad wejściem widnieje tablica informująca, że zbudował go w 1620 roku Mikołaj Krupka, właściciel Widuchowej i Motkowic. Pierwotnie miał charakter obronny. W XVIII wieku dwór wraz z majątkiem w Widuchowej wykupił biskup krakowski Felicjan Konstanty Szaniawski i przeznaczył na uposażenie utworzonego w 1726 roku seminarium kieleckiego. Po powstaniu styczniowym władze carskie skonfiskowały dobra i wystawiły na licytację. Kupił je wraz z dworem książę gruziński Dawid Wachwawidze. Zamieszkał w nim jego syn wraz z rodziną, który zginął potem w walce z bolszewikami. Po tym wydarzeniu Widuchowa stała się schronieniem dla gruzińskich emigrantów. Tuż przed wybuchem II wojny światowej księżna Ksenia sprzedała dwór kapitanowi Bolesławowi Makowskiemu. Do dziś należy on do jego krewnych. Dwór nie został zabrany po wojnie przez komunistyczne władze.

Położony na stromym pagórku barokowy/późnobarkowy kościółek pw. Matki Boskiej Anielskiej z 1791 roku. W jego ołtarzu znajduje się obraz Matki Boskiej z Dzieciątkiem z datowany na rok 1680. U stóp wzgórza stoi kamienna kapliczka z przełomu XVI i XVII wieku.