Wojciech Blaszyński
Z Wikipedii
| Wojciech Blaszyński | |
| Data i miejsce urodzenia | 6 kwietnia 1806 Chochołów (województwo małopolskie) |
| Data i miejsce śmierci | 11 sierpnia 1866 Chochołów (województwo małopolskie) |
| Święcenia | 1833 |
Wojciech Blaszyński (ur. 6 kwietnia 1806 w Chochołowie, zm. 11 sierpnia 1866 w Chochołowie) – polski ksiądz katolicki, kaznodzieja, spowiednik, proboszcz w Sidzinie. Prekursor ewangelizacji poprzez osoby świeckie, budowniczy kościoła w Chochołowie.
Spis treści |
[edytuj] Biografia
[edytuj] Dzieciństwo i nauka
Urodził się w typowej chłopskiej rodzinie jako drugie dziecko. Miał starszego brata Tomasza oraz młodszego Macieja, który zmarł w dzieciństwie. Od najmłodszych lat pomagał rodzicom na gospodarstwie. W okresie zimowym, wolnym od prac rolniczych, młody Blaszyński odwiedzał miejscowego organistę, który był też nauczycielem. Tam nauczył się czytać i pisać. W 1820 r., po długich namowach, dostaje pozwolenie od ojca na kontynuowanie nauki w Słowackiej Trzcianie, gdzie Franciszkanie uczyli bezpłatnie łaciny.
Po ukończeniu dwuletniego kursu łaciny i początków filozofii udaje się do Oradea by tam kontynuować naukę. Utrzymuje się tutaj z korepetycji i jałmużny jaką otrzymywali studenci od bogatych mieszkańców miasta. Postanawia zostać lekarzem, jego zainteresowania idą w kierunku medycyny. W 1827 zdaje maturę. Przez kolejne dwa lata studiuje filozofię.
W 1829 r. wrócił do rodzinnego domu w Chochołowie. Po 9 latach nieobecności nie został rozpoznany przez własnych rodziców. Skłaniło go to do głębszego zastanowienia się nad sensem swojego życia, co owocuje u niego chęcią zostania kapłanem.
[edytuj] Kapłaństwo
W 1829 r. zostaje przyjęty do seminarium duchowego we Lwowie. Trzy lata teologii kończy z wynikiem bardzo dobrym, czwarty rok z wynikiem celującym. Wraz z 17 kolegami zostaje wyświęcony w 1833 r. przez tarnowskiego biskupa Franciszka Pisztka. Tuż przed wyświęceniem , umiera jego matka Rozalia.
Pierwszą parafią księdza był Maków Podhalański. Młody kapłan szybko zyskuje sympatię parafian. Odwiedza w domach starych i chorych. Rozmawia z ludźmi podczas ich codziennych prac. Wygłasza kazania, naucza katechizmu.
W 1836 r. zostaje przeniesiony do Sidziny, pobliskiej wsi, która jeszcze wtedy należała do Makowskiej parafii. W 1838 roku Sidzina staje się samodzielną parafią. Pierwszym proboszczem w Sidzinie zostaje Wawrzyniec Stramski. Ks. Blaszyński dalej pozostaje wikariuszem.
W Sidzinie nie zaprzestał swojej intensywnej duszpasterskiej misji, zaczął jednak dostrzegać brak możliwości dotarcia do wszystkich wiernych spowodowany nadmiarem obowiązków i brakiem czasu. Postanowił więc skorzystać z pomocy świeckich współpracowników. Wybierał wśród swoich parafian najzdolniejszych i najbardziej gorliwych i uczył ich katechizmu oraz prawd wiary, tak aby oni mogli nauczać innych. Tak narodził się ruch zwany „sidziniarstwem”.
Sława ks. Blaszyńskiego jak i „Sidziniarek” (tak nazywani byli współpracownicy w ewangelizacji, głównie kobiety) sięgały daleko poza granice parafii. Jego nowatorskie, jak na owe czasy, metody ewangelizacji poprzez osoby świeckie przysporzyły mu duże grono zwolenników jak i przeciwników, głównie wśród duchownych. Dwoma największymi przeciwnikami Jego działalności ewangelizacyjnej poprzez osoby świeckie byli: ks. Franciszek Ciesielski, od 1835 r. proboszcz w Suchej Beskidzkiej oraz ks. Michał Klimowski, od 1863 r. proboszcz w Chochołowie.
Ks. Blaszyńki namawiał okolicznych mieszkańców do wstępowania do, powstałego w 1844 r., Bractwa Trzeźwości. Przyjmował śluby wstrzemięźliwości od napojów alkoholowych. Swoim zaangażowaniem w walkę z alkoholizmem, pozyskał również niechęć karczmarzy. Wiele okolicznych karczm musiał zostać zamkniętych z powodu utraty klientów.
Wielkim marzeniem ks. Blaszyńskiego było wybudowanie kościoła w swojej rodzinnej miejscowości Chochołowie. 17 marca 1853 odbyła się ceremonia poświęcenia kamienia węgielnego pod nową świątynie. Będąc cały czas proboszcze w Sidzinie kierował pracami budowy kościała oraz zabezpieczał potrzebne środki materialne. Budowa kościoła napotykała na wiele trudności.
11 sierpnia 1866 r. podczas rozbierania rusztowania na budowanym w Chochołowie kościele, doszło do tragicznego wypadku w wyniku którego ksiądz zmarł na miejscu. W pogrzebie, który odbył się 13 sierpnia, brało udział kilka tysięcy przybyłych, niekiedy z bardzo daleka, osób.
Budowę kościoła w Chochołowie ukończono 1886 r. i tam w 1938 złożono Jego szczątki w krypcie grobowej pod kościołem.
W miejscu urodzim ks. Blaszyńskiego urządzono izbę regionalną.
[edytuj] Źródła
- Krystian Wilk: Pejzaż naznaczony charyzmatem. Katowiece: 2007.
[edytuj] Linki zewnętrzne
- Bożena Weber Kościół Jackowy w Chochołowie (fotorgafie kościoła)
- Ruch Światło-Życie Diecezji Rzeszowskiej, 15 VIII 1977]
