Wilhelm VIII Heski

Z Wikipedii

Wilhelm VIII Heski (Wilhelm VIII z Hesji-Kassel) (Kassel, 1682 - Rinteln, 1760) - władca (landgraf) niemieckiego państwa Hesja-Kassel w latach 1751-1760.

Wilhelm de facto sprawował władzę o wiele dłużej gdyż już w latach 1730-1751 zastępował oficjalnie panującego landgrafa (w latach 1730-1751), swojego starszego brata Fryderyka I, który jako król Szwecji (od 1720 roku) musiał przebywać w Sztokholmie.

Ojcem Fryderyka I i Wilhelma VIII był panujący w latach 1670-1730 landgraf Karol I Heski.

Gdy w 1756 roku wybuchła wojna siedmioletnia Wilhelm poparł Prusy i Wielką Brytanię. Księstwo Hesji-Kassel stało się też polem bitwy i jej terytorium było kilkakrotnie okupowane przez Francję.

Jego jedyny syn i sukcesor Fryderyk został w roku 1749 katolikiem, co spowodowało antykatolickie zarządzenia w landgrafstwie (1754), by utrzymać kalwinizm jako dominujące wyznanie w państwie, a księstwo Hanau wydzielono dla syna Frydeyka, Wilhelma.

Podczas swych rządów Wilhelm rozpoczął (1753) budowę pałacu Wilhelmsthal i kolekcjonowanie obrazów min. prac Rembrandta i Rubensa. Był to zaczątek dzisiejszej wielkiej kolekcji malarskiej.

Wilhelm VIII poślubił w roku 1717 Dorotheę Wilhelminę (1691-1743), córkę Maurycego Wilhelma, księcia von Sachsen-Zeitz. Mieli troje dzieci:

• Karola (1718-1719),
• Fryderyka (Fryderyk II Heski - 1720-1785),
• Marię Amalię (1721-1744).