Wielkie Księstwo Krakowskie
Z Wikipedii
| Großherzogtum Krakau Wielkie Księstwo Krakowskie |
|||||
|
|||||
|
|||||
 |
|||||
| Państwo |  Cesarstwo Austriackie |
||||
| Stolica | Kraków | ||||
| Ostatnia głowa terytorium | Wielki Książę Krakowa Karol I Habsburg | ||||
| Data powstania | od 1846 do 1918 | ||||
| Strefa czasowa | UTC +1 | ||||
| Wielkie Księstwo Krakowskie obejmowało ziemie byłej Rzeczypospolitej Krakowskiej, stąd wykorzystanie tej samej mapy. | |||||
Wielkie Księstwo Krakowskie (niem. Großherzogtum Krakau) - oficjalna nazwa terytorium byłej Rzeczypospolitej Krakowskiej, po jej włączeniu w 1846 w skład zaboru austriackiego. Mylnie uznaje się, że Kraków wraz z okolicą należał do Królestwa Galicji i Lodomerii - de facto tak było, ale formalnie wraz z tym królestwem (Galicją i Lodomerią) oraz Księstwem Oświęcimskim i Zatorskim wspólnie tworzył jedną prowincję koronną - Königreich Galizien und Lodomerien mit dem Großherzogtum Krakau und den Herzogtümern Auschwitz und Zator.
Wielkie Księstwo Krakowskie miało swój własny herb - białego orła na czerwonym tle z herbem miasta na piersi, lecz praktycznie nie był on w użyciu. Podobnie było z flagą Wielkiego Księstwa, składającą się z trzech poziomych pasów: żółtego, niebieskiego i białego.
Odrębność tych ziem od reszty Galicji widoczna też była w tytulaturze cesarza austriackiego - obok "Króla Galicji i Lodomerii" tytuował się on "Wielkim Księciem Krakowa". Tytuł ten nosiło trzech monarchów: Ferdynand I, Franciszek Józef I oraz Karol I.
Wielkie Księstwo Krakowskie przestało istnieć wraz z Galicją po rozpadzie Austro-Węgier w 1918.
