Wiktor Dubynin

Z Wikipedii

Wiktor Pietrowicz Dubynin (ros. Виктор Петрович Дубинин ur. 1 lutego 1943 w Kamieńsku na Uralu, zm. 22 listopada 1992 w Moskwie) – rosyjski generał armii, ostatni rzeczywisty dowódca Północnej Grupy Wojsk Armii Radzieckiej, stacjonującej na ziemiach polskich.

W 1964 został oficerem wojsk pancernych. W 1978 został absolwentem Akademii Wojsk Pancernych imienia R. J. Malinowskiego, w 1984 ukończył Akademię Sztabu Generalnego im. M. Frunzego w Moskwie. W 1985 mianowany dowódcą 40. Armii Gwardyjskiej w czasie radzieckiej interwencji w Afganistanie. Został dowódcą całości wojsk radzieckich w Afganistanie i specjalnym pełnomocnikiem Rady Ministrów ZSRR w Kabulu. W latach 1987-1989 szef sztabu Kijowskiego Okręgu Wojskowego. W lipcu 1989 mianowany dowódcą Północnej Grupy Wojsk. W maju 1990 został specjalnym przedstawicielem Rady Ministrów ZSRR w Polsce. Dzięki swojej stanowczości i nieznoszącej sprzeciwu arogancji doprowadził do tego, że ostatnie jednostki wojsk rosyjskich opuściły Polskę dopiero 17 września 1993 (a więc dopiero kilka lat po jednostkach wycofanych z państw sąsiednich). W 1992 mianowany szefem Sztabu Generalnego Federacji Rosyjskiej.