Wyżyna Miechowska
Z Wikipedii
Wyżyna Miechowska | |
Megaregion | Pozaalpejska Europa Środkowa |
Prowincja | Wyżyny Polskie |
Podprowincja | Wyżyna Małopolska |
Makroregion | Niecka Nidziańska |
Mezoregion | Wyżyna Miechowska |
Zajmowane jednostki administracyjne |
Polska: woj. małopolskie woj. śląskie |
Wyżyna Miechowska (342.22) - mezoregion fizycznogeograficzny w południowej Polsce, w województwach małopolskim i śląskim, będący najwyżej wzniesioną (Biała Góra k. Tunelu - 416 m n.p.m.) częścią Niecki Nidziańskiej.
Jest to obszar typowo rolniczy z niewielkimi płatami lasów, o powierzchni 963 km². Ma bardzo urozmaiconą rzeźbę, występują na niej rozległe wzniesienia zbudowane z płasko zalegających margli kredowych pokrytych utworami lessowymi (szczególnie sprzyjającymi uprawom) oraz charakterystyczne tektoniczne obniżenia, zwane padołami. Padoły mają długość 2-8 km, szerokość 1-2 km i głębokość 30-50 metrów, i wypełnione są iłami mioceńskimi.
Główne doliny Wyżyny Miechowskiej to dolina Dłubni, Szreniawy i Nidzicy, a miejscowości to Miechów, Słomniki i leżąca na wschodzie historyczna wieś Racławice.
Góry i wzgórza:
Płaskowyż Jędrzejowski • Wyżyna Miechowska • Płaskowyż Proszowicki • Garb Wodzisławski • Dolina Nidy • Niecka Solecka • Garb Pińczowski • Niecka Połaniecka