Kamieńsk

Z Wikipedii

Współrzędne: 51°12' N 19°30' E51.2 19.5 (Kamieńsk)

Kamieńsk

Herb Kamieńska

Gmina
- rodzaj

Kamieńsk
miejsko-wiejska

Burmistrz

Grzegorz Turlejski

Powierzchnia

11,99 km²

Położenie

51° 12' N
19° 30' E

Liczba mieszkańców (2004)
- liczba ludności
- gęstość

2832
236,2 os./km²

Strefa numeracyjna
(do 2005)

Kod pocztowy

97-360

Położenie na mapie Polski

Kamieńsk

TERC10
(TERYT)

1101312054

Urząd miejski³

ul. Wieluńska 50
97-360 Kamieńsk
tel. 44 681-75-13; faks 44 681-71-53

Strona internetowa miasta

Kamieńsk to miasto w południowej części województwa łódzkiego, w powiecie radomszczańskim, położone nad rzeczką Kamionką, siedziba gminy miejsko-wiejskiej Kamieńsk. W latach 1975-1998 miasto administracyjnie należało do woj. piotrkowskiego.

Według danych z 31 grudnia 2004, miasto miało 2832 mieszkańców.

Przez miasto przebiegają dwie spośród głównych arterii komunikacyjnych Polski: droga szybkiego ruchu z Katowic do Gdańska i Warszawy oraz linia kolejowa Śląsk – Warszawa, czyli dawna kolej Warszawsko-Wiedeńska. Kamieńsk jest węzłem drogowym dla licznych połączeń lokalnych. Do zabytków zalicza się kościół z XIX/XX wieku.

W Kamieńsku urodził się znany polski piłkarz, Jacek Krzynówek.

[edytuj] Historia

W IX/X wieku okolice dzisiejszego Kamieńska zamieszkiwało słowiańskie plemię Łęczyców. Pierwsza wzmianka o miejscowości pochodzi z 1291 i dotyczy wzniesienia w Kamieńsku drewnianego kościoła. W 1374 Kamieńsk uzyskał prawa miejskie. Był wówczas osadą targową, leżącą na szlaku wiodącym z Przedborza do Łasku. Przywilej lokacyjny był później kilkakrotnie potwierdzany przez kolejnych królów Polski. Po II rozbiorze Polski Kamieńsk znalazł się w zaborze pruskim, następnie od 1807 w Księstwie Warszawskim, a od 1815 w Królestwie Polskim. W 1860 miasto miało 97 domów i liczyło 1098 mieszkańców, w tym 546 Żydów. Mieszkańcy wzięli czynny udział w powstaniu styczniowym. 23 i 24 czerwca 1863 miała tu miejsce bitwa, po tym jak powstańcy wykoleili pociąg z wojskiem rosyjskim i starli się z opuszczającymi skład żołnierzami. Za udział w powstaniu Kamieńsk zapłacił utratą w 1870 praw miejskich, na mocy wydanego rok wcześniej ukazu carskiego. W 1904 część zabudowań strawił pożar. W latach 1905-1907 miasto było areną burzliwych manifestacji, w których ludność domagała się przywrócenia języka polskiego w szkołach i urzędach, a także niszczyła symbole rosyjskie i demolowała państwowe sklepy. W latach 1919 - 1923 powstaje w Kamieńsku Dom Ludowy, Kółko Rolnicze, Spółdzielnia Spożywców "Spójnia", tworzy się polskie harcerstwo. Wzniesiono też pomnik Tadeusza Kościuszki. W 1929 Kamieńsk liczył 3200 mieszkańców, z czego Żydzi stanowili 1/3.

2 września 1939 Kamieńsk został zbombardowany przez Luftwaffe, w gruzach legło niemal całe centrum miasta, ocałało jednak kilka obiektów, w tym pomnik Kościuszki, kościół i szkoła.

Z dniem 1 stycznia 1994 Kamieńsk odzyskał prawa miejskie.