Wyspa Stanów
Z Wikipedii
Współrzędne: 54°45'13" S 63°53'19" W
| Wyspa Stanów hiszp. Isla de los Estados |
|
 Fragment wybrzeża Wyspy Stanów |
|
| Kontynent | Ameryka Południowa |
| Państwo |  Argentyna |
| Akwen | Ocean Atlantycki |
| Powierzchnia | 534 km² |
| Populacja • liczba ludności |
0 |
 |
|
| Wyspy świata | |
Wyspa Stanów, hiszp. Isla de los Estados – argentyńska wyspa na Oceanie Atlantyckim, położona 29 km na wschód od wschodnich krańców Ziemi Ognistej, od której oddziela ją cieśnina Le Maire'a. Nazwa wyspy nawiązuje do holenderskich Stanów Generalnych.
Wyspa została odkryta 25 grudnia 1615 przez Jacoba le Maire oraz Willema Schoutena, który nadał jej nazwę. Jej pierwszym, czasowym mieszkańcem był argentyński żeglarz, Luis Piedra Buena. 25 maja 1884 wzniesiono latarnię morską zwaną oficjalnie San Juan del Salvamento, jednakże bardziej znana jest jej nieformalna nazwa: Faro del fin del mundo, po polsku: "Latarnia na końcu świata". Istnieje domniemanie, że właśnie ona zainspirowała Julesa Verne'a do napisania opowiadania pod takim tytułem[1].
W latach 1899-1902 istniało na wyspie więzienie wojskowe, po naruszeniu konstrukcji budynków przez silne wiatry przeniesiono je na Ziemię Ognistą.
Wyspa ma 65 km długości w osi wschód-zachód i przeciętnie 15 km szerokości. Wybrzeże jest dobrze rozwinięte, z licznymi zatokami. Najwyższy punkt na wyspie osiąga wysokość 823 m n.p.m., w całości wyspa jest uważana za ostatni fragment łańcucha Andów. Porastają ją gęste, lecz niskie lasy. Opady sięgają 2000 mm rocznie.
W pobliżu znajdują się mniejsze wyspy i skały. Największa z okolicznych wysp, leżąca 6,5 km na północ od Wyspy Stanów Isla Observatorio, zajmuje powierzchnię 4 km².
- ↑ Książkę opublikowano w 1905
