Witold Karol Daab

Z Wikipedii

Witold Krol Daab ps. "Stefan" (ur. 18 listopada 1903 w Warszawie, zm. 10 października 1982 w Warszawie) s. Juliusza (Juliana) i Matyldy z d. Risbild, ewangelików.

Brat Tadeusza i Ryszarda.

Jako uczeń Prywatnego Męskiego Gimnazjum im. Mikołaja Reja Zboru Ewangelicko-Augsburskiego w Warszawie brał udział w wojnie 1920 roku. Po ukończeniu studiów uzyskał tytuł inżyniera elektryka. Żonaty z Reginą z d. Zdrójkowską miał syna Włodzimierza, Janusza oraz córke Ewę.

W sierpniu 1939 powołany z rezerwy Wojska Polskiego do służby czynnej uczestniczył w walkach obronnych kraju w stopniu porucznika. W latach okupacji niemieckiej, od 1940 pełnił służbę w szeregach organizacji konspiracyjnych ZWZ-AK

Podczas powstania warszawskiego walczył na terenie Ochoty i Mokotowa w Kompanii "Gustaw", w której pełnił obowiązki zastępcy dowódcy kompanii. 15 września 1944, gdy kompania, stacjonująca w domu przy zbiegu ulic Chełmskiej i Stępińskiej, otoczona przez trzy czołgi i piechotę wojsk niemieckich, otrzymała rozkaz wycofania się, pozostał na pozycji, osłaniając odwrót części kompanii. Osobiście unieruchomił dwa czołgi. Został jednak ranny w okolicy prawego stawu biodrowego oraz doznał przestrzelenia mięśni lewego podudzia. Ze względu na niemożność poruszania się przekazał dowodzenie adiutantowi rotmistrza "Gardy", por. Zygmuntowi Klawe "Edwardowi", który konsultował z nim wszystkie taktyczne posunięcia. W nocy wycofali się bez strat ewakuując rannych. Witold Daab został umieszczony w warunkach polowych w szpitalu przy ulicy Pilickiej na Górnym Mokotowie. Za obronę "Stępińskiej" został przedstawiony do odznaczenia Krzyżem Orderu Virtuti Militari. Zabrany do niewoli niemieckiej przebywał jako jeniec wojenny w Altengrabow i Sandbostel do maja 1945. Po wyzwoleniu powrócił do Warszawy.

Witold Karol Daab pochowany jest na warszawskim Cmentarzu Ewangelicko-Augsburskim przy Młynarskiej.

Był dalszym kuzynem Adolfa Daaba warszawskiego przemysłowca i radnego miasta Warszawy na przełomie XIX i XX wieku.

[edytuj] Bibliografia

• Ewangelicy Warszawscy w walce o Niepodległość Polski 1939-45 Słownik Biograficzny t. I s.126 Komisja Ochrony Pamiątek Społeczny Instytut Historyczny oraz Parafia Ewangelicko-Augsburska Świętej Trójcy w Warszawie, Warszawa 2007