Wojskowy Związek Rosyjskich Nacjonalistów

Z Wikipedii

Wojskowy Związek Rosyjskich Nacjonalistów (ros. Боевой Союз Русских Националистов, BSRN) – rosyjska organizacja kolaboracyjna wobec Niemiec podczas II wojny światowej

Organizacja została założona w kwietniu 1942 r. w obozie dla jeńców wojennych z Armii Czerwonej w Suwałkach. Utworzył ją ppłk Władimir W. Gil, b. szef sztabu sowieckiej 229 Dywizji Strzeleckiej, który przyjął pseudonim "Rodionow". Jednym z założycieli był gen. mjr Paweł W. Bogdanow, b. dowódca 48 Dywizji Strzeleckiej. BSRN grupował sowieckich oficerów i szeregowych żołnierzy osadzonych w suwalskim obozie. Działał pod nadzorem SD. W czerwcu został napisany przez ppłk. W. Gila-Rodionowa program BSRN i odbyła się konferencja, na której zapowiedziano powołanie przedstawicielstwa "nowej Rosji". Przewodniczący BSRN liczył na powierzenie mu kierowania okupacyjną polityką na zajętych obszarach ZSRR. W tym celu doszło do sformowania jednostki wojskowej w sile batalionu pod nazwą "Druschina Verband". Jej dowódcą został ppłk W. W. Gil-Rodionow. Wkrótce batalion został przeniesiony do Starego Bychowa. W marcu 1943 r. w Łużkach na Nowogródczyźnie połączono go z innym batalionem pod nazwą "Druschina II" w 1 Rosyjski Pułk Narodowy SS, liczący ok. 2 tys. żołnierzy. Wkrótce przekształcono go w 1 Rosyjską Brygadę Narodową SS, liczącą ok. 2,5 tys. ludzi. Została ona skierowana na Białoruś do walki z partyzantami, podczas której część Brygady wraz z ppłk. W. Gil-Rodionowem – po zabiciu instruktorów niemieckich i części Rosjan, którzy nie chcieli zdradzić – przeszła 16 sierpnia na stronę partyzantów.