Wincenty Szeptycki

Z Wikipedii

Wincenty Szeptycki (ur. 1782 w Liczkowcach na Podolu - zm. 1836 Lwów). Generał brygady powstania listopadowego.

W roku 1807 podporucznik w 2 pułku ułanów armii Księstwa Warszawskiego. W 1808 w stopniu porucznika przeniósł sie do pułku szwoleżerów Gwardii Napoleona. Przeszedł cały szlak bojowy formacji od kampanii wojny z Austrią w 1809 do bitwy pod Linzen i Wagram. Większość bojowej służby spędził uczestnicząc w interwencji francuskiej. W latach 1808 - 1809 i 1810 - 1812 w Hiszpanii.

W stopniu szefa szwadronu walczył kampanii moskiewskiej 1812, saskiej 1813 i francuskiej 1814. Pułkownik z 1814.

W latach 1815 - 1820 dowódca 3 pułku ułanów w wojsku Królestwa Polskiego. Potem wziął dymisję i gospodarował na roli.

W czasie powstania listopadowego powrócił do służby jako dowódca gwardii ruchomej woj. lubelskiego. Później dowodził całością sił oddziałów nowej formacji na Lubelszczyźnie. Walczył pod dowództwem gen. J. Dwernickiego w wyprawie na Wołyń, odznaczył sie w bitwie pod Boremlem. Internowany przez Austriaków.

Po uwolnieniu powrócił do powstania. Generał z czerwca 1831 jako organizator Legii Wołyńsko-Rusko-Litewskiej. W ostatniej fazie powstania dowódca obrony Wisły i szef militarny woj. lubelskiego. Działał w składzie Korpusu gen. S. Różyckiego i ponownie kapitulował razem z nim w zaborze austriackim.

Po upadku powstania osiadł we Lwowie, gdzie zmarł.

[edytuj] Bibliografia

H. P Kosk Generalicja polska t. 2 wyd. Oficyna Wydawnicza "Ajaks" Pruszków 2001.